Το “αστείο”, είναι το πρώτο από τα επτά κομμάτια του ολοκληρωμένου άλμπουμ του Νικόλα Λειβαδίτη(nL), με τίτλο “5,16 τ.μ.” που κυκλοφορεί, ήδη, σε κασέτα.
Δεκαέξι μουσικά όργανα παιγμένα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη αλλά και κλειδιά, γραφομηχανές, κούτες, ταψιά κ.α σε ρόλο μουσικών οργάνων συνθέτουν μία μουσική εικόνα και ένα μουσικό αποτέλεσμα που αξίζουν προσοχής.
Η φυσική γέννεση τις μουσικής όταν ο δημιουργός συναντά την Πηγή. Όταν το όνειρο, γίνετε λέξεις, γίνεται νότες.
Σύγχρονος ήχος, αναλογική ποιότητα αλλά και νοσταλγικότητα αφού όλες οι ηχογραφήσεις, καθώς και η βιντεοσκόπηση του βίντεο προπομπού, πραγματοποιήθηκαν σε αναλογικές κασέτες.
Όλες οι ηχογραφήσεις έγιναν σ’ ένα δωμάτιο 5,16 τ.μ. και την πόρτα του διέσχισαν, προσθέτοντας τις δικές τους μουσικές πινελιές, οι:
Άρης Ζέρβας: τσέλο
Ηλίας Καλούδης: πιάνο
Μαρία Καλούδη: φωνητικά
Δωροθέα Μιχαήλ: ερμηνεία
Στέφανος Χατζηαναγνώστου: φλάουτο και
ο μικρός: Σταμάτης Μπίτσικος
Το άλμπουμ, αναμένεται να κυκλοφορήσει και σε CD αλλά και ψηφιακά, στις 14 Μαΐου.
Κυκλοφορεί σε κασέτα & Cd
Το άλμπουμ περιλαμβάνει επτά νέα κομμάτια και μπορείτε να το προμηθευτείτε από την επίσημη μουσική σελίδα του τραγουδοποιού στο
Facebook: Nicolas Livaditis nL
https://web.facebook.com/nicolas.Liva...
Στίχοι: Νικόλας Λειβαδίτης
Μουσική: Νικόλας Λειβαδίτης
Album: “5,16 τ.μ.”
Στίχοι:
Τα χρόνια που μεγάλωνα, στα δέντρα όταν σκαρφάλωνα
πλησίαζα αγγέλους και Θεούς
Κοντά τους λίγο ερχόμουνα, Θεός κι εγώ γινόμουνα
και έτσι πολεμούσα τους κακούς
Οι συγγενείς με φρόντιζαν, μα τη λεπίδα ακόνιζαν
πριόνιζαν με τρόπο το κλαδί
Οι εποχές αλλάξανε, οι ενοχές αράξανε
και έπεσε απ’ το δέντρο το παιδί
Την πήρες, την πήρες,
την πήρες τη ζωή σου σοβαρά
κι αυτή γελάει δυνατά
(χα! χα! χα! χα!)
Την πήρες σοβαρά
Γελάει δυνατά
Κι εκεί στην εφηβεία μου, με πιάνει η αγωνία μου
το είδωλο στο τζάμι είναι απόν
Και πήρα την απόφαση, με τ’ όνειρο για πρόφαση
να ζω μ’ ευγνωμοσύνη στο παρόν
Κοιτάζω, τότε, γύρω μου, τους θαυμαστές του ονείρου μου
και βλέπω πως δεν έμεινε κανείς
Πολλοί τα παρατήσανε και άλλοι τους σαστίσανε
το φως, θέλει σκοτάδι να το δεις
«Να τρως καλά, να ντύνεσαι! Να δίνεις, να μη δίνεσαι!
Μη βιάζεσαι! Τι κάθεσαι; Σε όλους, χρόνο διάθεσε!
Για πρόσεχε τα λόγια σου! Να τ’ αγαπάς τα σόγια σου!
Φρόνιμος στους δασκάλους σου! Ν’ ακούς τους πιο μεγάλους σου!
Μη ρεύεσαι! Να σέβεσαι! Σταμάτα να ονειρεύεσαι!
Μη σκέφτεσαι ψηλότερα! Υπάρχουν και χειρότερα!
Να κλαις κρυφά, μη φαίνεσαι! Πολύ-πολύ μη δένεσαι!
Σταμάτα τη κασέτα σου! Να πάρεις τη ζακέτα σου!
