Ο Σταμάτης Κραουνάκης έχει κάτι σαν το χέρι του θεού. Δεν είναι μόνο το ρεπερτόριο που τον συνοδεύει. Μοναδικό, πρωτοποριακό, ετερογενές και σπάνιο. Είναι το ένστικτό του να δημιουργεί προγράμματα. Βραδινές παρέες με τραγούδια, με μουσικές, με αισθητική. Ωραία φώτα, ωραίος ήχος, ωραίες μίξεις και πάντα ωραίο συναίσθημα.
Με την εμφάνισή του στη σκηνή, ξεχειλίζει η αλήθεια του αισθήματός του. Η ένταση, το πάθος, η αγάπη του για τη μουσική και την «ένωση». Ο φετινός του χειμώνας στο Άλσος ήταν μία ακόμα αποκάλυψη. Με ένα πρόγραμμα Κραουνακικό, λαϊκό, με φωνές καθαρές και βροντερές, δημιούργησε μια σταθερά επιτυχημένη παρέα. Αυτή την παρέα ήρθε η ώρα να την αποχαιρετήσουμε για καλοκαίρι με μια μεγάλη αγκαλιά στο θερινό Άλσος.
«Πάμε Κραουνάκη». Φυσικά και πάμε. Ανάμεσα στα δέντρα του Άλσους ο ίδιος, μαζί με τους σταθερούς του συνεργάτες Χρήστο Γεροντίδη, Κώστα Μπουγιώτη και Γιώργο Στιβανάκη, μετέφεραν το κλίμα του χειμερινού Άλσους. με την ίδια ενέργεια και τα ίδια τραγούδια.
Όταν πάω να δω τον Σταμάτη Κραουνάκη αναρωτιέμαι πάντα πώς θα έχει συνδέσει τα τραγούδια του. Παλιά και νέα. Μπαλάντες, ερωτικά, κλασικά, λαϊκά. Πάντα εκπλήσσομαι με το πόσο ακομπλεξάριστα δημιουργεί ένα πρόγραμμα. Μπλέκει δικές του μουσικές με άλλες. Ξένα με ελληνικά. Ερωτικά με ρεμπέτικα. Και πάντα αυτό το ταλέντο του να δημιουργεί παρέες. Όσο περνάν τα χρόνια όλο και περισσότερο.
Ο ίδιος είναι παρών σε όλο το πρόγραμμα, ακόμα και όταν τραγουδούν οι συνεργάτες του. Μιλάει, κινείται, δίνει οδηγίες, κάνει απολαυστικές προζάτες παρεμβάσεις. Με εκπλήσσει κάτι ακόμα. Πώς καταφέρνει ένας καλλιτέχνης τέτοιου βεληνεκούς να έχει με τους θαυμαστές του σχέση φιλική. Νιώθεις από το πρώτο λεπτό ότι είσαι καλεσμένος σε ένα σουαρέ στο σπίτι του. Στα γενέθλιά του. Σε μια σημαντική επέτειο. Αντιμετωπίζει τους θεατές σαν «φίλους» του και όχι σαν θαμώνες ή θαυμαστές.
Σε αυτό το πρόγραμμα, εκτός από όλα αυτά που περιμένουμε να ακούσουμε, ξεχωρίσαμε τον Χρήστο Γεροντίδη στο «Βγαίνω» που πρώτος είχε τραγουδήσει ο Κώστας Μακεδόνας, αλλά και στον «Ανεπανάληπτο» του Τόλη Βοσκόπουλο. Τον Κώστα Μπουγιώτη που η ερμηνεία του στο «Σίδερο» πάντα συγκινεί, το «Σύστημα» του Γιώργου Στιβανάκη, αλλά και τον «Τρελό» του Σταμάτη Κόκοτα που ερμήνευσε μοναδικά ο Κοσμάς Κοκόλης.
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μας χάρισε μια μοναδική ερμηνεία στο «Μαμά Γερνάω» στο «Αυτή η νύχτα μένει», αλλά και ανατρεπτικές στιγμές όπως το «Φεύγοντας» του Στράτου Διονυσίου, αλλά και το φινάλε με το «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» του Γιάννη Παπαϊωάννου, όπου δημιούργησε μια τρυφερή χορωδία με το κοινό.
«Πάμε Κραουνάκη». Φυσικά και πάμε. Σε μία από τις πιο προσεγμένες και όμορφες βραδιές του καλοκαιριού αγαπήσαμε ξανά αυτό το σπουδαίο ρεπερτόριο. Τα τραγούδια που δημιουργούν από μόνα τους έρωτα. Τα τραγούδια του πάθους και της αγάπης. Της έντασης και της επανάστασης. Γιατί όπως είπε και ο ίδιος… πίσω κάνουμε μόνο για να πάρουμε φόρα.
Info:
Σταμάτης Κραουνάκης
“Πάμε Κραουνάκη”
Στο θερινό Άλσος
Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023
