Αγγελική Τουμπανάκη
Μια πολυπολιτισμική ερμηνεύτρια…
Η μουσική της Αγγελικής Τουμπανάκη μοιάζει με χάρτη και χάρις αυτόν μας ταξιδεύει από άκρη σε άκρη, ζωντανεύοντας χρώματα Ανατολής και Δύσης. Στις μελωδίες της βρίσκουμε μια απίστευτη ελευθερία, ενώ αγκαλιάζει με μοναδικό τρόπο διαφορετικά είδη μουσικής. Η ψυχή της Ανδαλουσίας, συναντά τα Βαλκάνια κι αυτά με τη σειρά τους τον αυτοσχεδιασμό της τζαζ και τα όρια της ανθρώπινης φωνής. Η Αγγελική Τουμπανάκη, με το εκρηκτικό ταπεραμέντο και για την πρωτότυπη ματιά της, αποδεικνύει πως στη μουσική δεν υπάρχουν οριοθετημένα γεωγραφικά σύνορα.
Στις 17 Δεκεμβρίου η Αγγελική Τουμπανάκη μαζί με τους έξι ταλαντούχους μουσικούς του σχήματος “Aggeliki Toubanaki & Buzz Bastardz”, εμφανίζονται στο Σταυρό του Νότου Plus και μας καλούν σε ένα ξέφρενο πανηγύρι. Πρωτότυπες διασκευές και ολοκαίνουριες συνθέσεις από τη νέα δισκογραφική δουλειά τους σε μια βραδιά γεμάτη μουσικές, εικόνες και συναισθήματα.
M.C: Η μουσική σου είναι ένα πραγματικό “αμάλγαμα ήχων”, διάχυτα βαλκανικά στοιχεία, τζαζ ρυθμοί, παραδόσεις και ακούσματα διαφορετικών πολιτισμών. Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σου με τόσο διαφορετικά είδη μουσικής;
Α.Τ: Η πρώτη μου αγορά βινυλίου ήταν “ΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ” πριν πολλά χρόνια. Εκεί ξεκινάνε πιστεύω όλα υποσυνείδητα… αντιλαμβάνομαι τη δύναμη της φωνής όχι ως σολιστικό όργανο αλλά ως μέρος/ μέλος ενός συνόλου, που στηρίζει αρμονίες και ρυθμούς και συντονίζεται. Έπειτα ψάχνοντας σε δισκοπωλεία, σε βιβλία, στο διαδίκτυο, βρέθηκα να ακούω πολυφωνικά και μουσικές των Βαλκανίων, της Ανατολίας, της Μεσογείου, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχουν κοινές κλίμακες, ρυθμοί, αλλά κυρίως η συναισθηματική δόνηση είναι το ίδιο έντονη και η θεματολογία αφορά σε κοινά βιώματα των λαών… που αντηχούν έρωτες, θανάτους, ξενιτιά, λύπες και χαρές. Η δυνατή “αμπάριζα” ήταν πριν οκτώ χρόνια από τα σεμινάρια βουλγάρικου πολυφωνικού τραγουδιού με τη Tzvetanka Varimezova στο ” Labyrinth Music Workshop” του Ross Daly. Εκεί ανταμώνουν μουσικοί από όλο το κόσμο και πέρα από τη σημαντική εκπαίδευση γίνεται και μια συγκινητική ανταλλαγή μουσικής πληροφορίας. Παράλληλα έκανα και σεμινάρια Πολυφωνικού Ηπειρώτικου τραγουδιού στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων, νταουλιού και την ίδια εποχή ξεκινάει η ενασχόληση μου με το τζαζ τραγούδι. Η τζαζ στηρίζει εκπαιδευτικά και ενισχύει την ανάγκη μου να αυτοσχεδιάζω και να ελευθερώνομαι μέσα σε πιο πολύπλοκες αρμονίες και δομές. Οπότε εκεί αρχίζει το “μπέρδεμα”..!
M.C: Όπως αναφέραμε και παραπάνω η μουσική σου αποτελεί ένα μουσικό σταυροδρόμι. Ένα ταξίδι από την Ανατολή στη Δύση, πόσο εύκολο είναι στην πράξη να συνδυάσεις τόσες μελωδίες, φαινομενικά αταίριαστες μεταξύ τους;
Α.Τ: Μακάρι να είχα και πολλές ζωές και την δυνατότητα να κάνω χιλιάδες ταξίδια για να αποκτήσω βαθιά γνώση, βιωματική και ακαδημαϊκή. Είναι δύσκολος το να συνδυάζεις διαφορετικές μουσικές κουλτούρες. Είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Ξεκίνησα να σκέφτομαι και να στήνουμε projects με μουσικούς διαφορετικών βιωμάτων, ικανούς να δημιουργήσουν και να υποστηρίξουν μουσικά τη πολυμορφία και τις μουσικές διασταυρώσεις. Το κράμα των Buzz Bastardz προκύπτει από αυτό που γνωρίζει ο καθένας καλά και που αγαπάει πραγματικά. Χρειάζεται αισθητική, μουσικότητα, γνώση και “ανοιχτά” μυαλά και καρδίες.
M.C: Καταλαβαίνουμε ότι σου αρέσει να πειραματίζεσαι έντονα, όπως και να αυτοσχεδιάζεις. Πόσο σημαντικά θα έλεγες ότι είναι αυτά τα δύο στοιχεία για τη μουσική έκφραση;
Α.Τ: Θεωρώ ότι η φωνή, πέρα από την απλή μελωδική εκφορά του λόγου, αποτελεί όργανο με άπειρες δυνατότητες αυτοσχεδιαστικές και ερμηνευτικές. Αυτό με ιντριγκάρει και με απελευθερώνει μουσικά. Θέλω να εκφράζω τα συναισθήματα μου με ήχους, με χροιές, να διασκεδάζω πολύ με το να “παίζω” χωρίς κανένα περιορισμό, αλληλεπιδρώντας με τα υπόλοιπα μουσικά όργανα (interplay). Σε αυτό το επίπεδο κινείται το experimental “on the edge” project που κάνω με την ηλεκτρική αρπίστρια Maria Christina Harper, με λούπες, πετάλια και παραμορφώσεις, χρησιμοποιώντας την φωνή της ως μουσικό όργανο.
M.C: Είσαι ένα άτομο που έχει έρθει σε επαφή με αρκετές κουλτούρες, καθώς αγαπάς τα ταξίδια. Τα ταξίδια για σένα λειτουργούν ως αφορμή δημιουργίας;
Α.Τ: Ναι βέβαια. Αλλά κυρίως τα ταξίδια είναι για μένα επικοινωνία και προσωπικό γλέντι… και εάν προκύψει μετά η έμπνευση και η δημιουργία έρχεται ταμάμ! Τα ταξίδια τα έχω για “φτου ξελευτερία”…
M.C: Θα έλεγες ότι βλέπεις τη μουσική περισσότερο ως ένα μέσο επικοινωνίας, ελευθερίας, εξωτερίκευσης των συναισθημάτων;
Α.Τ: Καλύτερα και ακριβέστερα δεν θα το ‘λεγα… Αυτό! Είμαστε μικρό της κομμάτι και πρέπει να στεκόμαστε υπεύθυνα, σεμνά και με ήθος. Οι μουσικοί οφείλουμε να ξεφεύγουμε από το μικρόκοσμο μας…
M.C: Σε συναντάμε λίγο πριν την κυκλοφορία της δισκογραφικής σου δουλειάς. Πώς θα χαρακτήριζες το άλμπουμ;
Α.Τ: Πολυρυθμικό, πολυμορφικό, πολύγλωσσο και πολύ… μερακλίδικο!
M.C: Στις 17 Δεκεμβρίου εμφανίζεσαι με τους Buzz Bastardz στη σκηνή του Σταυρού του Νότου. Τί θα ακούσουμε;
Α.Τ: Πρωτότυπα κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο και αγαπημένα κομμάτια, διασκευασμένα ευρηματικά και Bastardz…
M.C: Εκτός από τον Σταυρό του Νότου πού αλλού μπορούμε να σας ακούσουμε;
Α.Τ: Εμείς ξεκινάμε από το Σταυρό του Νότου… εσείς, χαρά μας, να έρθετε εκεί!
και μετά μπορείτε να ενημερώνεστε από τη σελίδα μας στο facebook:
https://www.facebook.com/AggelikiToubanakiBuzzBastardz
και να ακούσετε δείγμα μουσικής μας στο:
https://soundcloud.com/aggeliki-toubanaki
https://www.youtube.com/user/atoumpanaki
M.C: Ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Α.Τ: Να συνεχίσω τα παράλληλα projects που στήνω ( με τη Maria Christina το “On the Edge”, με το Γρ, Ντάνη και Κ. Κωνσταντίνου το “Jazz plus”) ή συμμετέχω (εννιαμελή μπαντα τσιγγάνων “Sam Roma”). Και κυρίως θέλω και εύχομαι να παίξω σε πολλά μέρη με τους Buzz Bastardz, να χαρώ και να χορτάσω το υλικό του δίσκου μας και ο κόσμος να πάρει όλο αυτό το δυνατό συναίσθημα.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
