Αργύρης Μπακιρτζής. Θα ήταν λίγο περίεργο να πούμε ότι είναι ο frontman των Χειμερινών Κολυμβητών, αλλά μάλλον είναι. Ο ήχος της φωνής του ξεχωρίζει και μαγνητίζει ανά τις δεκαετίας και η ιδιαιτερότητα των τραγουδιών του τα κάνει να τα ανακαλύπτει κανείς ξανά και ξανά. Με αφορμή την συμμετοχή των Χειμερινών Κολυμβητών στο Καραγκιόζης Γιούργια Φέστιβαλ στο Αμαξοστάσιο της Ο.ΣΥ. στο Γκάζι, μιλήσαμε μαζί του για την διάρκεια του συγκροτήματος, τη μουσική βιομηχανία και φυσικά τον Καραγκιόζη.
Είστε από τα μακροβιότερα ελληνικά συγκροτήματα και μάλιστα με ένα ιδιαίτερο ύφος. Πού πιστεύετε πως οφείλεται αυτό;
Πρέπει να βουτήξω σε ωκεανό φλυαρίας, αφού ό,τι και να πω το θεωρώ φλυαρία. Σ’ ένα ημερολόγιο τοίχου διάβασα ότι οι πολυλογάδες σου κλέβουν όχι μόνο το χρόνο αλλά και τη διάθεση. Θα προσπαθήσω να κάνω οικονομία, όχι όμως χωρίς να πω κάτι που διάβασα σ’ ένα άλλο φυλλαράκι ημερολογίου τοίχου της «Ζωής», της χριστιανικής παραεκκλησιαστικής οργάνωσης: «Για την προσωπική σου αξία δυο πρόσωπα δεν πρόκειται να πειστούν ποτέ. Η γυναίκα σου ότι έχεις και η μάνα σου ότι δεν έχεις».
Λοιπόν, η μακροβιότητα: οικονομική ισοτιμία και ισορροπία ανάμεσα σε πολύ καλούς μουσικούς και έναν, που βγαίνει μπροστά, δηλαδή εγώ, που δεν είμαι καν καλός μουσικός. Και το ότι δεν εξαρτιόμαστε απ’ αυτό. Στις 1001 νύχτες γράφει: «γίνεσαι σκλάβος αυτού που υπολογίζεις». Αυτό, το σκλάβος, λειτουργεί σε βάρος της διάρκειας.
Νιώθω ότι οι νεότεροι ακροατές σας αναζητούν και ακούν τα παλαιότερα τραγούδια σας. Εσείς έχετε επικοινωνία με νέους ανθρώπους στις συναυλίες σας και πώς βλέπετε να αντιλαμβάνονται τα τραγούδια σας;
Ξέρουν ακόμη και τραγούδια που τα έχουμε ξεχάσει. Θεωρώ ότι τα αντιλαμβάνονται σαν φυσιολογικοί άνθρωποι. Δεν είναι τίποτα τέρατα που θα με εκπλήξουν για το πώς τα αντιλαμβάνονται.
Όλα αυτά τα χρόνια της μουσικής σας διαδρομής πορευτήκατε σε μεγάλο βαθμό μοναχικά και χωρίς ιδιαίτερη σχέση με την μουσική βιομηχανία που άνθισε τις προηγούμενες δεκαετίες. Σήμερα που η μουσική βιομηχανία έχει καταρρεύσει πώς βλέπετε τα πράγματα;
Τώρα επωφελούνται άλλοι, πολλοί μουσικοί αρχίζουν να προσαρμόζονται στη νέα διαδικτυακή πραγματικότητα. Κι εμείς ψάχνουμε να κάνουμε κανάλι στο You tube, κάποιο site, να μην οικειοποιούνται άλλοι το όνομα του συγκροτήματος και τα ονόματα των μουσικών, κι αυτό έγινε. Το είπα και σε μια άλλη συνέντευξη, κατέβασαν τα τραγούδιά μας που είχαν από 200.000 μέχρι 1.300.000 χτυπήματα. Δεν ξέρω ποιοι και γιατί. Λυπάμαι που δεν αποθήκευσα τα σχόλια, που είναι μέρος της ιστορίας μας, που κάποιοι, δεν ξέρω ποιοι, -υποθέτω ότι για οικονομική μπίζνα πρόκειται-, αποφάσισαν να τη σβήσουν. Απ’ τη βιομηχανία προσπαθούμε εδώ και χρόνια να απαγκιστρωθούμε, γιατί οι δίσκοι δεν κυκλοφορούν στην αγορά πια κι όσοι υπήρχαν έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς να ερωτηθούμε, μήπως θέλαμε εμείς να τους πάρουμε, ακόμη και πιο ακριβά απ’ τους εμπόρους στους οποίους δόθηκαν για να μεταπουληθούν δέκα φορές πάνω. Με την κατάσταση σήμερα μπορούμε να κινούμε τους δίσκους μας και να τους πουλάμε σε λογικές τιμές, εμείς κι οι φίλοι μας.
Η μουσική σας βασίζεται σε καθοριστικό βαθμό στον στίχο και την ερμηνεία του. Δεν κλονιστήκατε ποτέ από την ραγδαία άνοδο της εικόνας ή από το γεγονός ότι οι άνθρωποι περισσότερο μιλούν και βλέπουν, παρά ακούν;
Κυριαρχώντας η εικόνα, γίνεται κάπως φθηνή, κουράζει ίσως, παραχωρεί νομίζω χώρο στη μαγεία του ήχου.
Στις 30 Ιουνίου θα βρίσκεστε στο Καραγκιόζης Γιούργια Φέστιβαλ στο Γκάζι. Τι θα παρουσιάσετε;
Πού να ξέρουμε. Θα ρωτάω με τί να αρχίσουμε. Αν κάποιος απ’ το κοινό ζητήσει κάτι, θα μας βγάλει κι απ’ το δίλημμα.
Ο Καραγκιόζης τα τελευταία χρόνια έχει επανέλθει αρκετά. Πραγματοποιούνται αρκετά φεστιβάλ, ενώ παρατηρούμε και θεατρικές παραστάσεις να επηρεάζονται από την αισθητική του θεάτρου Σκιών. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Σας παραπέμπω στο σπουδαίο βιβλίο του Ζάχου, που έγραψε τα τραγούδια του δίσκου μας «Η μαστοράντζα του Ερντεμπίλ», «Η πιάτσα», της 10ετίας του ’80, νομίζω ΚΑΚΤΟΣ.
Ο Καραγκιόζης μας φέρνει στο μυαλό κάτι από Βαλκάνια. Ποια η δική σας σχέση με τα Βαλκάνια και πώς βλέπετε σήμερα αυτήν την γεωγραφική περιοχή;
Για αποφυγή παρεξηγήσεων για το από πού προήλθε ο Καραγκιόζης, στο παραπάνω βιβλίο. Για τα Βαλκάνια, θεωρώ κι εγώ ότι μας συνδέουν πάρα πολλά και γι’ αυτό μας έχουν 200 χρόνια καθηλωμένους. Ο Ρήγας Φεραίος τα είπε. Στη θέση των Τούρκων ας βάλουμε τους βορειοευρωπαίους προστάτες μας. Σας παραθέτω κάτι που διάβασα πριν από μισή ώρα, του ιστορικού Olivier Delorme: «Αυτή η απόρριψη του Βυζαντίου από τη Δύση, η απομόνωση από την ευρωπαϊκή συλλογική μνήμη, εξηγεί, εν μέρει, τις διαφορές στη μεταχείριση των καθεστώτων της Κροατίας και της Σερβίας, τα οποία ήταν πολύ παρόμοια κατά τη διάρκεια των πολέμων της γιουγκοσλαβικής απόσχισης από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, σε σχέση με τα καθολικά-προτεσταντικά κράτη της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, αναφορικά με τη διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή με τη βιαιότητα και την ταπείνωση του καθεστώτος κηδεμονίας της Ελλάδας για σχεδόν δέκα χρόνια, συνοδευόμενη από μια ισοπεδωτική στάση των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης έναντι των Ελλήνων με ρατσιστικά στερεότυπα που συνεχίζουν να υποβόσκουν στη δυτική κουλτούρα εδώ και αιώνες. Βασικά, στις δυτικές κοινωνίες υπερισχύει η εικόνα ότι, η μήτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει η Αυτοκρατορία του Καρλομάγνου και μια Καθολική-Προτεσταντική λέσχη που αντιμετωπίζει, ως επί το πλείστον με περιφρόνηση, τους Νοτιοανατολικούς Ευρωπαίους της ορθόδοξης παράδοσης, που καλούνται να γίνουν Δυτικοί (για να μην πούμε Γερμανοί!) αν και εφόσον θέλουν να θεωρηθούν «πραγματικοί» Ευρωπαίοι – εδώ πρόκειται για έναν πολιτιστικό ιμπεριαλισμό που τροφοδοτείται επίσης από την επιθυμία των νοτιοανατολικών Ευρωπαίων να αναγνωριστούν επιτέλους ως τέτοιοι».
Ο στίχος των τραγουδιών σας, αλλά και οι εμφανίσεις σας έχουν πάντα έναν συμβολικό πολιτικό χαρακτήρα. Πώς βλέπετε σήμερα τον πολιτικό στίχο;
O Μπόρχες έγραψε πως «η αλήθεια λέγεται μόνο με υπαινιγμούς». Στην Ανατολή λένε «το όνομα του θεού δεν προφέρεται» κλπ. κλπ. Δεν είμαι απόλυτος, υπάρχουν πολιτικοί στίχοι άμεσοι καταπληκτικοί. Οι περισσότεροι όμως είναι χάλια και καθόλου πολιτικοί. Μήπως όλοι οι στίχοι δεν είναι πολιτικοί;
Πληροφορίες:
Οι Χειμερινοί Κολυμβητές τραγουδούν την πρώτη μέρα του Καραγκιόζης Γιούργια Φέστιβαλ. Περισσότερες πληροφορίες κλικ εδώ
