Η Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ πρωταγωνιστεί στο video clip του τραγουδιού «Της Άνοιξης κολώνια» της Πολυξένης Καράκογλου.
Το τραγούδι «Της Άνοιξης κολώνια» είναι ένα τραγούδι για τον έρωτα στην πορεία του χρόνου, για το ταξίδι του μυαλού, για τους ανθρώπους που αλλάζουν και ξανασυστήνονται.
Η Πολυξένη Καράκογλου όταν είχε πλέον καταλήξει με την στιχουργό Αθηνά Σπανού στα τραγούδια του προσωπικού της άλμπουμ “Σημεία Στίξης”, ζήτησε από την καλύτερη της φίλη να επιλέξει το αγαπημένο της για να πρωταγωνιστήσει στο videoclip του. Το όνομα της φίλης της είναι Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ.
Η Πολυξένη και η Μάρθα γνωρίζονται από το Μουσικό Γυμνάσιο του Πειραιά όταν και οι δυο τους ονειρεύονταν αυτό που τώρα κάνουν ως επάγγελμα.
“Ήμουν 100% σίγουρη πως θα διάλεγε το «Της Άνοιξης Κολώνια». Αυτό το ρομαντικό, γεμάτο μέλι και μυρωδιές, τραγούδι φώναζε Μάρθα. Απλώς επιβεβαιώθηκα”.
Με τον πιο φυσικό τρόπο και τη λάμψη της μας ταξίδεψε στο όνειρο αυτό, πίσω από την πράσινη πόρτα και τα μυστικά της. Όνειρο ή όχι. Αυτό θα το πουν οι θεατές.
Η Μάρθα είναι η ηθοποιός που μας έχει συγκλονίσει με την ερμηνεία της στην σειρά “Παγιδευμένοι” και έχει καταφέρει μέσα σε λίγο καιρό να κερδίσει επάξια τη θέση της στο χώρο της τηλεόρασης.
Το video clip του τραγουδιού σκηνοθετήθηκε από τον Άκη Βαλεργάκη, ο οποίος ανέλαβε και τη διεύθυνση φωτογραφίας με την πολύτιμη συμβολή της Σοφίας Καρακάση στη σκηνογραφία. Έπαιξε η ηθοποιός Μάρθα Λαμπίρη – Φεντόρουφ και συμμετείχαν με αλφαβητική σειρά οι Αφροδίτη Βραχοπούλου, Δήμητρα Θωμλούδη, Βάσια Κατσιγιάννη, Κωνσταντίνος Λάγκος, Κωνσταντίνος Μαλακατές, Άρης Μπαταγιάννης, Χριστίνα Μπλανάρου, Μάριος Ιβάν Παπούλιας και Μάνος Ψάρρης.
Στίχοι: Αθηνά Σπανού
Μουσική: Πολυξένη Καράκογλου
Στίχοι:
Τα χρόνια που μου δίνεις στις τσέπες μου κρατάω
χαρτάκια σημειώσεις που στάζουνε ζωή
Το πρώτο σου “σε θέλω” και τόσα “σ’ αγαπάω”
εγώ κι εσύ στις τσέπες μου με τέλος και αρχή
Τι κι αν περνούν οι εποχές τι κι αν περνούν τα χρόνια
κι αν το χαρτί παλιώνει και σβήνουν οι γραμμές
στη μυρωδιά μιας νεραντζιάς, της Άνοιξης κολώνια
κοντά σου θα με φέρουνε χαρτάκια προσευχές
Τα κρύβω στο παλτό μου για όλο τον χειμώνα
και στο πουκάμισο μου μέρες καλοκαιριού
Και είναι κάποια βράδια που μένουν λίγο μόνα
σ’ ένα παλιό συρτάρι στο “ενδιάμεσο” του νου
Τι κι αν περνούν οι εποχές τι κι αν περνούν τα χρόνια
κι αν το χαρτί παλιώνει και σβήνουν οι γραμμές
στη μυρωδιά μιας νεραντζιάς, της Άνοιξης κολώνια
κοντά σου θα με φέρουνε χαρτάκια προσευχές
