Είναι εύκολο να επευφημείς έναν νέο, πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη, που δεν έχει προσφέρει ακόμη μέτρο σύγκρισης με έναν καλύτερο, μεταγενέστερο εαυτό και ακόμη πιο εύκολο να πέσεις στην παγίδα να προοικονομείς το μέλλον του με βάγιες. Η Παυλίνα Βουλγαράκη, θες λόγω φύσης, θες λόγω θέσης, πριν τρία – τέσσερα χρόνια που πρωτοεμφανίστηκε, έγινε σχεδόν αμέσως αυτό το αντικείμενο επευφημιών από ανθρώπους γιγνώσκοντες και μη. Και ευτυχώς, έρχεται σήμερα πια, να αποδείξει ότι αυτές οι πρόωρες κρίσεις είχαν τελικά λόγο ύπαρξης και ικανότητα απόδειξης στο χρόνο.
Εκείνο το κορίτσι με το σκοτεινό βλέμμα και ένα γοητευτικό μεν, ερωτηματικό δε, πάνω από το κεφάλι να αιωρείται, έδωσε τη θέση του σε μια γυναίκα, που κράτησε το μυστήριο αλλά πέταξε το θολό σκοτάδι μακριά. Με μια μπάντα επηρεασμένη από τον ήχο της βρετανικής underground και ρεπερτόριο που ξεκινά από το νεοφερμένο, δεύτερο προσωπικό της δίσκο, «Μωβ καληνύχτες» και φθάνει μέχρι τον Αγγελάκα, τη Lana Del Ray και το Χατζιδάκι, έφτιαξε έναν κόσμο σε κοινό άξονα, βασιζόμενη στις καλοδουλεμένες ενορχηστρώσεις, που κατάφεραν να χωρέσουν αντιθετικά στοιχεία και να τα ενώσουν με μια elegant αισθητική ομοιογένεια. Σε αυτό σημαντική ήταν η συμβολή και του Πάνου Σουρούνη, που επιμελήθηκε το πρόγραμμα.
Η ιδιαίτερη χροιά, η προσωπική ερμηνευτική προσέγγιση,ο τρόπος της να πλάθει τις ιστορίες ενώ τραγουδά δίνουν μια τρομερά ελπιδοφόρα πρώτη βάση ενός ανθρώπου που φαίνεται πως ξέρει ποιος είναι ο δρόμος του και έχει ξεκινήσει να τον βαδίζει με αποφασιστικότητα και σιγουριά. Όμορφη μέσα στα όμορφα ρούχα της, έφτιαξε πολλές στιγμές που άγγιξαν λεπτεπίλεπτα το συναίσθημα και έκανε το κοινό να μετέχει αυτής της μυστηριακής ατμόσφαιρας, την οποία εκείνη και η μπάντα διατήρησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας τους στη σκηνή. Εάν κάτι έλειπε εκείνη τη βραδιά ήταν οι εναλλαγές στη συναισθηματική ένταση, λόγω του ενιαίου ενορχηστρωτικού μοτίβου, το οποίο ήταν ηλεκτρικά χρωματισμένο σε ένα ενιαίο πλαίσιο. Ωστόσο, αυτό δε στάθηκε ικανό ώστε να απομακρύνει την αίσθηση ευχαρίστησης και ικανοποίησης πως ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου έχει λόγο που βρίσκεται ακριβώς σε εκείνη τη θέση.
Η Παυλίνα κέρδισε ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, να αποδείξει σε όλους πως το δρόμο τον φτιάχνει η καρδιά και όταν εκείνη είναι πραγματικά έτοιμη, βρίσκει τρόπους να τον περπατήσει και να χαράξει και δικά της μονοπάτια.
Info:
Η Παυλίνα Βουλγαράκη εμφανίζεται τις Παρασκευές στο Σταυρό του Νότου Club. Περισσότερα κλικ εδώ
