Μουσικής...ιστορίες | Η Ελεάνα Βραχάλη µας διηγείται την ιστορία του τραγουδιού «Κλειδαριές»!

Ελεάνα Βραχάλη - Κλειδαριές

Tα πάθη είναι σπάνια, όπως τα αριστουργήµατα» έλεγε ο Μπαλζάκ. Το πιστεύω ακράδαντα. Καθότι υπάρχουν συναισθήµατα που δεν επαναλαµβάνονται. Ο έρωτας δεν είναι ένα απρόσωπο κτήνος που παίρνει κάθε φορά το πρόσωπο του αγαπηµένου. Είναι τα µοναδικά συναισθήµατα που γεννιούνται µέσα µας πρώτη φορά από έναν µοναδικό άνθρωπο. Οι «Κλειδαριές» µου περιγράφουν ακριβώς αυτό: τις φάσεις που περνάει η αγάπη όταν από ανοιχτή πόρτα γίνεται ανοιχτή πληγή. Όποιος αγαπάει αληθινά δεν µπορεί να µην παραδεχτεί αυτό που τον υπερβαίνει. ∆εν κάθεται σαν λογιστής να υπολογίσει το σωστό και το λάθος, ούτε ποιος κάνει τα πιο πολλά. Κοιτάς στον καθρέφτη και δε λες «έτσι είµαι», λες «τι καλύτερο µπορώ να γίνω για να σε έχω». Έχει µοναξιά. Οι «Κλειδαριές» κλειδώνουν πάλι. ∆εν ανέχεσαι τίποτε άλλο δίπλα σου. Γιατί πέρασες ξυστά από την ευτυχία. Κι αυτό δεν ξεχνιέται.

Είναι το πρώτο τραγούδι από τη «Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας», που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο και βασίζεται στο βιβλίο µου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Καστανιώτη, µε τον ίδιο τίτλο. Τη µουσική υπογράφει ο Γιώργος Σαµπάνης, ο βασικός, σταθερός µου συνεργάτης τα τελευταία 6 χρόνια. Το CD µοιράζονται ερµηνευτικά ο Γιώργος Νταλάρας και ο Μπάµπης Στόκας, γι' αυτό και ένωσαν τις φωνές τους σε αυτό τον εσωτερικό µονόλογο. Ενώ όλα σχεδόν τα τραγούδια γράφτηκαν πάνω στους στίχους, οι «Κλειδαριές» προϋπήρχαν µουσικά. Μια από τις φορές που ήρθε ο Γιώργος σπίτι µου (µε την κιθάρα του πάντα), µου λέει: «Έχω µια µουσική που λατρεύω και θα ήθελα να τη βάλουµε στη ''Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας'', εγώ την έχω βαφτίσει ''Κλειδαριές''». Τη λάτρεψα κι εγώ αµέσως. Τον έβαλα να µου το ξαναπαίξει, τον ηχογράφησα στο κινητό και µόλις έφυγε ξεκίνησα. Μέχρι το ξηµέρωµα το είχα τελειώσει. Με το πρώτο φως...

 

  

Γιώργος Νταλάρας - Μπάμπης Στόκας - Κλειδαριές

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη

Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης

Εταιρεία: Cobalt Music

 

Στίχοι:         

Έκλεισα τις κλειδαριές
που' χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου
Κι είπα εκατό φορές
πως κανένας δεν θα μπει μες στη ζωή μου

Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς
Κι έτσι θα φωνάξει, πριν να μ'αρνηθείς
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι

Έκλεισα τις κλειδαριές
και κανένας άλλος μέσα μου δε θα 'ρθει
Θα μετράω τις πληγές
έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη

Κι είν' η θύμησή σου, το κρεβάτι μου
Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι

Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές
και σπας τις κλειδαριές,
τι ξέρεις από φόβο;

Δειλά και ύπουλα γλιστράς,
καθρέφτες δεν κοιτάς...
Εσύ δεν ξέρεις ν' αγαπάς!

Έκλεισα τις κλειδαριές
Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία.
Της ελπίδας οι φωνές
δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία

Ό,τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ
Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι

  

 

Έξυπνη αναζήτηση:

Που εμφανίζεται ο κάθε ηθοποιός ή τραγουδιστής;


"Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα" = Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες εμφανίσεις του καλλιτέχνη

Έξυπνη αναζήτηση Μουσικής:

Γράψε τον τίτλο ή τον καλλιτέχνη και βρες το τραγούδι που θέλεις:


Tip: Γράψε μία λέξη κλειδί ή το επίθετο του καλλιτέχνη