Θωμαή Απέργη
…είναι καιρός να υπάρξει και κάτι άλλο στην Ελληνική μουσική σκηνή και έχω τη διάθεση, τη θέληση και την πίστη να επικοινωνήσω αυτό που αγαπώ…
Η γοητευτική Θωμαή Απέργη κατάγεται από το νησί της Τήνου. Το πρώτο κοινό της ήταν οι γονείς της, στους οποίους και έδινε συναυλίες κάθε βράδυ όσο ήταν ακόμα παιδί. Η 23χρονη σήμερα τραγουδίστρια σπούδασε από μικρή μουσική, παράλληλα με κλασσική και ηλεκτρική κιθάρα καθώς και φωνητική, φτιάχνοντας έτσι τη δική της μοναδική καλιτεχνική προσωπικότητα.
Η ιδιαίτερη φωνή της και οι επιρροές της στη μουσική την έκαναν να στραφεί στη εξερεύνηση της smooth jazz, της χορευτικής bossa nova, downtempo electronica, funk, soul, jazz μουσικής και να ερμηνεύει τραγούδια που εμπνέουν ένα αισθησιακό λίκνισμα σε όσους την παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια συντροφιά με ένα σαξόφωνο και ένα πιάνο..
Η Θωμαή Απέργη ερμηνεύει το νέο της τραγούδι γραμμένο από εξαίρετους διεθνείς συντελεστές. Κυκλοφορεί σε δύο version, το αγγλικό version “What’s Your Name” και το ελληνικό version με τίτλο “Μια Βραδιά” από την Panik Records. Και τα δύο με μια εξωτική διάθεση αποπλάνησης και χορού, με την Spanish Guitar να συνοδεύει την ιδιαίτερη φωνή της και μια νότα καλοκαιριού…Το video clip σκηνοθετημένο από τον John Mitropoulos, με την εκπληκτική αίσθηση φωτογραφίας και ατμόσφαιρας, μας ταξιδεύει σε προορισμούς ονείρου.
M.C: Μόλις 23 χρονών! Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που βρίσκεσαι στην ομάδα της Panik Records;
Θ.Α.: Σαφέστατα κατατάσσω τον εαυτό μου στους τυχερούς ανθρώπους γενικά! Ανέκαθεν λειτουργούσα ξέροντας ότι όλα θα πάνε καλά! Οπότε με αυτό το δεδομένο πορεύτηκα και όντως στην πορεία επιβεβαίωνομαι -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- ότι είμαι τυχερή επειδή εσωτερικά το έχω αποφασίσει! Αυτό δε σημαίνει βέβαια οτι δεν προσπαθώ με απόλυτη αφοσίωση να “συντηρήσω” την τύχη μου, οι σκέψεις, ο λόγος και οι πράξεις μου είναι εναρμονισμένα και πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ονομάζουν τύχη αυτό το γεγονός. Συνεπώς, είμαι πολύ τυχερή που ανήκω στην ομάδα της Panik Records, μιας και παρόλο που είναι σχετικά νέα εταιρεία είναι η πιο δυνατή δισκογραφική εταιρεία αυτή τη στιγμή.
M.C: Έχεις σπουδάσει κλασσική μουσική αλλά και ηλεκτρική κιθάρα. Έχεις ασχοληθεί και με την σύνθεση ή έχεις σκοπό να το κάνεις στο μέλλον?
Θ.Α.: Προς το παρόν, δεν το είχα κατά νου και δεν είχα αυτή την ανάγκη, ακριβώς όμως επειδή είμαι ένας άνθρωπος που απεχθάνεται τη στασιμότητα, έχω σκοπό να το κάνω. Βέβαια, επειδή η μουσική που αγαπώ είναι λίγο πιο περίπλοκη, για να γράψεις κάτι αξιόλογο πρέπει να έχεις εντρυφήσει βαθιά στις δομές της μουσικής, είμαι πάλι στα θρανία και μελετάω, ξεσκονίζω αυτά που ξέρω ήδη και αισιοδοξώ στο μέλλον να είμαι σε θέση να το προσπαθήσω.
M.C: Οι πρώτες σου συναυλίες, όπως έχεις εξομολογηθεί, ήταν φυσικά μπροστά στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Σε στήριξαν οι γονείς σου στην απόφαση σου να ασχοληθείς με το τραγούδι; Ειδικά όταν στην χώρα μας βρίθουν καλλιτέχνες οπότε είναι δύσκολο να αναδυθείς;
Θ.Α.: Όντως οι πρώτες φορές που βρέθηκα μπροστά σε κοινό ήταν στα πλαισία του ωδείου που παρακολουθούσα στην Τήνο και το κοινό αποτελούνταν από πολύ γνωστά μου πρόσωπα. Δενείχα εκφράσει την επιθυμία οτι θα ασχολούμουν ποτέ επαγγελματικά και η εν γένει πορεία μου δε μαρτυρούσε κάτι τέτοιο καθώς το πρώτο μου μέλημα ήταν το σχολείο και αργότερα η Φιλολογία.
Επιπλέον, ήμουν αρκετά ξεκάθαρη με το γεγονός ότι η ενασχόληση με τη μουσική για μένα ήταν και είναι ένα ταξίδι χωρίς εκπτώσεις ως προς το είδος της μουσικής. Έτσι λοιπόν, παρά τις προτάσεις που είχα πριν την Panik records, δε θα ασχολούμουν επαγγελματικά αν η μουσική που θα προέκυπτε δεν θα ήταν κοντά σε μένα. Εφόσον η πρόταση που έγινε από την πλευρά της Panik πληρούσε απόλυτα τις προυποθέσεις μου, και η ενασχόληση έγινε επαγγελματική, χωρίς να γίνω κάτι άλλο αυτό βρήκε σύμφωνο όλο μου το περιβάλλον και φυσικά τους γονείς μου που τους συμβουλεύομαι σε όλα και είμαστε πολύ δεμένοι! Με στήριζαν ανέκαθεν σε όλες τις επιλογές μου διότι με εμπιστεύονται και ποτέ δεν έχω κάνει κάτι για να τους απογοητεύσω. Όσον αφορά στο γεγονός ότι η Ελλάδα βρίθει καλλιτεχνών, βρίθει και νομικών και εκπαιδευτικών και κομμωτρίων! Είναι κάτι που δε σκέφτομαι γιατί αν και η μουσική είναι μία, το είδος που έχω επιλέξει να κινηθώ είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο στην Ελλάδα.
M.C: Ο ήχος και το στυλ σου, funk, soul, jazz, θεωρείς ότι θα περάσει σιγά σιγά στο DNA των ακροατών; Θα ήθελες να δοκιμάσεις και κάποιο άλλο είδος;
Θ.Α.: Αυτό το είδος με συγκίνησε και έκανα ερασιτεχνικά, αυτό έκανα και με το που ξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά και αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Υπάρχει το αντίστοιχο κοινό στην Ελλάδα ίσως σε μικρότερα ποσοστά από άλλα είδη όμως θεωρώ πως είναι καιρός να υπάρξει και κάτι άλλο στην Ελληνική μουσική σκηνή και έχω τη διάθεση τη θέληση και την πίστη να επικοινωνήσω αυτό που αγαπώ. Είναι μια πρόκληση αλλά γι’αυτό το λόγο αποφάσισα να το κάνω επαγγελματικά, με την επιδίωξη του ανοίγματος μιας νέας μουσικής σκηνής στη χώρα μας.
M.C: Μια χώρα που τιμά τα μπουζούκια και τους καλλιτέχνες της μίας νύχτας, θα επηρεάσει το στυλ σου; Θεωρείς ότι το Ελληνικό κοινό είναι έτοιμο να δεχτεί διαφορετικές μουσικές διαδρομές από Έλληνες καλλιτέχνες;
Θ.Α.: Σαν άνθρωπος είμαι πολύ προσγειωμένος, και σαν χαρακτήρας πολύ πειθαρχημένη και προσηλωμένη στους στόχους μου. Πιστεύω στις αξίες και στην ταυτότητα του ανθρώπου και του καλλιτέχνη. Θεωρώ πως, το κοινό εκτιμά τους καλλιτέχνες που έχουν ταυτότητα και δεν παρεκκλίνουν για διάφορους λόγους. Όπως είπα παραπάνω η μουσική είναι μία και κανένα είδος δεν είναι λιγότερο ή κατακριτέο, όσον αφορά στο αν το ελληνικό κοινό είναι έτοιμο για κάτι νέο, αυτό είναι που αφορά σίγουρα έναν καλλιτέχνη, όμως θεωρώ πως το κοινό μπορεί να εκπαιδευτεί στα ακούσματα.
M.C: Με ποιον θα ήθελες να συνεργαστείς από τους ξένους καλλιτέχνες; Θα ήθελες να συνεχίσεις την καριέρα σου στο εξωτερικό;
Θ.Α.: Αυτό σίγουρα είναι ένα κρυφό όνειρο πολλών καλλιτεχνών και εγώ η ίδια το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Θεωρώ όμως πως ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει πρώτα να προσδιορίσει τη μουσική του ταυτότητα στη χώρα του, να εδραιωθεί και κατόπιν να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο εξωτερικό. Αγαπώ πάρα πολλούς καλλιτέχνες από το εξωτερικό διότι αυτοί καθόρισαν τα ακούσματα μου και με βοήθησαν να ξέρω τι θέλω να κάνω η ίδια, κυριώς καλλιτέχνες που δεν είναι πιά εν ζωή όπως η Ella Fitzgerald, η Amy Winehouse, η Etta james, η Billie Holiday. Άλλοι που αγαπώ πολύ είναι η Jill Scott, η Sharon jones, η Diana Krall, η Joss Stone, η India Arie, η Christina Aguilera.
M.C: “Είμαι εδώ… σ’ εσένα ήρθα..θ’ αφεθώ κι όπου πάει ..” Είσαι απ’ τους ανθρώπους που αφήνονται εύκολα; Η’ χρειάζεσαι χρόνο για να σιγουρευτείς για τον χαραχτήρα του άλλου;
Θ.Α.:Καλώς ή κακώς είμαι πολύ συγκρατημένος και μετρημένος άνθρωπος και δεν αφήνομαι σε τίποτα και κανέναν, προτιμώ να τα ζυγίζω όλα πολύ προσεκτικά. Αυτό ίσως έρχεται σε αντίθεση με τη φιγούρα που έχουν οι περισσότεροι για τους καλλιτέχνες όμως έχω αποδεχτεί πλήρως την απόλυτη ευθύνη του εαυτού μου και ξέρω οτι δεν υπάρχουν περιθώρια λαθών ή παραλείψεων, ειδικά στους καιρους που ζούμε. Δεν χρειάζομαι χρόνο για να σιγουρευτώ για το χαρακτήρα κανενός ακριβώς επειδή ποτέ δε θα είμαι σίγουρη για κανέναν. Προτιμώ να δουλεύω με τον εαυτό μου και να είμαι σίγουρη μόνο για το δικό μου χαρακτήρα.
M.C: Εν μέσω κρίσης θεωρείς ότι η “καλή ποιοτική” μουσική θα αναδειχτεί; ή οι καιροί είναι δύσκολοι προωθούνται πιο εύκολα καλλιτέχνες ελαφρύτερου πενταγράμμου;
Θ.Α.: Η κρίση που βιώνει ο τόπος μας, είναι μια κρίση καταρχήν αξιών και πολιτισμού. Παρ’όλα αυτά επειδή επιλέγω να δω τα πράγματα από τη θετική σκοπιά θα εστιάσω ότι μας δίνεται η ευκαιρία να βιώσουμε διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας. Έχουμε μια παρεξηγημένη άποψη σαν καλομαθημένος λαός που είμαστε για το δύσκολο, το διαφορετικό και το ζορισμένο. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να ζοριστούμε και να δυσκολευτούμε, αυτό όμως δεν είναι κακό, πρέπει να αναλάβουμε περισσότερες ευθύνες και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Η ζωή αλλάζει, εξελίσσεται, αν δεν γίνει αυτό μένουμε στάσιμοι, πεθαίνουμε! Αυτό ισχύει για όλα, συνεπώς και για τη μουσική. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω άλλους καλλιτέχνες ή άλλα πεντάγραμμα, όλα είναι επιλογές και όλα ειναι θεμιτά όταν γίνονται με αγάπη και αλήθεια.
M.C: Στην περίπτωση κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας θα έφευγες στο εξωτερικό για “ένα καλύτερο αύριο” ή θα έμενες στην Ελλάδα για να παλέψεις μ’ όσα έχεις;
Θ.Α.: Πιστεύω πως εμείς η νέα γενιά οφείλουμε να στηρίξουμε τη χώρα που μας μεγάλωσε…Αν φύγουμε εμείς ποιός θα το αναλάβει αυτό;
M.C: Πώς βλέπεις την νέα γενιά καλλιτεχνών που ξεκινούν τώρα; Θεωρείς ότι η μουσική της νέας εποχής θα προσθέσει μία σελίδα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού ή θα περάσει απαρατήρητη;
Θ.Α.: Θεωρώ πως υπάρχει πολύ αξιόλογο υλικό. Τώρα αν τα τραγούδια του σήμερα θα στιγματίσουν το παρόν και θα αντέξουν στο μέλλον δεν το ξέρω ούτε είμαι σε θέση να το κρίνω. Προσωπικά, η λογική μου είναι να κάνω αξιόλογα τραγούδια, μουσικά πολύ προσεγμένα και στιχουργικά να έχουν να πουν κάτι ώστε να αντέξουν στο χρόνο. Προτιμώ να κάνω κάτι πραγματικά καλό παρά κάτι που θα μου αποφέρει πρόσκαιρα χρήματα και πρόσκαιρο κέρδος.
M.C: Ποιά είναι τα σχέδια σου για το χειμώνα; Έχεις σκεφτεί να συνεργαστείς με κάποιον εγχώριο καλλιτέχνη ή θα προτιμήσεις να τραγουδήσεις μόνη;
Θ.Α.: Έχουμε διάφορες προτάσεις και συζητάμε με την Panik records τι θα κάνουμε ως ομάδα. Από την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου ξεκινάω μία σειρά εμφανίσεων στο Γκάζι στο Γκαζάκι. Ένα πρόγραμμα, με αγαπημένα jazz, soul, τραγούδια.
M.C: Ποιά είναι τα δισκογραφικά σου όνειρα?
Θ.Α.: Ο στόχος μου είναι να προσπαθήσω να επικοινωνήσω τη μουσική που αγαπώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να κάνω άρτια μουσικά κομμάτια στο στυλ μου, που θα αγαπήσει ο κόσμος, και θα έχουν πραγματικά λόγο ύπαρξης.
M.C: Σε ευχαριστούμε. Ευχόμαστε το δυναμικό σου ξεκίνημα να έχει ακόμα καλύτερη συνέχεια!
Θ.Α.: Σας ευχαριστώ κι εγώ
ads in article συνεντεύξεις}
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
