Ο Monsieur Minimal τολμά να πειράξει ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού κοινού. “Υπάρχω” Την ανατρεπτική αυτή διασκευή ερμηνεύει μοναδικά η Μαρία Παπαγεωργίου.
Το αγαπημένο “Υπάρχω” με την αξέχαστη ερμηνεία του Στέλιου Καζαντζίδη, σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Πυθαγόρα Παπασταματίου, μεταμορφώνεται σε ένα ρυθμικό και ταυτόχρονα neo-vintage ψυχεδελικό άσμα.
Ενορχηστρωμένο με τους αγαπημένους vintage ήχους του Monsieur Minimal, μέσα από την δέκαετια του 70 και σε συνδυασμό με την ζεστή και ξεχωριστή φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου που παραπέμπει στις ερμηνεύτριες του νέου κύματος , το τραγούδι παίρνει μια νέα κι εντελώς διαφορετική διάσταση.
Κυκλοφορεί από την Mo.Mi.Records
Ο Monsieur Minimal επιστρέφει για ένα ακόμα απελευθερωτικό live, στην ταράτσα του Gazarte το Σάββατο 20 Νοεμβρίου, μαζί με τους αισθησιακούς ρυθμούς των νέων του τραγουδιών αλλά και παλαιότερων αγαπημένων επιτυχιών του, σε νέες κι ιδιαίτερες εκτελέσεις.
Με την vintage pop πάντα να βρίσκεται στο κέντρο του κάδρου, ο μονίμως επίκαιρος Monsieur Minimal είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχει καταφέρει σε κάθε του νέο δίσκο να αφουγκράζεται τις τάσεις της εποχής χωρίς να φοβάται να πειραματιστεί σε νέα μονοπάτια…. και με κάποιο μαγικό τρόπο να το κάνει πάντα με επιτυχία!
Το Σάββατο 20 Νοεμβρίου ο Monsieur Minimal θα μας ταξιδέψει για αλλη φορά στο μουσικό του σύμπαν. Ένα σύμπαν γεμάτο Love Stories, Πάστα Φλώρες, Easterιες, Στιγμές, Αγκαλιές και όλες τις αγαπημένες επιτυχίες του.
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Εταιρεία: Mo Mi Records
Στίχοι
Υπάρχω
κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω,
σκλάβα τη ζωή σου θά’ χω
κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς.
Υπάρχω
μέσ’ στα μάτια σου που κλαίνε,
μέσ’ στα χείλη σου που καίνε
και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ’ ακούς.
Είμαι της ζωής σου ο ένας,
δε με σβήνει κανένας
κι αν με άλλους μιλάς
κι ώρες ώρες γελάς
κατά βάθος πονάς,
γιατί σκέφτεσ’ εμένα.
Είμαι και αρχή και φινάλε
και στη σκέψη σου βάλε
πως αν κάνεις δεσμό
μέσ’ σε λίγο καιρό
θα χωρίσεις γιατί
θα υπάρχω εγώ.
Υπάρχω,
στη χαρά σου και στη λύπη
η μορφή μου δε θα σου λείπει
κι ούτε πρόκειται ποτέ να ξεχαστώ.
Υπάρχω
μέσ’ στην τύχη σου που βρίζεις,
στο μυαλό σου που ζαλίζεις
με τσιγάρο μ’ αναμνήσεις και πιοτό.
Είμαι…
