Ο θάνατος του εμποράκου στο Εθνικό Θέατρο
Κυνήγι ματαιοτήτων
Ανανεωτής του αμερικανικού θεάτρου ο Άρθουρ Μίλλερ, έγραψε τον «Θάνατο του εμποράκου» λίγο πριν το 1950 και μέσα από ένα αριστοτεχνικής συγγραφικής τεχνικής κείμενο στηλίτευσε με τρόπο, άλλοτε ρεαλιστικό και άλλοτε εξπρεσιονιστικό, το περίφημο αμερικανικό όνειρο. Κάπως σαν να γνώριζε ότι το όνειρο αυτό θα φύγει από την αγκαλιά της μαμάς Αμερικής και θα εξαπλωθεί ακόμα και σε ευρωπαϊκοβαλκανικές χώρες όπως η Ελλάδα.
Την ματαιότητα του rich and famous, την ασημαντότητα του να ξεχωρίζεις και να ξεπερνάς τους υπολοίπους, αγωνιζόμενος όλη την ζωή για τη νίκη και παράλληλα την μεγάλη δύναμη της αγάπης και του άυλου, περιγράφει σε αυτό του το έργο ο Μίλλερ. Έργο, το οποίο την περίοδο που μιλάμε, αναβιώνει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σκηνοθετημένο από τον Σταμάτη Φασουλή, με τους Πέτρο Φιλιππίδη και Πέγκυ Σταθακοπούλου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Η παράσταση αυτή στο Εθνικό Θέατρο έχει ταυτότητα, έχει σεβασμό στο κείμενο και τα νοήματά του, έχει ομοιογενείς ερμηνείες και ξανασυστήνει τον Μίλλερ στο ευρύ κοινό με τρόπο υποτυπώδη. Ο Σταμάτης Φασουλής άφησε τον ρεαλισμό του κειμένου να παρασύρει την συγκίνηση, ενώ καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης υπήρχε μια ανεπιτήδευτη και ανεπαίσθητη αποστασιοποίηση, που επιτύγχανε στο έπακρον τους σκοπούς του έργου.
Μέσα στο ατμοσφαιρικό και φιλικό στον θεατή σκηνικό του Γιώργου Γαβαλά, με τα φινετσάτα, εμπνευσμένα από την δεκαετία του 50′ κοστούμια της Ντένης Βαχλιώτη, οι ήρωες του Μίλλερ ξεπηδούσαν γεμάτοι ρωγμές, αλλά ταυτόχρονα σκληροί και αποφασισμένοι. Δεν ξέρω αν ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι ο ιδανικός Γουίλι Λόμαν, στην παράσταση πάντως που έφτιαξε ο Φασουλής ταίριαζε ολοκληρωτικά στον ρόλο του. Το ίδιο και η Πέγκυ Σταθακοπούλου ως Λίντα. Απλή, σκληρή και εύθραυστη, αποτύπωσε με ευαισθησία στην σκηνή το πιο τραγικό πρόσωπο του έργου. Από τους δύο γιους ξεχώρισε αυτός του Αλέξανδρου Λογοθέτη, ενώ επιτυχημένη υπήρξε η παρουσία του Γιάννη Τσορτέκη, τόσο ως ερμηνεία, όσο και ως σκηνική παρουσία.
Η μουσική της Nalyssa Green, απόλυτα εμπνευσμένη από το πνεύμα της παράστασης και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη, άριστοι αισθητικά, μετέφεραν το κατάλληλο συναίσθημα, την κατάλληλη στιγμή.
Στον «Θάνατο του εμποράκου» δεν σε ενοχλεί τίποτα. Απλά παρακολουθείς. Άλλοτε αισθάνεσαι, άλλοτε σκέφτεσαι και άλλοτε αφαιρείσαι. Αλλά δεν ενοχλείσαι ποτέ. Βλέπεις με μαεστρία πόσο μάταιος είναι ο αγώνας για την νίκη και για το κάτι παραπάνω. Καταλαβαίνεις πόσο ασήμαντα είναι τα οικοδομήματα όταν δεν έχουν ανθρώπους να τα κατοικούν και αντιλαμβάνεσαι ξεκάθαρα πως αν για κάτι πρέπει να παλέψει κανείς στην ζωή του, αν για κάτι πρέπει να αγωνιστεί, αυτό δεν είναι παρά η αγάπη γύρω του. Ο «Θάνατος του εμποράκου» στρέφει τον άνθρωπο στον πυρήνα του και τον προκαλεί να απαντήσει στο «Τι είναι πραγματικά ευτυχία;». Στο Εθνικό Θέατρο.
Συντελεστές:
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική: Nalyssa Green
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας
Σχεδιασμός: μακιάζ Εύη Ζαφειροπούλου
Σχεδιασμός κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Βοηθός ενδυματολόγου: Χριστίνα Τσουτσουλίγα
Διανομή:
Πέτρος Φιλιππίδης
Πέγκυ Σταθακοπούλου
Αλέξανδρος Λογοθέτης
Χάρης Τζωρτζάκης
Δημήτρης Κίτσος
Νεκταρία Γιαννουδάκη
Γιάννης Στόλλας
Γιάννης Τσορτέκης
Θύμιος Κούκιος
Εύα Βάρσου
Γιώργος Δεπάστας
Βάσια Χρήστου
Γιάννης Ρούσσος
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ
Εθνικό Θέατρο – Κεντρική Σκηνή
Διεύθυνση: Αγίου Κωνσταντίνου 22
Τηλέφωνο: 210 5288100
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
