Μια σπουδή στην ματαιότητα ή μια ωδή στην αισιοδοξία; Μπορεί και ο ίδιος ο Μπέκετ, αυτή η θεατρική μεγαλοφυΐα του 19ου αιώνα, να μην ήξερε ακριβώς την απάντηση. Το σίγουρο είναι πως το «Περιμένοντας τον Γκοντό» αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα θεατρικά κείμενα που γράφτηκαν ποτέ. Μια ουσιαστική περιήγηση σε όλα όσα βασανίζουν τον άνθρωπο και παράλληλα τον κρατούν ενεργό στην ζωή.
Αναμονή, προσμονή, ελπίδα, απογοήτευση και γοητεία από το παράδοξο είναι στοιχεία που απασχολούν τον Μπέκετ καθ’ όλη την διάρκεια της συγγραφικής του δράσης και που στο έργο του «Περιμένοντας τον Γκοντό» βρίσκονται στην τελειότερη έκφρασή τους.
Δύο ήρωες, ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν, χωρίς να είναι σαφές ποιοι είναι και πού πηγαίνουν βρίσκονται σε μία δυστοπία όπου περιμένουν έναν σωτήρα τους. Τον Γκοντό. Στην αναμονή τους εκεί, συναντούν δύο ακόμα ήρωες, τον Πότζο και τον Λάκη. Ένας δεσποτικός αφέντης με τον δούλο του ή μία ακόμα ψευδαίσθηση της ύπαρξης; Με χιούμορ, απρόσμενες σκηνές και μεγάλη δόση ζωής, το έργο κυλάει και το τέλος χλευάζει όλους εκείνους που πήραν την ύπαρξή τους στα σοβαρά.
Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας και θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα, είναι από τις καλύτερες στιγμές του σκηνοθέτη τα τελευταία χρόνια. Με προσωπικό στυλ, γνώριμη αισθητική και τεράστιο σεβασμό στο κείμενο και το νόημα του, δημιούργησε μια απελπιστική κωμωδία που δεν σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Ρυθμός, χιούμορ, έμπνευση και καλαισθησία είναι τα βασικά στοιχεία της παράστασης η οποία ευτύχισε και στην διανομή.
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου και ο Σπύρος Παπαδόπουλος με εμφανή την μεταξύ τους χημεία ακολουθούν την ουσιαστική σημασία του ρήματος «παίζω θέατρο» και παρουσιάζουν στο κοινό ένα δίδυμο που είναι εμφανές ότι απολαμβάνει αυτό που κάνει. Διακόπτονται από το ζευγάρι του Άρη Σερβετάλη σε μία ανάλαφρη, κωμική, σωματική και ψυχική ερμηνεία και του Ορφέα Αυγουστίδη σε έναν βουβό χαρακτήρα που υποφέρει και ματαιοπονεί, την ίδια στιγμή που ο μοναδικός του μονόλογος καθηλώνει τόσο με το νόημά του, όσο και με τον τρόπο που ερμηνεύεται από τον ηθοποιό. Ο Άρης Κακλέας και η Αγγελική Τρομπούκη έχουν επιστρατευτεί για μία ευθεία συνομιλία με το σήμερα.
Η παράσταση λαμβάνει χώρα σε ένα εύχρηστο και όμορφο σκηνικό από τον σκηνοθέτη σε συνεργασία με τον φωτιστή Σάκη Μπιρμπίλη που υπογράφει και τον σχεδιασμό των φώτων, ενώ τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαρίδη που κινούνται μεταξύ επισημότητας, καμπαρέ και κλοσάρ αποτέλεσαν μια ιδανική επιλογή.
Το «Περιμένοντας τον Γκοντό» είναι μια δουλειά χωρίς εκπτώσεις, τόσο καλλιτεχνικές, όσο και στην παραγωγή. Δεν πρέπει να φοβίζει κανέναν λόγω του νοήματος του έργου. Το κείμενο έχει αντιμετωπιστεί ως αυτό που ακριβώς είναι. Μια φάρσα για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Για να ενημερωθείτε για τους επόμενους σταθμούς της περιοδείας κλικ εδώ
