Το Τραγούδι της εβδομάδας

Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας: Σοφία Μανουσάκη & Παναγιώτης Τσαφαράς – Δεν Ήταν Ήλιος!

Αντιγόνη ΚολοβέντζουΔευτέρα, 11 Απριλίου, 2016Δευτέρα, 11 Απριλίου, 20161 ' ανάγνωση16

Σοφία Μανουσάκη & Παναγιώτης Τσαφαράς

Δεν Ήταν Ήλιος

«Και από πού έχει το φως του ο ήλιος;», ρώτησε ο μικρός τον πατέρα του.
Όταν πια έμεινε μόνος στην άκρη της αυλής, σήκωσε το βλέμμα και αναμετρήθηκε μαζί του ποιος θα κατέβαζε πρώτος το βλέμμα.
Μα ο ήλιος έκαψε τα μάτια του μικρού που αν και προσπάθησε να φάνει δυνατός δεν τα κατάφερε.
Έγειρε το κεφάλι του προς τα κάτω και εκεί στο στήθος του έβλεπε το φως, ένα φως δυνατό που δεν έκαιγε πια αλλά ζέσταινε.
Είναι το φως της καρδιάς του που ακόμα δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί.
Του μιλούσαν για αγάπη, για φιλία και αδελφοσύνη.

«Και πόσο μεγάλος είναι ο ήλιος;», ρώτησε η μικρή την μητέρα της.
Προσπάθησε να τον φυλακίσει στο φιλντισένιο κουτάκι της, μα δεν κατάφερε να χωρέσει το φως του.
Κάθε φορά που ένιωθε «λίγη», ακουμπούσε το κουτί στο στήθος της και το άνοιγε, το φως που είχε μέσα ήταν μεγαλύτερο από τον ήλιο το μεσημέρι.
Είναι το φως της καρδιά της που ακόμα δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί.
Της μιλούσαν για αγάπη, για ερώτα και συμπόνια.

Μεγάλωσαν και οι δυο.
Όλα όσα είχαν μάθει δεν ήταν η πραγματική αλήθεια. Δεν ήταν πως τους είπαν ψέματα, μα δεν ήταν η δική τους φωνή που τους μιλούσε.
Όλα όσα είχαν διδαχτεί ήταν όσα οι άλλοι τους έλεγαν, μα η φωνή μέσα τους έλεγε τη δική τους αλήθεια για να πορευτούν.

Η αγάπη δεν φαίνεται, δεν μαθαίνετε, εκπέμπεται. Την ψάχνουμε έξω από εμάς και παλεύουμε να την κρατήσουμε δίνοντας κομμάτια του εαυτού μας. Δεν είναι ζήτηση και προσφορά, κανείς δε χρωστά στον άλλο.

Και τα παιδιά μεγάλωσαν, ακολούθησαν τις συμβουλές που τους δόθηκαν, μα κανείς δεν είναι ίδιος, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τα δάκρυα της ψυχής του άλλου, τη εσωτερική φωνή του. Όσες θυσίες κι αν κάνεις να κροτήσεις την αγάπη δεν θα μείνει κοντά σου. Γιατί την αληθινή αγάπη για οτιδήποτε και οποιονδήποτε, την έχεις από πάντα, δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τίποτα. Ο καθένας μέσα από δίκες του εμπειρίες αναμετράτε και ορίζει το φως του, τον ήλιο του, το σύμπαν των ψυχικών αποτυπωμάτων του.

Η γεμάτη συναίσθημα φωνή της Σοφίας Μανουσάκη σε αγκαλιάζει τρυφερά σκιαγραφώντας την θηλυκή πλευρά της αγάπης, ενώ η μεστή χροιά του Παναγιώτη Τσαφαρά σε περιβάλει σα πανοπλία δίνοντας την μαχητική εικόνα της. Απόλυτα δεσμευμένες αυτές οι μορφές αγάπης όπως και η όμορφη σύνδεση των δυο ερμηνευτών, ακουμπά την καρδιά και σε προβληματίζει για την επόμενη έκφραση αγάπης που θα κληθείς να δώσεις ή να αποδεχτείς. Τρυφερή ερμηνεία για την αλήθεια, το φως, το ίσως, το πώς, την αγάπη.

Σοφία Μανουσάκη & Παναγιώτης Τσαφαράς – Δεν Ήταν Ήλιος

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Εταιρεία: Panik Platinum Records

Στίχοι:

Από παιδί μου ‘λεγαν την αγάπη
Πρέπει σκληρά να την κρατάς, να δίνεις κάτι
Κι εγώ της χάρισα ό,τι είχα για κορμί μου
Να μοιραστώ μ’ άγνωστες μέρες τη ζωή μου

Από παιδί μου ‘λεγαν η πατρίδα
Είναι ψυχή, παρηγοριά, είναι ελπίδα
Κρατάει στα χέρια της μια φλούδα πορτοκάλι
Κι αν σε πειράξει πες της πως τη θέλεις πάλι

Μα η αλήθεια μου εμένα
Μα η αλήθεια μου εμένα ήταν άλλη

Δεν ήταν ήλιος, ήταν φως
Δεν ήταν ίσως, ήταν πώς
Μέσα μου χτύπαγε βροχή
Μέσα μου έσπαγε η σιωπή
Ήταν γιατί δεν ήταν ήλιος, ήταν φως

Μέσα μου χτύπαγε βροχή
Μέσα μου έσπαγε η σιωπή
Ήταν γιατί δεν ήταν ήλιος, ήταν φως

Από παιδί μου ‘λεγαν η αλήθεια
Δεν ζει πολύ μα εγώ δεν ήθελα συνήθεια

Κι ας είχα πει σαν όλους θα βαδίσω
Μόνο η αλήθεια δίνει λόγο για να ζήσω
Μόνο η αλήθεια δίνει λόγο
Μόνο η αλήθεια δίνει λόγο για να ζήσω

Μέσα μου χτύπαγε βροχή
Μέσα μου έσπαγε η σιωπή
Ήταν γιατί δεν ήταν ήλιος, ήταν φως