Συνέντευξη: Θανάσης Αλευράς: «Βλέπω μόνο φως μπροστά μου και προσπαθώ να κάνω και τους άλλους να το δουν…»!

Πληροφορίες

 Θανάσης Αλευράς

«Βλέπω μόνο φως μπροστά μου και προσπαθώ να κάνω και τους άλλους να το δουν…»

Ο Θανάσης Αλευράς βλέπει το ποτήρι γεμάτο, ούτε καν μισογεμάτο. Τι κι αν η κρίση έχει δημιουργήσει μια κοινωνία βίαιη, εκείνος, επανδρωμένος με το ταλέντο και την πίστη του στα πράγματα, δημιουργεί, στοχάζεται γύρω απ’ τον εαυτό του, επιφέρει προσωπικές αλλαγές που τον βελτιώνουν, ζει… Είναι ο άνθρωπος που κάθε μέρα αναπνέει για να μαθαίνει, δεν επαναπαύεται στα δεδομένα, βαριέται να πηγαίνει με τα «σίγουρα», κάνει αυτοκριτική. Φέτος στο θέατρο καταπιάνεται με καταστάσεις υπερβολής και σουρεαλισμού, αναζητώντας αέναα το αρχέγονο μέτρο. Αυτό το μέτρο που τελικά, γνωρίζοντας τον κανείς από κοντά, καταλαβαίνει πως έχει ορίσει τη ζωή του. Πώς άλλωστε θα μπορούσε να μιλά τόσο σεμνά, χωρίς εγωιστικά κλισέ και εξάρσεις αυτοπροβολής; Ήθελε πάντα να ασχοληθεί με το θέατρο, χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει επακριβώς τους λόγους. Ίσως και να του άρεσε η ιδέα να μπορεί να δημιουργεί συναισθήματα στους άλλους. Θαυμάζει το Δημήτρη Χορν, αποτραβιέται απ’ τη βία της κοινωνίας και πορεύεται σ’ ένα δρόμο χωρίς νάρκες, γεμάτο εμπειρίες και θαύματα. Εκείνα τα θαύματα που διακρίνεις μόνο μέσα απ’ το φως, το φως που βλέπει και τον οδηγεί… 

 

M.C: Φέτος στο «Κτελ», δια χειρός Ν. Μουτσινά & Τ. Διαγούπη, ερμηνεύεις έναν ιδιαίτερο ρόλο. Μίλησε μου γι’ αυτόν τον ήρωα…

Θ.Α.: Κάνω τον Ιάκωβο Πουλάκη, ένα γυμναστή, σχεδόν εμμονικό με την υγιεινή ζωή και διατροφή. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου έχουν χαρακτηριστικά υπερβολής και σουρεαλισμού. Βέβαια, μέσα σ’ ένα Κτελ πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, ότι θα αντικρίσεις τέτοιους ανθρώπους. Επειδή ταξίδευα χρόνια με Κτελ, μπορώ να σου πω ότι είναι ένας χώρος που συγκεντρώνει ετερόκλητους ανθρώπους με γκροτέσκ χαρακτηριστικά κι αυτό έχει ενδιαφέρον.

M.C: Όλοι αυτοί οι ήρωες βρίσκονται άθελα τους υποψήφιοι δωρητές οργάνων. Πώς ένα ζήτημα, όπως το εμπόριο οργάνων, μπορεί να γίνει φάρσα και να μην εκτεθεί;

Θ.Α.: Αρκετά δύσκολα, γιατί μιλάμε για ένα πολύ λεπτό και ευαίσθητο θέμα. Από την άλλη, έτσι κι αλλιώς η κωμωδία είναι πάντα η άλλη πλευρά. Αν κάτι κωμικό το παίξεις δραματικά, μπορεί να γίνει εύκολα δράμα. Απ’ το σοβαρό ενός πράγματος βγάζεις το κωμικό. Είναι θέματα λεπτής ισορροπίας, αλλά θεωρώ πως το αποτέλεσμα που έχουμε, αντικατοπτρίζει το σεβασμό με τον οποίο έχουμε δουλέψει και αντιμετωπίζουμε το έργο.

M.C: Πέρα απ’ το «Κτελ», βρίσκεσαι σε ετοιμασίες και για το «Burlesque», το οποίο ανεβάζετε στο Fuzz παρέα με τον Π. Μουζουράκη, με την καθοδήγηση της Ελένης Γκασούκα. Ψάχνοντας τον ορισμό του «Burlesque», διαπίστωσα πως πρόκειται για ένα θέαμα που παίρνει κάτι σοβαρό για να το μετατρέψει σε ανόητο. Εσύ τι ορισμό δίνεις σ’ αυτό που ετοιμάζετε;

Θ.Α.: Πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό που είπες. Στο «Burlesque» μας ενέπνευσε η αισθητική του, τα χρώματα του, οι μουσικές του… Είναι ένα θέαμα που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, κοντά στο κραχ της Αμερικής, όταν ακόμα μεσουρανούσε το καμπαρέ. Το «Burlesque» ήρθε ως ένα ακόμα πιο λαϊκό θέαμα, απ’ ό, τι ήταν το καμπαρέ, το οποίο ήταν περισσότερο δομημένο ως είδος. Το «Burlesque» είναι αθυρόστομο, γυμνό, άναρχο, μιλάει για το κατεστημένο, παίζει μουσική και γίνεται της μόδας. Κι ενώ ξεκίνησε ως ένα λαϊκό θέαμα, γρήγορα το ασπάστηκε και η αστική τάξη. Είναι μια ελαφριά διασκέδαση, είναι «ανήθικο», είναι πικάντικο, είναι γελοίο, είναι γκροτέσκ, είναι ένα θέαμα χωρίς καμία ενοχή.

M.C: Διαβάζω ότι κάθε δεύτερη Παρασκευή θα υπάρχει και κάποιος καλεσμένος – έκπληξη. Αυτό, που δε μας είπατε, είναι τι ακριβώς θα κάνει αυτός ο καλεσμένος…

Θ.Α.: Όντως, θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε κάθε δεύτερη Παρασκευή κι από ένα πρόσωπο γνωστό στον κόσμο, το οποίο θα καλείται να ενταχθεί μέσα στο άναρχο περιβάλλον του «Burlesque» και να ξεδιπλώνει το χαρακτήρα του. Θα κάνουμε μουσικά αστεία και θα τραγουδάμε μαζί. Νομίζω πως θα έχει ενδιαφέρον αυτή η σύμπραξη, αν σκεφτείς ότι οι καλλιτέχνες που θα έρχονται θα μπορούν να τραγουδήσουν από μιούζικαλ μέχρι δημοτικά τραγούδια. Θα έχουν την ελευθερία να κάνουν ό, τι θέλουν, πολλές φορές και πράγματα που δε θα έκαναν στο κανονικό τους πρόγραμμα.

M.C: Πώς διατηρείς την ισορροπία μεταξύ αστείου και γελοίου σε τέτοιου είδους θεάματα;

Θ.Α.: Η ισορροπία επιτυγχάνεται αν ψάχνεις το μέτρο μέσα σε κάθε σου κίνηση. Εγώ προσωπικά αναζητώ το μέτρο, θέλω να πορεύομαι με αυτό και με κάνει να μην έχω ενοχές. Είναι τόσο λεπτή η γραμμή μεταξύ αστείου και σαχλαμάρας, που συνεχώς ακροβατείς. Νομίζω πως, αν παίζεις την αλήθεια του πράγματος, καταφέρνεις να υπερβείς αυτή τη δυσκολία.

M.C: Το «Burlesque» ως είδος μας μεταφέρει στο παρελθόν. Γενικά υπάρχει η τάση σήμερα, πολλά θεάματα να εμπίπτουν χρονικά στο πριν. Πώς το εξηγείς αυτό; Είναι ίσως μια ανάγκη των καιρών;

Θ.Α.: Η ιστορία πάντα κάνει κύκλους σε κάθε τομέα. Δεν ξέρω γιατί γίνονται αυτοί οι κύκλοι. Μπορεί να έχεις την ανάγκη να πηγαίνεις πίσω για να παρατηρείς ξανά. Έτσι κι αλλιώς η εποχή μας έχει μια τεράστια φασαρία, δεν προλαβαίνεις να δεις και να ξεχωρίσεις τίποτα. Εμένα πάντα μου άρεσε να έρχομαι σε επαφή με παλιά πράγματα. Το παλιό έχει μια αθωότητα, μια ποιότητα, μια αυθεντικότητα, μια ειλικρίνεια που τώρα εν πολλοίς δεν υπάρχει.

M.C: Κάνεις θέατρο, τραγουδάς, χορεύεις… Ποιο κενό καλύπτει κάθε καλλιτεχνική σου πτυχή;

Θ.Α.: Δεν ξέρω αν μπορώ να σου απαντήσω απόλυτα. Το θέατρο, συνειδητοποιώ τελευταία ότι το αγαπώ, γιατί διατηρεί ζωντανό ένα κομμάτι της παιδικότητας μου. Μπορώ να κρύβομαι πίσω απ’ το θέατρο και να μη δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Απ’ την άλλη, το θέατρο είναι μια τέχνη με συγκεκριμένους κανόνες, δομημένη. Η μουσική είναι πιο ελεύθερη και μπορεί να με ανοίγει. Στη δική μου τη φύση κάτι συμπληρώνει το ένα το άλλο. Μπορεί αυτή η αναρχία, να είναι εν τέλει και η ταυτότητα μου ως καλλιτέχνης.

M.C: Υπήρξες μαθητής στο ιστορικό «Θέατρο Τέχνης» και είχες την τύχη να σε διδάξουν ο Κουγιουμτζής, ο Λαζάνης, η Πιττακή. Τι έχεις κρατήσει απ’ αυτούς τους ανθρώπους;

Θ.Α.: Όταν μπήκα στην σχολή ήμουν εντελώς ανίδεος για την ουσία αυτού που πάω να κάνω. Οι δάσκαλοι μου ήταν φωτεινοί, με μύησαν στην ιδέα του θεάτρου. Λυπούμαι γιατί σήμερα εκλείπουν τέτοιες προσωπικότητες ή όσοι ασχολούνται με τη διδασκαλία εμπίπτουν στην ευκολία.

M.C: Πού εναποθέτεις τις αιτίες για την «ευκολία» που χαρακτηρίζει την εποχή μας;

Θ.Α.: Στην έλλειψη πνευματικότητας και ηθικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει σεβασμός απέναντι στα πράγματα από τον άνθρωπο και για μένα αυτό τον κάνει ανήθικο. Έτυχε τις προάλλες να πέσει στα χέρια μου ο όρκος του Ιπποκράτη. Αν τον διαβάσει κανείς, θα καταλάβει ότι στο παρελθόν οι άνθρωποι ορκίζονταν στην ιδέα και μόνο. Σήμερα όλοι ορκίζονται στην ύλη, μόνο αυτή τους ενεργοποιεί και μόνο αυτή ασπάζονται. Αυτό είναι που φέρνει την ευκολία και την γενικότερη πτώση των ηθών. Κι είναι κάτι που ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, κανείς δε μας εκδικείται, κανείς δε συνωμοτεί εναντίον μας.

M.C:Μέσα σ’ αυτή την πτώση των ηθών, οι επαγγελματικές σου επιλογές και το όραμα σου βάλλονται εν μέρει;

Θ.Α.: Όχι, καθόλου. Μπορεί να υπάρξουν στιγμές που ο περίγυρος είναι βίαιος και με εμποδίζει, όμως αποτραβιέμαι και βλέπω το στόχο μου. Η δύναμη της πίστης είναι πολύ μεγάλη. Ακόμα και σ’ ένα ναρκοπέδιο να είσαι, αν έχεις ξεκάθαρες βλέψεις, θα μπορέσεις να περάσεις απέναντι χωρίς να πατήσεις τη νάρκη. Είναι θέμα στάσης ζωής. Εγώ βλέπω μόνο φως μπροστά μου και προσπαθώ να κάνω και τους γύρω μου να πιστέψουν ότι υπάρχει. Ζω απ’ αυτό το φως, πορεύομαι και παρηγορούμαι.

M.C: Η κρίση, δηλαδή, δεν έχει επηρεάσει καθόλου τις επαγγελματικές επιλογές σου αρνητικά;

Θ.Α.: Όχι τόσο η κρίση, όσο οι ανάγκες σου κάθε φορά. Σίγουρα δεν κάνεις όλες τις δουλειές επειδή τις θέλει η ψυχή σου. Κάποια στιγμή θα δουλέψεις για την εφορία σου, για ένα ταξίδι που θες να πας ή θα δουλέψεις και τζάμπα γιατί θες πολύ να συμμετέχεις κάπου. Αν ξέρεις γιατί το κάνεις, είσαι πάντα ήσυχος και έτοιμος.


M.C:Τι τίτλο θα έδινες στην κουβέντα που κάναμε;

Θ.Α.: «Τσάι και συμπάθεια».

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

Έξυπνη αναζήτηση:

Που εμφανίζεται ο κάθε ηθοποιός ή τραγουδιστής;


"Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα" = Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες εμφανίσεις του καλλιτέχνη