Ελένη Τσαλιγοπούλου – Η Φαντασία (video clip) | Νέο single

Ελένη Τσαλιγοπούλου “Η Φαντασια” Μουσική: Απόστολος Καλδάρας Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Βρείτε το τραγούδι σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες: https://elenitsaligopoulou.lnk.to/IFadasia

Η ιστορία ξεκινάει περισσότερο από 30 χρόνια πριν, όταν το 1989 ο Απόστολος Καλδάρας και η Ελένη Τσαλιγοπούλου συζητούσαν για ένα ζωντανό πρόγραμμα με τα τραγούδια του. Η ζωή όμως έφερε τα πράγματα αλλιώς. Στις 8 Απριλίου του 1990 ο Απόστολος Καλδάρας πεθαίνει και μένει μετέωρη μια επιθυμία που η Ελένη Τσαλιγοπούλου δεν ξέχασε ποτέ.

33 χρόνια μετά η Ελένη Τσαλιγοπούλου έρχεται αντιμέτωπη πρώτα με το απωθημένο της πια και έπειτα με το τεράστιο (τόσο σε όγκο όσο και αξία) ρεπερτόριο του Απόστολου Καλδάρα. Επιλέγει τα τραγούδια που μιλάνε περισσότερο μέσα της και παίρνει την αρχική σπιτική ιδέα και αρχίζει να δουλεύει έναν σπιτικό, ανθρώπινο και βαθιά λαϊκό στην ουσία του δίσκο.

Το πρώτο τραγούδι που ανοίγει την πόρτα του στούντιο και μας βάζει να ακούσουμε είναι «Η Φαντασία». Ένα από τα πρώτα 4 τραγούδια της συνεργασίας του Απόστολου Καλδάρα και του Γιώργου Νταλάρα, σε στίχους της αξεπέραστης Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που πρωτοηχογραφήθηκε το 1969.

Και όπως πολύ καλά ξέρουν όσοι έχουν γνωρίσει έστω και λίγο την Ελένη, αν δεν βρει τον τρόπο να «ακούσει» πρώτα μέσα της ένα τραγούδι με τον τρόπο της, δεν το τραγουδάει. «Η Φαντασία» ήταν ένα από αυτά που άργησε πολύ να βρει τον ήχο του μέσα σε αυτήν την διαδικασία. Και τον βρήκε όπως όλα τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ μέσα από τις ιδέες της παρέας των εξαιρετικών μουσικών που συμμετέχουν σε αυτές τις ηχογραφήσεις. Ο Μανώλης Πάππος, ο Φώτης Σιώτας, ο Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου, ο Άγης Παπαπαναγιώτου, και ο Γιώργος Ανδρέου στην ηχογράφηση, συνδημιουργούν τον λαϊκό ήχο που σαν από πάντα έπαιζε μέσα στο μυαλό και την μουσική ψυχή της Ελένης.

Σας παραδίδουμε ένα κομμάτι από το όνειρο της Ελένης, του κοριτσιού που πάντα θα φλέγεται.

Καλή ακρόαση!

Στίχοι:

Δε φταις εσύ η φαντασία μου τα φταίει
που σ’ έπλασε όπως ήθελε αυτή
η φαντασία μου που χρόνια με γελούσε
πως θα μ’ ανοίξεις την καρδιά μου την κλειστή

Μα ποιο είναι κείνο το όνειρο
που βγαίνει πάντα αλήθεια
και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές
και μια πληγή στα στήθια

Δε φταις εσύ η φαντασία μου τα φταίει
γι αυτό μην κλαις που φεύγω βιαστικά
σε μένα τώρα πια ταιριάζει για να κλάψω
για της καρδιάς μου τα χαμένα ιδανικά

Μα ποιο είναι κείνο το όνειρο
που βγαίνει πάντα αλήθεια
και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές
και μια πληγή στα στήθια