Ιανός
Θοδωρής Οικονόμου – Γιώργος Κιμούλης Από την “Οδύσσεια” στον Κ.Π. Καβάφη
Τον έχουν χαρακτηρίσει ως έναν απ’ τους ποιητές, που μιλάει στις ψυχές μας. Τα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη έχουν σημείο αναφοράς τη νοσταλγία μιας χαμένης ανθρώπινης φωνής, που σε καλεί να δεις τον εαυτό σου και τους άλλους, όπως είναι.
Έτσι είδα και τη μουσική του Θ. Οικονόμου, σα μια σύζευξη μελωδιών, που πάνω και πέρα απ’ όλα, φωτίζουν τον άνθρωπο, τα πάθη και τα λάθη του. Με το βλέμμα στραμμένο στην «Οδύσσεια» του Bob Wilson, τα φώτα χαμηλώνουν και δίνουν το έναυσμα στις νότες να μας ταξιδέψουν στον γνωστό – άγνωστο μύθο του Οδυσσέα, έτσι όπως μέσα από τις μουσικές του τον ονειρεύτηκε ο Θοδωρής Οικονόμου. Το πάθος, η ένταση, το ταξίδι, ο νόστος, η ανδρεία και ο προορισμός, είναι λίγα απ’ τα βασικά μοτίβα που πήραν σάρκα και οστά μέσα από το μουσικό λόγο του Οικονόμου. Είπα «προορισμός» και «Οδυσσέας», λέξεις κλειδιά και στην καβαφική Ιθάκη, με την οποία ξεκινά ο αισθαντικός Γιώργος Κιμούλης την απαγγελία, σα μια συνέχεια που περίμενες να έρθει, σα μια ηδονή που περίμενες να ζήσεις.
Φαντάζομαι πως έτσι ένιωσαν και οι ίδιοι, ο Θ. Οικονόμου και ο Γ. Κιμούλης και θέλησαν να παντρέψουν τη μουσική και την ποίηση. Η αλήθεια είναι πως δε μπορούσα να φανταστώ πώς μπορούσε να μελοποιηθεί ο Καβάφης. Πάντα τον είχα στο μυαλό μου σαν κάτι άπιαστο, σαν αερικό, ένα αδάμαστο πνεύμα με στίχους, που κλειδώνουν μόνο με το λόγο.
Κι όμως. Η βραδιά στον Ιανό μου επιφύλασσε μια μεγάλη ανατροπή. Είναι ειλικρινά δύσκολο για μένα να γράψω για το πόσο περίτεχνα και με πόση μουσική συνέπεια, ο Θοδωρής Οικονόμου έδωσε ανάσα τραγουδιού στην πολυδιαβασμένη «Πόλη», στο «Όσο Μπορείς», στα «Κεριά», στα «Παράθυρα». Είναι από τις λίγες φορές που η μουσική συμπορεύεται με το στίχο σε μια έκρηξη συναισθημάτων, ίσως παρόμοιων με αυτά που ήθελαν να προκαλέσουν οι δημιουργοί του πλάθοντας τα. Ο Γιώργος Κιμούλης, ίσως η πιο κατάλληλη επιλογή ηθοποιού γι’ αυτό το μουσικό ταξίδι στην ποίηση του Καβάφη, στέκεται γοητευτικός και εκφραστικός απέναντι σε στίχους-πρόκληση για καθέναν που καλείται να απαγγείλει με λόγο απόκρυφες αλήθειες του έσω εαυτού μας.
Μου κίνησε το ενδιαφέρον η σχεδόν ευλαβική προσήλωση του κοινού προς το θέαμα που γευόταν. Η αγνότητα και η καθαρότητα μουσικής και λόγου αποτυπώνεται στα μάτια των θεατών που θα βρεθούν στον Ιανό για να δουν αυτήν την παράσταση. Το τέλος σε βρίσκει, τολμώ να πω, βουτηγμένο στην πολυσυζητημένη «κάθαρση». Αυτή για την οποία έγραψε ο Καβάβης, μελοποίησε ο Οικονόμου και απήγγειλε ο Κιμούλης…
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
