Η Βιολέτα Ίκαρη, μια από τις πιο χαρακτηριστικές νέες ερμηνεύτριες, που κατάφερε να ξεχωρίσει με το μοναδικό ηχόχρωμα της φωνής της, παρουσιάζει ένα νέο τραγούδι που περιλαμβάνεται στο επερχόμενο album της με τίτλο “Πορτοκάλι”, με τραγούδια του Νίκου Ξύδη.
Η «Ανάσα», είναι ένα καθηλωτικό τραγούδι, γεμάτο εικόνες και συναισθήματα που ενώνει τη φωνή της Βιολέτας με τη φωνή του δημιουργού Νίκου Ξύδη και μας παρακινεί να γίνουμε εμείς η καινούρια μέρα που ονειρευόμαστε.
Η Βιολέτα Ίκαρη έχει συνεργαστεί με πλήθος σπουδαίων μουσικών και ερμηνευτών, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Ελένη Βιτάλη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μίλτος Πασχαλίδης και αρκετοί ακόμα, που αναγνώρισαν στο πρόσωπο της μια σπουδαία ερμηνεύτρια. Με τον πλέον επιτυχημένο δίσκο «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» στο δυναμικό της, συνάπτει συνεργασία με τον τραγουδοποιό Νίκο Ξύδη για την επόμενη δισκογραφική της δουλειά.
Ο Νίκος Ξύδης, ένας τραγουδοποιός που ξέρει να ελίσσεται ανάμεσα στο ροκ, το λαϊκό και το παραδοσιακό τραγούδι, με το δικό του ξεχωριστό ήχο που αποτελεί καινοτόμα πρόταση για τα Ελληνικά δεδομένα, έχοντας ήδη στη φαρέτρα του πέντε δίσκους με τραγούδια που έχουν ξεχωρίσει, βρίσκει στη Βιολέτα Ίκαρη μία φωνή που μπορεί να εκφράσει τις εμπνεύσεις του.
Το τραγούδι “Ανάσα” περιέχεται στο επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ της Βιολέτας Ίκαρη που θα κυκλοφορήσει από την Walnut Entertainment.
Βιολέτα Ίκαρη & Νίκος Ξύδης – Ανάσα
Στίχοι: Νίκος Ξύδης
Μουσική: Νίκος Ξύδης
Album: Πορτοκάλι Εταιρεία: Walnut Entertainment
Στίχοι:
Κάπου εκεί στην ερημιά κουρνιάζει μιαν αράχνη
που κρύβεται στην πάχνη
Έχει έξι μάτια κουφωτά και μια ψυχή που γέρνει
την μοίρα μου υφαίνει
Κάπου εκεί στην ερημιά γλιστράει ένα φίδι
στης σπείρας το ταξίδι
Έμπαινε μες τα όνειρα και μου ‘τρωγε σελίδες
που μόνο εσύ τις είδες
Γίνε νερό στα διψασμένα χείλη μου να στάξεις
Γίνε φωτιά τον χάρτινο τον κόσμο να τον κάψεις
Γίνε νερό γίνε φωτιά γίνε καινούργια μέρα
Η πιο βαθιά μου ανάσα στον αέρα
Κάπου εκεί στην ερημιά φοβάται μιαν αγάπη,
θολή σαν αυταπάτη
Κι είναι το φως του φεγγαριού σε τούτο το πηγάδι,
κι εμείς ούτ ένα χάδι
Κάπου εκεί στην ερημιά τα λόγια μου σπαράζουν
παράσιτα ουρλιάζουν,
και μοιάζει να ναι όλο αυτό το μόνο πεπρωμένο
που ακόμα περιμένω
