Νατάσα Μποφίλιου - Αντιγόνη / Νέο τραγούδι!

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους
Η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει
Με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
Τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
Κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη

Η Feelgood Records παρουσιάζει το δεύτερο video clip μέσα από το νέο άλμπουμ της Νατάσσας Μποφίλιου, του Θέμη Καραμουρατίδη και του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, «Βαβέλ» που σήμερα κυκλοφορεί σε CD, για το τραγούδι «Αντιγόνη».
http://www.babelthealbum.gr/

Η «Αντιγόνη» είναι ένα τραγούδι κοινωνικό. Η διακριτικότητα της ενορχήστρωσης αφήνει το λόγο να στέκεται δυναμικός και ειλικρινής, σε ένα κάλεσμα όπου το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους.

Τα γυρίσματα του video clip έγιναν στο studio Sierra αποτυπώνοντας απόλυτα την ατμόσφαιρα των ζωντανών ηχογραφήσεων του δίσκου που πραγματοποιήθηκαν στον ίδιο χώρο.

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Τύμπανα: Μανώλης Γιαννίκιος
Ηλεκτρικό μπάσο: Γιώργος Mπουλντής
Τσέλο: Άρης Ζέρβας
Τρομπέτα: Περικλής Αλλιώπης
Κλαρινέτο: Γιώργος Κάστανος
Πλήκτρα: Γιάννης Δημητριάδης
Μπουζούκι: Νίκος Μέρμηγκας
Πιάνο, ενορχήστρωση: Θέμης Καραμουρατίδης

Οι ηχογραφήσεις της «Βαβέλ» έγιναν στο studio Sierra με ηχολήπτη τον Γιάννη Παξεβάνη και βοηθό ηχολήπτη τον Θοδωρή Κάτσικα.

Οι μίξεις και το mastering έγιναν στο studio Subway με ηχολήπτη τον Γιάννη Παξεβάνη και βοηθό ηχολήπτη τον Βαγγέλη Σαπουνά.

Συντελεστές video clip:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παντελιάς
Διευθυντής Φωτογραφίας: Παναγιώτης Βασιλάκης
Μοντέρ: Τόλης Αποστολίδης
Παραγωγή: Ελένη Κοσσυφίδου, blackbird production
Make up artist: Κυριακή Μελίδου

Νατάσα Μποφίλιου - Αντιγόνη

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Άλμπουμ: Βαβέλ

Στίχοι:

Άλλη μια μέρα από 'κείνες τις ευθείες
που δεν μιλά ελληνικά κάτι σπουδαίο.
Οι εφημερίδες έχουν μόνο αγγελίες
κι είναι από χρόνια διαβασμένο κάθε νέο.

Άλλη μια μέρα που ξυπνάνε τα θηρία.
Γίνεται ο κόσμος ο πλανήτης των πιθήκων.
Μια πυρκαγιά ξεσπά στην πολυκατοικία
και διακόπτει τα βαλσάκια των ενοίκων.

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους.
Η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει .
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.

Άλλη μια νύχτα που η σκέψη μας φρενάρει
κι ησυχία μας δεν είναι πια ησυχία.
Βγαίνει το πρόσωπό μου, κλαίει στο φεγγάρι
κι ό,τι αγαπάμε φακελώνεται σ' αρχεία.

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους.
Η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει.
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.

Άλλη μια μέρα από 'κείνες τις ευθείες
που όσα πιστέψαμε έχουν γίνει ο εχθρός μας
κι οι αγαπημένες περιττές μας ασχολίες
έχουνε γίνει η τροφή του τέρατός μας.