Συνέντευξη: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης «Αν η τζαζ ήταν συναίσθημα θα ήταν έρωτας που σε εμπνέει και σε γεμίζει ενέργεια»!

Πληροφορίες

Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης

Αν η τζαζ ήταν συναίσθημα θα ήταν έρωτας που σε εμπνέει και σε γεμίζει ενέργεια



Αν και πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχοντας από πολύ μικρός έντονες βλέψεις, όραμα και όνειρα μουσικά, αποφασίζει να ασχοληθεί με την Τέχνη της Μουσικής και τα drums. Η Jazz, το πάθος του οι και εσωτερικές αναζητήσεις μέσω του αυτοσχεδιασμού και της δημιουργίας απαραίτητες για μια εξέλιξη άνευ ορίων. Με το σχήμα του "Alex Drakos Trio" μας συστήνεται και στις 28 Δεκέμβρη μας παρουσιάζει στο Gazarte την πρώτη του προσωπική δουλειά. Αν κρίνουμε από τα λεγόμενα του παρακάτω, η ένταση, η αέναη ενέργεια και η συγκροτημένη του τοποθέτηση φανερώνουν έναν άνθρωπο πάνω απ' όλα απόλυτα αφοσιωμένο και παθιασμένο με την Τέχνη του... Δε νομίζετε;

 

Πως ένας πτυχιούχος του τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφασίζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική και τα drums;

Η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκίνησε από μικρή ηλικία, κάνοντας μαθήματα κλασσικής κιθάρας και drums. Η αγάπη για τη μουσική φάνηκε από πολύ νωρίς μαζί με μία λανθάνουσα επιθυμία και όνειρο να καταπιαστώ με αυτήν, όσο περισσότερο μπορώ και να ασχοληθώ επαγγελματικά.Στα φοιτητικά μου χρόνια οι σπουδές ήταν στην ουσία διπλές και παράλληλες. Από νωρίς το πρωί μέχρι το μεσημέρι στο πανεπιστήμιο κι έπειτα, μέχρι το βράδυ αργά, στη μουσική σχολή. Σύντομα όμως η μουσική έγινε η κύρια ασχολία μου. Έτσι πολύ πριν αποφοιτήσω από το πανεπιστήμιο, δούλευα ήδη ως μουσικός σε πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής. 

Γιατί συγκεκριμένα jazz; Τι πρεσβεύει σαν είδος για εσένα;

Η jazz είναι ένα είδος που αγάπησα από μικρή ηλικία χωρίς λόγο και αιτία. Στο σπίτι που μεγάλωσα ακουγόταν μουσική, νυχθημερόν, καθώς η οικογένεια μου λατρέυει τη μουσική.Ακούγαμε όλα τα είδη σχεδόν, σπάνια όμως Jazz. Τυχαία άκουσα μια μπαλάντα του '30 (swing εποχή) και κυριολεκτικά ερωτεύτηκα αυτή τη μουσική. Από τότε άρχισα να εξερευνώ αυτό το είδος, με ότι μέσα υπήρχαν διαθέσιμα την εποχή εκείνη (δισκοπωλεία, ραδιόφωνο κλπ). Η Jazz πρεσβεύει για εμένα τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Την ελευθερία που αποζητάμε όλοι σε ένα κόσμο, η πολυπλοκότητα του οποίου τείνει να μας εγκλωβίζει. Η μαγεία της Jazz έγκειται στο ότι αν ακούσουμε το ίδιο κομμάτι πολλές φορές, κάθε φορά ανακαλύπτουμε κάτι νέο. Αυτός ο πλούτος της μουσικής αυτής είναι γοητευτικός.

Μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην εκπαιδευτική σου εμπειρία – ενδεικτικά αναφέρουμε: καθηγητής drums στο ωδείο Φίλλιπος Νάκας, στο Music Modern School της Αθήνας, επιστημονικός συνεργάτης με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας – φανερώνουν έναν άνθρωπο απόλυτα πεπεισμένο ως προς τη μετάδοση γνώσεων περί μουσικής και αφοσιωμένο στο έπακρο. Με βάση την εμπειρία σου λοιπόν, αρκεί μόνο η τεχνική;

Η Τεχνική είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της δεξιοτεχνίας σε ένα όργανο. Είναι το μέσο, το όχημα που θα μας βοηθήσει να εκφραστούμε. Το τι θα εκφράσουμε και πως θα εκφραστούμε είναι η ουσία της μουσικής και κάθε τέχνης. Στην "αέναη" σπουδή μας στη μουσική δε σταματάμε ποτέ να βελτιώνουμε την τεχνική. Παράλληλα όμως εξασκούμε την έκφραση, αναζητάμε εναγωνίως πηγές έμπνευσης και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον χαρακτήρα μας, καθώς το αποτέλεσμα της ερμηνείας ενός μουσικού είναι στην ουσία καθρέφτης του εαυτού του.

Στο βιογραφικό σου μετράς σημαντικές συνεργασίες με τιτάνες της jazz μουσικής σκηνής και όχι μόνο. Υπάρχει κάποια από αυτές η οποία θεωρείς ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο ως προς τη διαμόρφωση του μουσικού σου προφίλ; Μίλησέ μας γι αυτό...

Κάθε συνεργασία που έχω κάνει με ονόματα του χώρου είναι αφορμή να εξελιχθώ, καθώς επιζητώ την αλλαγή και την εξέλιξη "μανιωδώς". Έχω πολλές ιστορίες να αφηγηθώ που με ώθησαν να εξελιχθώ και με επηρέασαν σημαντικά. Μια από αυτές είναι οι εμφανίσεις που κάναμε στην Αθήνα με τον θρύλο του Jazz τραγουδιού Mark Murphy. Αποκόμισα από αυτόν τον θρύλο του Jazz τραγουδιού την αίσθηση πως η μουσική έχει μια ακατάπαυστη ροή (σαν ποτάμι). Όταν ακολουθήσεις αυτή τη ροή και αφεθείς να σε παρασύρει, τότε θαυμαστά πράγματα μπορεί να συμβούν, που δεν περίμενες ποτέ. Είναι μια κατάσταση που δεν συμβαίνει πάντα, αλλά όταν συμβεί βιώνεις μια αίσθηση ανεξήγητη, ιερή τολμώ να πω. Δυστυχώς ο Mark Murphy δεν είναι πια μαζί μας εδώ και μερικούς μήνες. Αισθάνομαι όμως εξαιρετικά προνομιούχος και τυχερός που παίζω στον τελευταίο δίσκο του, που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες στη Νέα Υόρκη και περιέχει τα live που κάναμε πριν λίγα χρόνια στην Αθήνα. 

Drums λοιπόν... Ενέργεια, ένταση, πάθος. Ποια τα συναισθήματα σου επί σκηνής με το trio σου?

Αγάπη, αγωνία, πάθος, θυμός, χαρά, λύπη, συγκίνηση, νοσταλγία και πολλά άλλα. Με το τρίο μου έχω την χαρά και τιμή να μπορώ να εκφραστώ 100%.Τα μέλη του τρίο, ο Γιάννης Παπαδόπουλος στο πιάνο κι ο Ντίνος Μάνος στο μπάσο, είναι δύο εξαιρετικά ταλαντούχοι και ανοιχτόμυαλοι μουσικοί, έτοιμοι να κινηθούν σε μουσικά μονοπάτια ανεξερεύνητα, αρκεί να το απαιτεί η μουσική. Μαζί αφηνόμαστε στη στιγμή και στο τώρα, με ειλικρίνεια. Η ενέργεια που γεννάται είναι κάτι που μπορεί εύκολα να βιώσει κάποιος που παρακολουθεί τα live μας, αλλά δύσκολα να εξηγήσει.

Ποιος ο ρόλος του αυτοσχεδιασμού στη δημιουργία μιας σύνθεσης, ενός κομματιού, ενός ζωντανού οργανισμού;

Στη διαδικασία σύνθεσης - γέννησης ενός κομματιού δεν υπάρχει το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού. Μερικές φορές στη δημιουργία πρωτογενούς υλικού βοηθάει ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, ως πηγή έμπνευσης.

Χρειάζεται μέτρο η μουσική, ή λειτουργεί καλύτερα ούσα άνευ ορίων;

Η μουσική στηρίζεται στο μέτρο και τα όρια. Ακόμα κι η παραβίαση αυτών -που πολλές φορές είναι θεμιτή- προϋποθέτει την ύπαρξη τους.

Εμπλέκεσαι σε διάφορα μουσικά σύνολα πέρα από το δικό σου Alex Drakos Trio, όπως για παράδειγμα στους "Crazy People Music". Πάντα αναρωτιόμουν, κατά πόσο εύκολο είναι να MH χαώνεται ένας μουσικός, παίζοντας σε πολλά διαφορετικά ταμπλό...

Δεν είναι εύκολο...Κάθε μουσικό στυλ, κάθε διαφορετικό project έχει τις δικές του ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αυτή όμως η δυσκολία είναι κι η πρόκληση που κάνει καλύτερο ένα μουσικό. Διότι μαθαίνουμε να καταργούμε το "εγώ" προς στιγμήν και να υπακούμε ανιδιοτελώς στις προσταγές της μουσικής. Ο μουσικός γίνεται υπηρέτης της μουσικής και παράλληλα μαθαίνει να μπορεί να εκφράζεται μέσα στα όρια που του επιβάλλονται. Η εμπειρία που αποκτάται από τέτοιου είδους διαδικασίες είναι πολύτιμη.

«Αlex Drakos Trio TORA» στις 28 Δεκεμβρίου στο Gazarte. Μίλησέ μας για αυτό το project.

Η παράσταση "Tora" του Alex Drakos trio στο Gazarte είναι ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης. Η μουσική του τρίο, ο φωτισμός της Μαρίας Βενετάκη και η προβολή videos που φτιάξαμε ειδικά για τις ανάγκες αυτής της παράστασης, με την Όλγα Τζίμου, συνθέτουν αυτό το ταξίδι. Η μουσική, ως επί το πλείστον περιλαμβάνει πρωτότυπες συνθέσεις από το ντεμπούτο CD του Alex Drakos trio, που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα από την PuzzleMusik.

Κάποιος ο οποίος δεν είναι απόλυτα μυημένος στη jazz μουσική σκηνή, για ποιο λόγο θεωρείς ότι θα άξιζε να επιχειρήσει να έρθει να σας δει σε live; Με άλλα λόγια, ποιο νομίζεις ότι είναι το δυνατό σας χαρτί;

H μουσική μας έχει ως αφετηρία την Jazz όμως παράλληλα δανείζεται στοιχεία από πολλά διαφορετικά είδη μουσικής όπως την rock, την pop, την electro αλλά και την παραδοσιακή Ελληνική μουσική και όλα αυτά σε συνδυασμό με προηχογραφημένη αφήγηση, ποίηση και λόγο. Το αποτέλεσμα τολμώ να πω ξεπερνάει τα όρια της Jazz. Γιαυτό η παράσταση σαφώς δεν αφορά μόνο τους φίλους της Jazz. Τα σχόλια που εισπράττουμε από παλαιότερες εμφανίσεις είναι ενδεικτικά. Πολλές φορές χαίρομαι περισσότερο όταν ακούω τις θετικές κριτικές ακροατών που δεν είναι μυημένοι στην Jazz. Το δυνατό χαρτί της παράστασής πιστεύω πως είναι το αρμονικό δέσιμο της μουσικής με την εντυπωσιακή βίντεο προβολή, ένα σύνολο που αφηγείται μια ιστορία συναισθημάτων όπως η αναπόληση, ο φόβος, η αναζήτηση της αγάπης, ο επαναστατικός θυμός κι η ελπίδα.

Jazz μουσικό στερέωμα και Ελλάδα. Έχεις την αίσθηση πως το ελληνικό κοινό είναι ανοιχτό και ζεστό ως προς τέτοια ακούσματα;

Πλέον το κοινό στην Ελλάδα είναι πολύ πιο ανοιχτό απ ότι παλιότερα. Έχει δε την ανάγκη να ακούσει νέα καινοτόμα και ελπιδοφόρα πράγματα. Η ανάγκη αυτή συμβαδίζει με την ανάγκη για αλλαγή κι εξέλιξη που νιώθει η Ελληνική κοινωνία τους δύσκολους αυτούς καιρούς. Κι η τέχνη μπορεί και πρέπει να δείξει ότι μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο.

Τέλος, αν η jazz ήταν χρώμα, άρωμα και συναίσθημα αντίστοιχα, τι θα ήταν;

Χρώμα...βαθύ μπλε με κατάληξη κόκκινου. Η Jazz μου φέρνει στις αισθήσεις τη μυρωδιά του ξύλου και ενός ζεστού χώρου με όμορφο κόσμο. Αν η τζαζ ήταν συναίσθημα θα ήταν έρωτας που σε εμπνέει και σε γεμίζει ενέργεια.

Ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία σε όλα σου!

Ευχαριστώ πολύ!

  

* Info: Στις 28 Δεκεμβρίου ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες Έλληνες drummer, ο Alex Drakos Ktistakis (Αλέξανδρος Κτιστάκης), παρουσιάζει την πρώτη του προσωπική δουλειά στο Theater Stage του Gazarte με το γνωστό του σχήμα, το Alex Drakos Trio.

Ώρα έναρξης: 21:00 / Τιμές εισιτηρίων: A ζώνη: 15 ευρώ | Β ζώνη: 12 ευρώ | Όρθιοι 7 ευρώ
Προπώληση: Gazarte, Public, Iανός, Παπασωτηρίου, Seven Spots, και τηλεφωνικά στο 11876
Online sales: www.gazarte.gr | www.viva.gr | www.public.gr
Gazarte: Βουτάδων 32-34, Γκάζι,Τηλέφωνο: 210 3460347

 

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

Έξυπνη αναζήτηση:

Που εμφανίζεται ο κάθε ηθοποιός ή τραγουδιστής;


"Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα" = Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες εμφανίσεις του καλλιτέχνη