Πλούτος στο Αρχαίο Θέατρο της Ήλιδας
Ο Αριστοφάνης και ο Μπέκετ αναζητούν την ελπίδα
Μία από τις πιο αναμενόμενες καλλιτεχνικά και εμπορικά παραστάσεις του φετινού καλοκαιριού υπήρξε ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη. Η σύμπραξη του Γιώργου Κιμούλη, του Γιάννη Μπέζου και του Πέτρου Φιλιππίδη υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του πρώτου σε ένα έργο του Αριστοφάνη, υπήρξε ήδη από την ανακοίνωσή της δελεαστική. Η παράσταση που έκανε πρεμιέρα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και συνεχίζει την περιοδεία της, παρουσιάστηκε στις 2 του Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο τη Ήλιδας και αφού δεν καταφέραμε να την παρακολουθήσουμε σε κανέναν σταθμό της Αττικής, την παρακολουθήσαμε εκεί.
Μια μεγάλη χάρτινη αυλαία στολισμένη με μια επιχρυσωμένη μπορντούρα και ένα μαραμένο δέντρο, είναι τα βασικά υλικά του καλαίσθητου σκηνικού που φιλοτέχνησε ο Γιώργος Πάτσας. Σε λίγο οι πέντε βασικοί ηθοποιοί θα γεμίσουν την σκηνή ερμηνεύοντας το, διασκευασμένο από τον σκηνοθέτη, κείμενο σε Μπεκετική ρυθμολογία. Ο Γιώργος Κιμούλης θεώρησε πως το «Περιμένοντας τον Γκοντό» και ο «Πλούτος» ταιριάζουν ως προς την προσμονή της ελπίδας και της αλλαγής που και στις δύο περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε εάν τελικά επιτυγχάνεται. Και πράγματι αυτή του η άποψη έδειχνε να έχει σκηνικό αντίκτυπο.
Ο «Πλούτος», η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη, γραμμένη σε μια παρακμιακή, για την Αθηναϊκή δημοκρατία, εποχή προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και τοποθετήσεις. Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την παράσταση από την πολιτική στάση και άποψη αυτού που την σκηνοθετεί και την διασκευάζει. Για παράδειγμα, στον πρόσφατο «Πλούτο» του Διονύση Σαββόπουλου, η Πενία κατείχε κυρίαρχη θέση ως σύμβολο μέτρου και λιτότητας, ενώ στην παράσταση του Κιμούλη ο πλούτος ως ψυχική ευμάρεια και συμμετοχή είναι το ζητούμενο. Προσωπικά βρήκα επιτυχημένη την διασκευή και την σκηνοθεσία.
Μια παράσταση συνόλου, όπου οι ηθοποιοί έδειχναν να απολαμβάνουν τους ρόλους τους και τις θέσεις της παράστασης στην οποία συμμετείχαν. Απόλυτα δουλεμένη και απόλυτα βέβαιη για αυτό που ήθελε να παρουσιάσει. Το πρωταγωνιστικό τρίδυμο είχε κατακτήσει αυτήν την πολυπόθητη χημεία, που έχει αποδειχθεί πώς είναι δύσκολο να αποκτήσουν τρεις τέτοιου μεγέθους πρωταγωνιστές. Από την μία ο Κιμούλης ως Πλούτος, Πενία και ερμηνευτής της Παράβασης είχε σε όλους του τους ρόλους το ίδιο ερμηνευτικό μέγεθος. Η μεταμφίεσή του σε Λαγκάρντ, που θα μπορούσε να θεωρηθεί επιθεωρησιακή ευκολία, δεν ήταν κακή. Αντιθέτως αποδείχθηκε, σε συνδυασμό με την εξαιρετική ερμηνεία του Γιάννη Μπέζου, μία από τις καλύτερες σκηνές του έργου. Μετρημένος και σαφής ο Γιάννης Μπέζος ενώ η ερμηνεία του Πέτρου Φιλιππίδη ως Καρίωνα είναι από τις καλύτερές του τα τελευταία χρόνια, μιας και ο ίδιος αποφάσισε να αφήσει πίσω κάποιες ερμηνευτικές του υπερβολές και να παίξει με κέφι και μέτρο έναν ρόλο που του πήγαινε πολύ. Ο Τάσος Γιαννόπουλος επίσης σε μια πολύ καλή του στιγμή. Ξεχώρισε η ερμηνεία του ως Γριά, ενώ ο Ερμής του θα μπορούσε να είναι και καλύτερος. Πολύ καλός σε όλους του τους ρόλους και ο Αλμπέρτο Φάις, με καλύτερη στιγμή αυτή του έντιμου πολίτη.
Δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως έλειψαν κάποιες στιγμές σκηνικής αμηχανίας, κυρίως στην έναρξη, ενώ τα εσωτερικά αστεία δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να γίνουν αντιληπτά σε ένα κοινό περιοδείας. Για παράδειγμα, δεν ξέρω πόσοι ανά την επικράτεια γνωρίζουν ότι τον χειμώνα ο Πέτρος Φιλιππίδης έπαιξε τον «Θάνατο του εμποράκου» ώστε να γελάσουν με αυτόν τον αυτοσαρκασμό.
Ωραίος και μετρημένος ο χορός και οι μουσικές του Γιώργου Ανδρέου, σε συνδυασμό με τους στίχους του Ισαάκ Σούση. Διεκπαιρεωτικές οι χορογραφίες της Ελπίδας Νίνου και του Θανάση Γιαννακόπουλου. Ευφάνταστα και ταιριαστά με το σκηνικό τα κοστούμια της Σοφίας Νικολαΐδη.
Συνολικά θα έλεγα πως ο «Πλούτος» αποτελεί μια ωραία πρόταση. Δεν μένει στις φλυαρίες του Αριστοφάνη. Δεν επενδύει στο εύκολο γέλιο. Αναζητά την βαθύτερη ουσία του κειμένου, όπως την ανέγνωσε ο σκηνοθέτης και διασκευαστής της βασιζόμενος σε μια μετάφραση του Κ. Χ Μύρη. Σε συνδυασμό με το φιλόδοξο της παραγωγής θα έλεγα πως είναι μια παράσταση που αξίζει τον κόπο.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
