Καλλιτέχνης ταυτισμένος με την κρητική μουσική, σταρ των μουσικών σκηνών αλλά και φίλος των θαμώνων που ευλαβικά τον ακολουθούν. Ο Μιχάλης Τζουγανάκης πάντα πιστός στις ρίζες και τις αξίες του, κατάφερε να επιβληθεί στην μαζική μουσική παραγωγή και να διατηρήσει την ιδιαιτερότητά του, αυξάνοντας συνεχώς τη δημοφιλία του. Φέτος επιστρέφει σε έναν χώρο που σημάδεψε την πορεία του, την μουσική σκηνή “Ζορμπάς” και αφοδιασμένος με ευγνωμοσύνη και αγάπη για όσα έζησε είναι έτοιμος να τα γυρίσει πίσω στους πιστούς του φίλους.
Μιχάλη επιστρέφεις στον χώρο που ξεκίνησες, στο Ζορμπά. Τι σε έκανε να επιστρέφεις εκεί που έκανες τα πρώτα σου βήματα στην Αθήνα;
Ήταν επιθυμία ενός αγαπημένου μου προσώπου και του κοινού που επί χρόνια μου ζητούσαν να ακούσουν το ρεπερτόριο που πρωτοάκουσαν από εμένα στα παιδικά μου χρόνια στο Ζορμπά τη δεκαετία του ’80.
Ένιωσα την ανάγκη να τραγουδήσω και να παίξω πάλι στο χώρο από όπου ξεκίνησα. Πρόκειται για έναν ιστορικό χώρο που έχουν εμφανιστεί ο Αλέκος Καραβίτης (από τους πρωτομάστορες της Κρητικής μουσικής), ο Γιώργος Ζαμπέτας, η Βίκυ Μοσχολιού και εκεί έκανε το ντεμπούτο του ο Δημήτρης Μητροπάνος μαζί τους.
Έπειτα σε αυτό το χώρο εμφανίστηκαν ο αείμνηστος Θανάσης Σκορδαλός, Κώστα Μουντάκης, Λεωνίδας Κλάδος, Νίκος Μανιάς, Σπύρος Σηφογιωργάκης ο Νίκος Σκευάκης, ο Μανώλης Καρλής, ο Βασίλης Σκουλάς και πολύ άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες.
Θυμάσαι την πρώτη σου εμφάνιση στον Ζορμπά; Πώς ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησες εκεί και πώς ήταν τότε η ζωή σου;
Οι μνήμες έχουν μείνει ανεξίτηλες, ήταν κάτι νέο, κάτι καινούργιο για μένα. Έπαιζα απέναντι σε ένα κοινό που είχε μια πιο πλούσια γκάμα και επιλογές ακουσμάτων και παρόλα αυτά με αποδέχτηκε και με την αγάπη του μου έδωσε την έμπνευση να δημιουργήσω και να αντέξω όλη αυτή την πίεση που δέχεται ένας καλλιτέχνης κατά τη διάρκεια της ζωής του. Παρόλο που ήδη είχα μπει στη δισκογραφία και ήμουν ήδη γνωστός στην Κρήτη, απέκτησε άλλη διάσταση η καλλιτεχνική μου επικοινωνία γιατί με άκουσε και κοινό που δεν άκουγε κρητική μουσική.
Σήμερα τι έχει αλλάξει από τότε; Πώς εξελίχθηκες καλλιτεχνικά και προσωπικά;
Οι καλλιτεχνικές μου ανησυχίες και οι εμπειρίες που απέκτησα μέσα από τα χρόνια με εξέλιξαν σε αυτό που είμαι τώρα. Ξέρω ότι δεν θα σταματήσει ποτέ αυτή η προσπάθεια, να λυτρωθώ σαν καλλιτέχνης και άνθρωπος σε τούτη τη ζωή μέσα από την τέχνη.
Έχεις κάνει συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες και σε μαγαζιά και δισκογραφικά. Πες μας λίγα λόγια…
Είχα τη χαρά να μοιραστώ στιγμές μοναδικές επάνω στη σκηνή με καλλιτέχνες που εκτιμώ πολύ και έχουν ο καθένας τη δική του ιστορία. Και το απόλαυσα πραγματικά.
Μιχάλη τι είναι εκείνο που κάνει την Κρητική μουσική ιδιαίτερα αγαπητή, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν κρητικές ρίζες;
Έχει φλόγα, έχει πάθος, έχει φως και σκοτάδι μαζί.
Είσαι από τους καλλιτέχνες που δέχονται στους χώρους που εμφανίζεσαι ακραίες μορφές θαυμασμού. Ποιο είναι το πιο ακραίο πράγμα που σου έχει συμβεί και πώς νιώθεις με αυτό;
Τα συναισθήματα που νιώθω από την ανταπόκριση του κοινού δεν περιγράφονται. Είναι πηγή έμπνευσης όταν αισθάνεσαι ότι σε αγαπούν και μου δίνει δύναμη να είμαι δημιουργικός.
Η μουσική σου και εσύ προσωπικά έχετε φτάσει στα πέρατα του κόσμου. Φανταζόσουν όταν ξεκινούσες ότι από την Κρήτη θα βρεθείς στην Αμερική ή την Αυστραλία παίζοντας Κρητικά;
Ο Θεός έχει πάντα το σκοπό Του και το σχέδιο Του. Είμαστε πολύ μικροί για να προκαθορίζουμε το μέλλον πριν καν το δούμε και το ζήσουμε. Απλά κάνουμε το έργο μας με συνείδηση, τακτικότητα, πειθαρχία και αγάπη.
Κλείνοντας και επειδή φέτος είναι για σένα μια χρονιά απολογισμού, ποιες είναι οι λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι την πορεία σου;
Ευγνωμοσύνη, Ευθύνη, Δημιουργία….
Info:
Ο Μιχάλης Τζουγανάκης εμφανίζεται στο Κρητικό Κέντρο “Ζορμπάς”
κάθε Παρασκευή και Σάββατο
