Συνέντευξη: Νικόλ Σαραβάκου «Έχω μάθει να είμαι ανθεκτική»!

Νικόλ Σαραβάκου

Έχω μάθει να είμαι ανθεκτική

Έχει όλη την αθωότητα ενός κοριτσιού στα 19, αλλά και την ωριμότητα μεγάλης γυναίκας που πατά γερά στα πόδια της. Η Νικόλ Σαραβάκου μοιάζει λίγο με πρωταγωνίστρια αμερικανικής ταινίας έρωτα και ρομάτζου, τι κι αν η ίδια θέλει να δηλώνει «ρεαλίστρια». Αγαπά την Τζέσι Τζέι και τον Εντ Σίραν, της αρέσει η Πρωτοψάλτη και ο Μαραβέγιας, ενώ στα τρελά της όνειρα συγκαταλέγεται μια καριέρα στην «ακομπλεξάριστη» και «ανοιχτή» Αμερική. Η φωνή της δεν περνά απαρατήρητη. Απόδειξη πως το πρώτο της τραγούδι (Love O' Clock),  που κυκλοφορεί ψηφιακά απ' τον Μάη, έχει κάνει ήδη αίσθηση. Με τον πρώτο της προσωπικό δίσκο στα σκαριά και ενα δεύτερο τραγούδι (σε μουσική Πάνου Μουζουράκη) έτοιμο να κυκλοφορήσει τον προσεχή Σεπτέμβρη, η διαδικασία επιλογής των κομματιών δεν της φαίνεται δύσκολη, αφού όπως λέει: "όλα τα κομμάτια είναι της απόλυτου επιλογής μου και τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, με διαφορετικό στυλ και ξεχωριστούς δημιουργούς".

Υπάρχουν δυο βασικά δεδομένα στη ζωή της, η μουσική και η οικογένεια της. Και τα δυο αδιαπραγμάτευτα. Οι τελευταίοι την γέννησαν και για την πρώτη είναι γεννημένη, λέει χαρακτηριστικά. Κι όμως γι αυτά πρέπει να διαπραγματευτεί περισσότερο από καθετί, αφού στην περίπτωση της μια πολύ δυνατή φωνή θα αντιμάχεται το εξίσου δυνατό επώνυμο της. Κόρη του γνωστού ποδοσφαιριστή Δημήτρη Σαραβάκου και της στιχουργού Βίκυς Γεροθόδωρου, όταν την ρωτάς για την φήμη των γονιών της και κατά πόσο αυτή αποτελεί ισχυρό χαρτί η τροχοπέδη, λέει: "Οι γονείς μου έχουν γράψει την δίκη τους ιστορία, ο καθένας στον τομέα του, με τα σωστά και τα λάθη τους. Έχουν αποδείξει οτι μπορούν να τα καταφέρουν χάρη στην επιμονή και την δύναμη που τους διακρίνει. Εγώ αυτά κρατάω. Δεν με ενδιαφέρει ποιοι είναι, αλλά πώς κατάφεραν να είναι αυτό που είναι. Τι μάχες έδωσαν και πως απέφυγαν τις σειρήνες που τους τραβούσαν μακριά απ τον στόχο τους. Κι αυτό είναι μάθημα ζωής, όχι τροχοπέδη. Αυτά είναι για όσους θέλουν να βάζουν ταμπέλες".

Οι ταμπέλες στον χώρο δεν είναι και λίγο αναπόφευκτες;

Μόνο για όσους αρέσκονται στο να τις βάζουν. Εμένα δεν με απασχολούν. Είμαστε σε ετοιμασίες για τον πρώτο μου δίσκο και τα τραγούδια που επιλέγουμε είναι φτιαγμένα από τόσο ξεχωριστούς δημιουργούς, με διαφορετικές εμπειρίες και ακούσματα, που μου δίνει τρομερή χαρά. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κατηγοριοποιούμε την μουσική, γι αυτό έχουμε και έλλειψη εναλλακτικών σκηνών. Με τις ταμπέλες, αυτόματα πετάς έξω καλλιτέχνες που θέλουν να εκφραστούν και δεν βρίσκουν τον απαραίτητο χώρο. Μαζί και το αντίστοιχο κοινό που υπάρχει και θέλει να τους ακούσει.

Σκέφτεστε να φύγετε στο εξωτερικό;

Η Αμερική είναι το μεγάλο μου όνειρο. Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι έντονα να ακολουθήσω σπουδές μουσικής εκεί. Όταν την επισκέφτηκα για πρώτη φορά, ένιωσα αμέσως ότι της ταιριάζω και μου ταιριάζει. Είναι ανοιχτή και ακομπλεξάριστη σαν χώρα, μου αρέσει ο ρυθμός της, οι άνθρωποι της, η κουλτούρα της.

Θα στοιχημάτιζα ότι είστε κλειστός σαν άνθρωπος.

Είμαι πολύ κλειστή, αλλά και πολύ ανοιχτή στο να με γνωρίσεις και να με καταλάβεις. Δεν είμαι τρομερά κοινωνική, έχω λίγους και καλούς φίλους και προτιμώ να επενδύω τον χρόνο μου σε ανθρώπους που νιώθω ότι έχω κάτι να πάρω. Δεν αντέχω την προσβολή. Εκεί κουμπώνω. Ίσως έχει να κάνει και με τα παιδικά μου χρόνια. Υπήρξα κι εγώ, όπως πολλά παιδιά, θύμα μπούλινγκ για αρκετό καιρό στο σχολείο, ένα φαινόμενο που δυστυχώς όσο πάει και διογκώνεται. Αυτό με έκλεισε, αλλά με έκανε και πιο δυναμική. Έμαθα να είμαι ανθεκτική.

Τι σας δυσαρεστεί περισσότερο στο επάγγελμα που επιλέξατε να ακολουθήσετε;

Με θυμώνει η αχαριστία των ανθρώπων. Δεν θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να μην δείξει εκτίμηση και σεβασμό σε όσους με έχουν βοηθήσει. Αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο στον χώρο που κινούμαστε. Επικρατεί η νοοτροπία της εκμετάλλευσης και του συμφέροντος. Κι αυτό ξεκινάει απ το ότι πάντα συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους.

Εσείς δεν έχετε μπει στη διαδικασία της σύγκρισης τώρα που ξεκινάτε την καριέρα σας;

Όχι, δεν έχει νόημα. Εγώ προσπαθώ να συγκρίνομαι μόνο με τον εαυτό μου, να τον προκαλώ, να του θέτω συνεχώς νέες δοκιμασίες. Πιστέψτε με, το μόνο που με αγχώνει είναι όταν ξέρω ότι μπορώ να δώσω εκατό και δίνω λιγότερα. Θέλω να είμαι συνεπής ως προς αυτό που μπορώ να δώσω και όταν δεν το καταφέρνω τσαντίζομαι. Ο μόνος μου ανταγωνιστής είναι ο εαυτός μου.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας τραγούδι. Είχατε την περιέργεια να δείτε τα σχόλια του κόσμου στο διαδίκτυο;

Παρακολούθησα τα σχόλια μόνο την πρώτη μέρα. Είδα και τα καλά και τα κακά. Πήρα μόνο ό,τι θεώρησα πως μπορεί να με βελτιώσει. Όπου εντόπισα κακεντρέχεια, δεν ασχολήθηκα καθόλου. Η γνώμη του κοινού έχει σίγουρα βαρύτητα, αλλά με απασχολεί περισσότερο η άποψη που έχω εγώ για μένα.

Τα προσεχή σχέδια σας;

Τον Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το δεύτερο τραγούδι μου που λέγεται "σε προκαλώ" και είναι σε μουσική Πάνου Μουζουράκη και στίχους Βίκυς Γεροθόδωρου [Νικόλ Σαραβάκου - "Σε προκαλώ" Αποκλειστικές φωτογραφίες από το video clip]. Γύρω στον Απρίλη πιστεύουμε ότι θα έχει ολοκληρωθεί και ο πρώτος μου δίσκος. Σίγουρα κάποια live είναι στα πολύ άμεσα σχέδια μου ίσως και κάποια συνεργασία. Θα το μάθετε σύντομα.