Θέλει δύναμη να πεις όσα έχεις βαθειά μες την ψυχή και αυτό είναι ένα αγώνισμα ατομικό. Μια τέχνη καθαρά προσωπική. Ένα σπίτι που θέλει εσένα να το φτιάξεις, από το σχεδιασμό μέχρι την ώρα που ανοίξεις το παράθυρο της πρώτης μέρας που θα κατοικηθεί. Θέλει δύναμη να μπορείς να χτίζεις στην καρδιά των ανθρώπων με ρυθμό και λόγια σε κάθε νότα. Δεν είναι ένα το τραγούδι, είναι πολλά που θα γεννηθούν έτσι. Και η Κωνσταντίνα Παλλά γνωρίζει πως έχει όλα αυτά που μπορούν να χτίσουν ένα κόσμο στην ψυχή. Τα λόγια και τη μουσική. Και μια ακόμα φορά μες το καλοκαίρι καλεί τον καθένα από εμάς με το νέο τραγούδι «Κάνε Ένα Βήμα», να υπερβεί τον ίδιο του τον εαυτό και να απολαύσει τη μουσική και τη λύτρωση μαζί.
Τίτλος: Κάνε ένα βήμα
Στίχοι: Κωνσταντίνα Πάλλα
Μουσική: Κωνσταντίνα Πάλλα
Κάθε νέο τραγούδι είναι μία γέννα. Πηγή έμπνευσης, συναισθημάτων, έκφρασης και επαφής. Η ομάδα του musicity.gr κάθε εβδομάδα επιλέγει και εμπνέεται από ένα τραγούδι για το οποίο γράφεται μία νέα ιστορία από την Αντιγόνη Κολοβέντζου. Διαβάστε την ακούγοντας το τραγούδι της εβδομάδας.
Η μέρα που σε γνώρισα ήταν εκείνη που σαν ήμουν παιδί έπαιζα με την φωτιά του Άη Γιάννη. Βλέπω συχνά τις φλόγες στα πόδια μου να με καίνε και εγώ να μην αισθάνομαι τίποτα. Όλοι γύρω μου φωνάζουν και σηκώνουν τα χέρια, μα εγώ μέσα εκεί χοροπηδώ και γελάω.
Σε ακούω να μου μιλάς όταν κοιμάμαι και το πρωί τα πόδια μου είναι γεμάτα πληγές. Κατεβαίνω ξυπόλυτη το δρόμο για την αμμουδιά, να ξεπλύνω το πρόσωπο από τα δάκρυα, μα εκείνα γίνονται ένα με τη θάλασσα και θρέφουν τις πληγές.
Όλες τις σκέψεις των δειλινών τις έκανα τροφή για τα πούλια στην άκρη του παραθαλάσσιου περιστερώνα, για να μπορούν να πετάξουν μακριά. Μα εκείνες γύριζαν με κάθε κύμα και εγώ εκεί να χαζεύω τα φύκια που αυτοκτονούν στην παραλία και τα αλμυρίκια που χαμογελούν για την τύχη να είναι σκληραγωγημένα.
Την ημέρα της γιορτής μας, είδα τον ήλιο να ανατέλλει από τη απέναντι ξέρα. Ήταν μόλις που σουρούπωνε. Σε άφησα εκείνη την ημέρα να γίνεις το Άστρο της Αυγής της νέας ζωής, μα αποφάσισες για μια ακόμα φορά να σβήσεις. Και εγώ κατάφερα να βρεθώ με ένα και μόνο βήμα απέναντι.
Σε χαιρετώ χρόνια τώρα από την ανάποδη ανατολή, γιατί όλα μπορούν να γίνουν ξανά και διαφορετικά, αρκεί να κλείσεις τα μάτια και να δεις την αλήθεια.
Στίχοι:
Μέσα σε μάτια υγρά χώρεσαν τόσα ποτάμια
Τόσα ποτάμια καημοί και οι στεναγμοί πυροφάνια
Να βρει το δρόμο ο καημός να βγει σε άγονη ξέρα
Κι όλες οι στάχτες της γης να γίνουν πουλί στον αέρα
Κάνε ένα βήμα πάνω απ’ το κύμα
Βγάλε φτερά να πετάς
Κλείσε τα μάτια κι απ’ τα κομμάτια
Θα γεννηθούμε ξανά
Μέσα σε πόνο βαθύ κρύφτηκαν όλες οι μπόρες
Να γιατρευτούν οι πληγές να σβήσουν όλες οι φλόγες
Τα χέρια ν’ ανοίξουν ξανά τα χέρια να γίνουν λιμάνια
Κι όλα τα «αχ» του ντουνιά να γίνουν πανιά στα καράβια
