Μιχάλης Stavento – Μαρίνα Σάττι
Μιλώντας για τη «Βαϊάνα» της Disney
Ο Μιχάλης Κουϊνέλης και η Μαρίνα Σάττι φύσηξαν την πνοή σε μία από τις πιο πετυχημένες ταινίες της Disney, «Βαϊάννα» που βγαίνει στις 22 Δεκεμβρίου σε όλους τους κινηματογράφους σαν αληθινό Χριστουγεννιάτικο δώρο για μικρούς και μεγάλους από τη Feelgood Entertainment.
Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Μ. Σάττι: Στην ουσία μας προσέγγισαν από το στούντιο που έκανε τη μεταγλώττιση, έκανα δοκιμαστικό και προχωρήσαμε.
Μ. Κουϊνέλης: Εμένα μου άρεσε πολύ η ιδέα. Ήθελα πάρα πολύ να το κάνω. Δεν είχα ξανακάνει ποτέ μεταγλώττισή, πίστευα πως θα είναι μια μοναδική εμπειρία με τρομερό ενδιαφέρον και όταν μου το πρότειναν χοροπήδησα από τη χαρά μου. Ήταν μεγάλο μου όνειρο, γιατί πίστευα πως είναι κάτι που θα είχε τρομερό ενδιαφέρον και τελικά έτσι ακριβώς ήταν.
Που βρίσκει ο Μιχάλης τον Μάουι και η Μαρίνα την Βαϊάνα;
Μ. Κουϊνέλης: Εγώ αυτό που βρήκα στον Μάουι και αμέσως εντόπισα τον εαυτό μου, είναι ότι είναι μοναχικός, αντικοινωνικός… αλλά και πολύ καλός με ένα αξιοθαύμαστο μεγαλείο ψυχής. Όλοι μας πολλές φορές δεν έχουμε διάθεση και παραμελούμε λίγο τον εαυτό μας; Πολλές φορές νιώθουμε ότι είμαστε μόνοι μας και δεν θα έχουμε όρεξη για πολλά – πολλά. Το περνάω πάρα πολύ συχνά αυτό και ειδικά όταν πρέπει να γράψω άλμπουμ. Όταν μάλιστα μου συμβαίνει αυτό, μπαίνω αμέσως στο στούντιο. Το στούντιο είναι η ψυχοθεραπεία μου.
Ένα ακόμα κοινό στοιχείο. είναι ότι στην αρχή πίστευα ότι με φώναξαν για να κάνω τη μεταγλώττιση λόγω Stavento, που είναι ιστιοπλοϊκός όρος και σημαίνει την υπήνεμη πλευρά του πλοίου. Ο Μάουι, λοιπόν μαθαίνει στη Βαϊάνα τι κάνει ένας καλός πλοηγός και υπ’ αυτήν την έννοια έχουμε κάτι ακόμα κοινό.
Μ. Σάττι: Είναι κάπως αντισυστημική η Βαϊάνα. Εκεί εντοπίζω τον εαυτό μου. Ενώ η μοίρα της θα ήταν να μείνει στο νησί και να κάνει παιδιά γιατί υπάρχει ο κανόνας που λέει ότι δεν μπορείς να βγεις από το νησί. Εκείνη λοιπόν κάνει αυτό που «απαγορεύεται» και πάει ενάντια στους νόμους τους νησιού.
Είστε και οι δυο τραγουδιστές και κληθήκατε φέρετε εις πέρας ένα πρότζεκτ που απαιτεί και υποκριτικές ικανότητες, άσχετα αν δεν υπάρχει η φυσική σας παρουσία. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και για τους δυο σας;
Μ. Κουϊνέλης: Νομίζω είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει. Εγώ γενικά δεν δυσκολεύομαι στο στούντιο. Τώρα ήταν πρώτη φορά που μπήκα σε ένα στούντιο για να κάνω κάτι άλλο, το οποίο δεν το είχα ξανακάνει, οπότε μου φάνηκε πάρα πολύ δύσκολο.
Στην αρχή όταν άκουσα πρώτη φορά το αποτέλεσμα είπα «-Εντάξει παιδιά, να φύγω, γιατί αυτό το πράγμα δεν πρόκειται να βγει με τίποτα». Με το ένα ακουστικό άκουγα το αγγλόφωνο, έβλεπα την εικόνα και με το άλλο αυτί άκουγα εμένα και διάβαζα και το κείμενο. Ήταν πολύ δύσκολο να τα συγχρονίσεις όλα αυτά μέσα στο κεφάλι σου. Στην αρχή τρόμαξα πάρα πολύ και είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσω να το κάνω, μου φάνηκε βουνό. Αλλά μετά πήρε το δρόμο του.
Μ. Σάττι: Εγώ έχω ασχοληθεί ξανά, έχω πάει σε δραματική σχολή και έχω παίξει σε μιούζικαλ, αλλά αυτό που μου φάνηκε πιο δύσκολο στο συγκεκριμένο έργο, ήταν το έξης: Όταν σου δίνεται ένας ρόλος έχεις κάποια ελευθερία. Μπορείς μέσα σε όρια βέβαια, να τον χτίσεις όπως θέλεις. Ενώ στην μεταγλώττισή ενός έργου τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα. Είναι σχεδιασμένα όλα με ένα συγκεκριμένο τρόπο στον οποίο πρέπει να ανταποκριθείς με ακρίβεια. Θέλει να μπορείς να μιμηθείς όσο πιο πιστά γίνεται το ξένο σε όλα, στους ρυθμούς και στους χρόνους.
Επίσης όταν κάνεις τη μεταγλώττιση, δεν βλέπεις ολοκληρωμένη την ταινία. Το σκίτσο δεν είναι ολοκληρωμένο, είναι κάποιες σκηνές ασπρόμαυρες. Μέσα από αυτό πρέπει να φανταστείς για παράδειγμα ότι σε εκείνο το σημείο θα μπουν οι ήχοι της καταιγίδας, της βροχής. Έμπαινα ας πούμε εγώ και μιλούσα σιγά και μου έλεγε ο σκηνοθέτης μίλα πιο δυνατά, εδώ θα πέφτουν βροντές.
Γνωριζόσασταν πριν;
Μ. Κουϊνέλης: Εγώ την γνώριζα καλλιτεχνικά τη Μαρίνα. Τώρα γίναμε φίλοι. Εγώ νιώθω πως πρέπει να την βοηθήσω σε οτιδήποτε χρειάζεται πια. Μετά από αυτή την ταινία έχω χρέος να την προστατέψω και να τη φροντίσω.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η συνταγή να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο;
Μ. Σάττι: Πιστεύω ότι δεν υπάρχει συνταγή πια. Νομίζω πως πρέπει να έχουμε καλή σχέση με τον εαυτό μας και αυτό θα μας κάνει να έχουμε καλύτερη σχέση και με τους άλλους δίπλα μας. Κι αν μπορούμε να επηρεάσουμε και τους δίπλα μας να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους, ακόμα καλύτερα. Αυτό νομίζω βέβαια ξεκινάει από μέσα μας.
Μ. Κουϊνέλης: Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει η απόλυτη συνταγή για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Αυτή τη στιγμή το 90% των ανθρώπων κάνει αυτό που δεν του αρέσει. Αν το 90% του κόσμου έκανε αυτό που του αρέσει νομίζω ότι θα μιλούσαμε για έναν άλλο πλανήτη. Το χρέος του κάθε ανθρώπου, είναι να κάνει αυτό που του αρέσει. Νομίζω πως τα παιδιά πρέπει να εκπαιδευτούν στο να βρίσκουν σιγά σιγά αυτό που θέλουν να κάνουν πραγματικά. Να βρίσκουν τι είναι αυτό που τους δίνει κίνητρο και δεν τους κάνει να βαριούνται. Οι περισσότεροι μπαίνουν στη διαδικασία να κάνουν αυτό που θα έκανε ο πατέρας τους… λόγω σιγουριάς. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι λάθος.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Χώνος
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article συνεντεύξεις}
