“Έρωτας στα χρόνια της χολέρας” Σαββέρια Μαργιολά. Στίχοι – Μουσική Τάσος Γιαννίκος
Ο έρωτας είναι δύσκολο σπορ! Πόσο μάλλον σε εποχές κρίσης όπως η καραντίνα. Η Σαββέρια έχει μπουχτίσει κλεισμένη στο σπίτι. Παίρνει τηλέφωνο τον σύντροφό της να του πει ότι της έλειψε και θέλει να τον δει. Γιατί όπως του λέει:
«Μες τα χρόνια της χολέρας, εποχή της μοναξιάς,
να μ’ αγαπάς.
Μες τα χρόνια της χολέρας,
να μας σώσει ο Έρωτας.»
O Tάσος Γιαννίκος μετά την εμπειρία της πανδημίας και των λοκ ντάουν, κυκλοφορεί το “Ημερολόγιο καραντίνας” με τη συμμετοχή των Γιώτα Νέγκα, Δημήτρη Μητσοτάκη, Ερωφίλη, Σαββέρια Μαργιολά και Χάρη Μιχαηλίδη, σε στίχους και μουσική που έγραψε ο ίδιος και ενορχηστρώσεις του Γιάννη Μπαϊρακτάρη. Τραγούδια που γράφτηκαν στην καραντίνα και μιλάνε για όλη αυτή την περίεργη κατάσταση που ζήσαμε.
Όλοι μοιραστήκαμε κοινές εμπειρίες.
Η Γιώτα ένιωσε πως όλο αυτό είναι «Σαν όνειρο» περίεργο και περιμένει τη στιγμή που θα γιορτάσουμε την απελευθέρωση. Ο Δημήτρης σκέφτεται αν είναι «Κατάρα ή ευχή» και αν μπορεί μετά από αυτή την περιπέτεια να αρχίσει κάτι καλύτερο. Ο Χάρης μπούχτισε κλεισμένος στο σπίτι και θέλει να πάει «Θάλασσα ή αλλού». Η Σαββέρια με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας δεν μπορεί να συναντήσει το αγόρι της και νιώθει σα να ζει έναν «Ερώτα στα χρόνια της χολέρας». Και η Ερωφίλη αναρωτιέται «Και τώρα..» τι?
5 τραγούδια γραμμένα μέσα στην καραντίνα για την καραντίνα.
Στίχοι: Τάσος Γιαννίκος
Μουσική: Τάσος Γιαννίκος
Εταιρεία: Formiggart
Στίχοι:
Που να έρθω να σε ψάξω
που να έρθω να σε βρω
να σ’ αγγίξω, να μ’ αγγίξεις
να σου πω πως σ’ αγαπώ
μες τα χρόνια της χολέρας
μες τη πόλη αυτή τη γκρι
σα ποντίκι μες τη φάκα
σα πουλί μες το κλουβί
να σ’ αγγίξω, να μ’ αγγίξεις να αποκτήσουμε ζωή
έλα λίγο να βρεθούμε, μες του δρόμου τα μισά
δως μου τη χαρά
μες τα χρόνια της χολέρας, εποχή της μοναξιάς
να μ’ αγαπάς
μες τα χρόνια της χολέρας, να μας σώσει ο έρωτας
πάει καιρός που έχει περάσει
δε μπορώ να θυμηθώ
απ’ το τελευταίο σου χάδι
ή που μου πες σ’ αγαπώ
δώσε μου από τη μοναξιά σου
να σου δώσω απ’ την οργή
και στα αποκαΐδια πάνω
θε να στήσουμε γιορτή
να σ’ αγγίξω, να μ’ αγγίξεις να αποκτήσουμε ζωή
Αν ο θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή
Θα ντυνόμουν λιτά, αφήνοντας ακάλυπτο
Όχι μόνο το σώμα μου αλλά και τη ψυχή μου
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν
Που νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν
Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν
όταν παύουν να ερωτεύονται..
