Μάγδα Βαρούχα – Κλεμμένα φιλιά / Νέο single!

“Κλεμμένα φιλιά” Η Μάγδα Βαρούχα παρουσιάζει το δεύτερο single από το πρώτο προσωπικό album της με τίτλο «28 και κάτι».

Η Μάγδα Βαρούχα μετά την επιτυχημένη πορεία του πρώτου single από τον δίσκο της «28 και κάτι», με τίτλο «Μυρίζει βροχή», που αγαπήθηκε από το κοινό έχοντας από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του τη θερμή στήριξη του Μελωδία 99,2, επανέρχεται με ένα εξαιρετικό δεύτερο τραγούδι από τον δίσκο της, με τίτλο «Κλεμμένα φιλιά».

Η Μάγδα Βαρούχα αποδεικνύει για μία ακόμα φορά στα «Κλεμμένα φιλιά» ότι είναι μια πολυσύνθετη ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός, με πλούσια δημιουργική φλέβα.
Το ιδιαίτερο ηχόχρωμα και τα περίτεχνα φωνητικά γυρίσματα που αντλεί από το παραδοσιακό τραγούδι, δίνουν τον προσωπικό της τόνο σε ότι ερμηνεύει.

Τα «Κλεμμένα φιλιά» είναι μια αισθαντική μπαλάντα που μιλά για τον έρωτα, την απουσία και την αντισυμβατική αγάπη που ανθίζει στις σκιές.

Λάθος ζωές και σιωπηρά πάθη δίνουν πρόσκαιρη χαρά και τη διεκδικούν αμέσως πίσω, αφήνοντας τους πρωταγωνιστές μόνους με τη λαχτάρα ακόμα νωπή στα χείλη.

Η Μάγδα Βαρούχα υπογράφει τους στίχους και τη μουσική και ερμηνεύει με εσωτερική ένταση και ευαισθησία ένα τραγούδι με λεπτές συναισθηματικές ισορροπίες, ξεδιπλώνοντας τις εικόνες του μπροστά μας, σαν σκηνές μιας ασπρόμαυρης θερινής προβολής.

Τα «Κλεμμένα φιλιά» όπως και ο δίσκος «28 και κάτι» κυκλοφορούν από το Ogdoo Music Group σε όλα τα δισκοπωλεία και τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Το «28 Και Κάτι» κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες:

Κατεβάστε το από το iTunes
Κατεβάστε το από το Google Store
Κατεβάστε το από το Amazon
Ακούστε το από το Spotify
Ακούστε το από το Deezer

Στίχοι:

Κλεμμένα φιλιά περνάν και χάνομαι
τα χείλη υγρά απάνω σου πιάνομαι.
Ξένε σαν χάνω τον έλεγχο φιλώ σαν γυαλί
παράνομο κι έντρομο το κάθε φιλί

Κι είναι τα βράδια μου καρφιά
μαλώνουνε δίχως να τ’ αγγίξω,
σαν μαραμένα γιασεμιά
άνθη μ’ αγκάθια να στολίσω.

Κι είναι οι νύχτες άγευστες
ξαπλώνω πλέον από συνήθεια,
στιγμές που δεν τις πρόλαβες
σ’ ότι φοβόμουν εκεί σε βρήκα.

Κλεμμένη ζωή αντέχει να κρύβεται
του κόσμου η ντροπή τη γδύνει και γδύνεται.
Βουλιάζει η σιωπή σαν λέω πως αφήνομαι
η δίψα στεγνή για λίγο υποκλίνομαι σε λάθος ζωή.

Κι είναι τα βράδια μου καρφιά
μαλώνουνε δίχως να τ’ αγγίξω,
σαν μαραμένα γιασεμιά
άνθη μ’ αγκάθια να στολίσω.

Κι είναι οι νύχτες άγευστες
ξαπλώνω πλέον από συνήθεια,
στιγμές που δεν τις πρόλαβες
σ’ ότι φοβόμουν εκεί σε βρήκα.