Συνέντευξη: Άννα Μαρία Μπιλίδα: «Θέλω να λέω κομμάτια που μου αγγίζουν κάποιες ευαίσθητες χορδές»!

Άννα Μαρία Μπιλίδα Φωτογράφιση: Θανάσης Γαλιώτος

Πληροφορίες

Άννα Μαρία Μπιλίδα

Θέλω να λέω κομμάτια που μου αγγίζουν κάποιες ευαίσθητες χορδές


Τρεις μέρες ενώ το 2016 μας καλημέρισε, νύχτα Πέμπτης, η πρώτη μου γνωριμία για το νέο έτος έχει δύο μικρά ονόματα και ένα επίθετο. Με την Άννα Μαρία Μπιλίδα συναντηθήκαμε σε ένα μπεζ καφέ στους πρόποδες της Καισαριανής και αφού είπαμε καλή χρονιά εισχωρήσαμε στα πιο ουσιώδη. Η αγάπη της για την μουσική, η σύνθεση και η ερμηνεία, οι μουσικές της σπουδές, η σχέση που θέλει να χτίσει με το κοινό, η εμπειρία της από το The Voice...

Αφορμή στάθηκε το live που πρόκειται να δώσει στο Μαρουσιώτικο Bookabar. Ένα live προσωπικό όπως εξομολογείται, με τραγούδια διαλεγμένα με μεράκι και εσωτερική ανάγκη και αναζήτηση. Τίτλος του; «Παράξενα παιχνίδια», εμπνευσμένος από το νέο της τραγούδι σε μουσική δική της και στίχους του Βλάση Κωστούρου, που για πρώτη φορά θα παρουσιάσει. Σας καλώ να γνωρίσετε καλύτερα τους ευσεβής πόθους μια μελαχρινής χροιάς.

 

Η απόφαση

«Αποφάσισα να ασχοληθώ αποκλειστικά με την μουσική  γύρω στα 22. Μέχρι τα 22 έκανα μουσική. Πιάνο, κιθάρα, παραδοσιακά κρουστά, ενώ παράλληλα φοιτούσα σε μουσικό Γυμνάσιο, αλλά πέρασα από διάφορες φάσεις. Δεν ήξερα αν ήταν μια δική μου επιλογή ή κάτι που μου είχε «περάσει» η μητέρα μου που είναι μουσικός. Όταν συνειδητοποίησα ότι τελικά η μουσική ήταν δικό μου όνειρο, μετά από δύο χρόνια αποχής, ένοιωθα σίγουρη. Ήταν μια δική μου επιλογή τελικά».

Θα την ρωτήσω εάν πιστεύει ότι στην εποχή που ζούμε το ταλέντο δεν αρκεί και πρέπει πάντα συνοδεύεται από σπουδές.

«Το ταλέντο είναι κάτι το οποίο δεν είναι επίκτητο. Υπάρχει. Όταν έχεις μια κλήση, το καλύτερο απ' όλα είναι να την διευρύνεις. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις μουσική. Είναι όμως χρήσιμο».

Η ερμηνεία και η σύνθεση

Στις περιπτώσεις των ανθρώπων που γνωρίζουν πολλά πράγματα πάνω σε μία τέχνη πάντα μου δημιουργεί περιέργεια πώς επιλέγει κανείς κάτι απ' όλα. Η Άννα Μαρία Μπιλίδα, μπορεί και να ερμηνεύσει και να συνθέσει. Είναι δύσκολο το δίλλημα της επιλογής;

«Γράφω μουσική. Περισσότερο ορχηστρική γι' αυτό και μου είναι δύσκολο να γράψω ένα τραγούδι. Αλλά είναι κάτι που το μαθαίνω.

Πρώτα ήρθε το κομμάτι της ερμηνείας και μετά της σύνθεσης. Δηλαδή ήξερα μουσική, αλλά δεν μπορούσα να την χρησιμοποιήσω στο να γράψω. Θεωρούσα ότι δεν μπορώ, αλλά πια δεν το πιστεύω. Το κομμάτι της ερμηνείας είναι διαφορετικό. Δεν είναι τόσο προσωπικό. Η σύνθεση είναι κάτι που το δίνεις και ταξιδεύει μόνο του. Δεν χρειάζεται να το πας εσύ. Στο κομμάτι της ερμηνείας όμως ανεβαίνεις στην σκηνή και επικοινωνείς εσύ το τραγούδι. Το ταξιδεύεις. Είναι διαφορετικά».

Θα της πω ότι οι κλασικοί τραγουδοποιοί που έφτιαχναν τα τραγούδια που θα τραγουδούσαν είναι λιγότεροι από παλιά, ως ένα φαινόμενο που φθίνει και νομίζω θα διαφωνήσει.

«Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που γράφουν και τραγουδούν τα τραγούδια τους. Ο Γιώργος Καραδήμος είναι ένα τέτοιο παράδειγμα που φτιάχνει και τραγουδάει τα τραγούδια του, δίνοντας παράλληλα τραγούδια και σε άλλους καλλιτέχνες. Ο Γιώργος Σαμπάνης επίσης. Μπορεί να είναι πιο... «εμπορικός» αλλά είναι ένας άνθρωπος που ό, τι τραγουδάει, το έχει γράψει ο ίδιος. Δεν νομίζω ότι φθίνει, απλά νομίζω πως είναι παράξενο που στην δική μας χώρα δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες που γράφουν και τραγουδούν. Η Αρλέτα είναι μία από αυτές. Η Ελένη Καραΐνδρου είναι μία γυναίκα συνθέτης που δεν τραγουδά αλλά είναι μία από τις λίγες γυναίκες στην κατηγορία της».

Θα ήθελε να γίνει ένα ακόμα γυναικείο παράδειγμα;

«Θα μου άρεσε πάρα πολύ. Θα μου άρεσε δηλαδή να γράφω τα τραγούδια μου και να τα τραγουδάω εγώ. Αλλά μου αρέσει πολύ να εμπιστεύεται κάποιος σε εμένα ένα κομμάτι της ψυχής του και να μπορώ εγώ να ταξιδέψω το δικό του τραγούδι».

Οι μουσικές επιρροές

«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η μαμά μου είχε αρκετούς δίσκους. Άκουγα τα πάντα. Από Μάνο Χατζιδάκι μέχρι Γιάννη Πάριο. Υπήρχε και μία πλευρά του μπαμπά που ήταν πιο λαϊκή. Άκουγε Ζαμπέτα ή πιο καινούρια λαϊκά.

Νομίζω ότι όταν γράφεις και τραγουδάς δεν καταλαβαίνεις από πού έχει προέλθει αυτό που γράφεις εκείνη την ώρα. Δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις. Έχει κάτσει κάτι στο υποσυνείδητο. Οι μουσικές που μπορεί να άκουγες στα 5 σου ή στα 6 σου, έχουν γράψει μέσα σου και τις βγάζεις. Δεν μπορείς να μετρήσεις τις επιρροές. Αλλά σαφώς, όταν έχεις κλασικές σπουδές στην μουσική, σίγουρα αυτό επηρεάζει την σύνθεσή σου. Ο  τρόπος που γράφω είναι πιο «κλασικός» και «χατζιδακικός» ίσως,  παρά μοντέρνος ή ποπ.

The Voice

Δεν ήξερα αν ήθελα να ρωτήσω για την συμμετοχή της στο «The Voice». Συνήθως οι συζητήσεις γύρω από συμμετοχές σε τηλεοπτικούς μουσικούς διαγωνισμούς μου προκαλούν πλήξη, για τον απλούστατο λόγο ότι προκαλούν πλήξη στους ίδιους τους συμμετέχοντες. Νίκησε μέσα μου το political correct και την ρώτησα για την συμμετοχή της στο «The Voice». Ήταν πρόθυμη να μου απαντήσει.

«Ήταν καθαρά συγκυριακό. Δεν ήταν μια απόφαση- όνειρο ζωής το να βγω στην τηλεόραση και να τραγουδήσω με αυτόν τον τρόπο. Η ιδέα ήταν η εξής: Από την στιγμή που ό, τι υπήρχε σε φεστιβάλ, «Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης» ή ακροάσεις που συνέβαιναν, είχαν σταματήσει από το 2006 που εγώ ήμουν 18 χρονών, σκέφτηκα πως ο μόνος τρόπος να δείξω κάτι δικό μου ήταν αυτός.

Δεν το ήξερε κανένας. Ούτε οι φίλοι μου το ήξεραν. Έτυχε να έχω έναν γνωστό που μου είπε: «Στείλε υλικό γιατί μπορεί να σε πάρουν αν είσαι καλή». Έστειλα και με πήραν.

Θα αναρωτηθώ σε τι την βοήθησε;

«Κατ' αρχάς στο να γράψω μουσικά χιλιόμετρα. Με την έννοια ότι είναι ένας χώρος προστατευμένος. Υπάρχει μια παραγωγή που τα έχει όλα έτοιμα για σένα πριν από σένα. Αυτό είναι και καλό και κακό. Δηλαδή κάποιες φορές μπορεί να εφησυχάζεσαι ότι εσύ δεν πρέπει να τρέξεις για το δελτίο τύπου ή να πρέπει να σκεφτείς τι θα φορέσεις. Σου φτιάχνουν πρόγραμμα. Επίσης σε κάνει να καταλαβαίνεις πώς είναι να είσαι εκτεθειμένος. Η μουσική ζωή του καλλιτέχνη είναι εντελώς εκτεθειμένη και επειδή ήταν ένα πρόγραμμα εντελώς μουσικό, δηλαδή δεν τους ενδιέφερε η οικογένεια σου και τα προσωπικά σου ζητήματα, ήταν ένα σπρώξιμο να βγεις προς τον κόσμο.  Ξαφνικά με είδαν 1.000.000 άνθρωποι που είδαν το Voice. Αυτό είναι κάτι παροδικό. Πριν δυο χρόνια βγήκε το πρώτο επεισόδιο του «Voice», από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Το να έχεις 3.000 friend requestsστο facebook δεν σημαίνει ότι έχεις επιτυχία. Η επιτυχία δεν μετριέται με τους φίλους που έχεις στο facebook. Αυτό μερικές φορές μπερδεύεται. Εγώ μπήκα πολύ προσγειωμένη. Ήξερα καλά τι θέλω να κάνω και τι δεν θέλω να κάνω. Με βοήθησε να καταλάβω το πώς θέλω να το κάνω... έχει τον τρόπο».

Οι νέοι καλλιτέχνες

Πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να προωθήσει την δουλειά του και να χτίσει ένα δικό του κοινό;

«Νομίζω είναι αρκετά δύσκολο. Αλλά και ταυτόχρονα εύκολο. Υπάρχουν τα μέσα και κυρίως το διαδίκτυο όπου μπορεί να σου δώσει μια ώθηση. Μπορεί ένα τραγούδι να μην παίζεται στο ραδιόφωνο, αλλά εάν υπάρχει στο internet μπορεί και να περπατήσει. Αλλά το όλο ζήτημα είναι να έχεις ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να σε βοηθήσουν. Είτε είναι φίλοι σου είτε υπάρχουν μέσα στα μουσικά πράγματα. Όλα οι άνθρωποι τα κάνουν. Δεν σημαίνει ότι θα βγεις και θα έχεις ξαφνικά 10.000 άτομα να σε ακολουθούν. Θέλει προσπάθεια. Ένας νέος καλλιτέχνης και την δεκαετία του 70' είχε δυσκολίες και τώρα έχει. Απλά τώρα είναι πιο εύκολο να προβληθεί λόγω των μέσων».

«Παράξενα παιχνίδια»

«Στο Bookabar, το Σάββατο, στις 9 του Γενάρη, θα ξεκινήσουμε από Μάνο Χατζιδάκι και θα φτάσουμε μέχρι τον Τσιτσάνη. Έχει ένα ευρύ φάσμα. Ευρύ φάσμα λέγοντας, εννοώ ότι είναι ένα live το οποίο έχει αρκετά συναισθηματικά τραγούδια με κάποιες στιγμές χαράς. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν πολύ οι μπαλάντες και τα μελαγχολικά κομμάτια. Σε αυτό το live επέλεξα να δώσω χώρο σε πιο μελαγχολικά τραγούδια. Αλλά πιστεύω ότι ακόμα και τα μελαγχολικά τραγούδια, μπορούν να «ανεβάσουν» κάποιους.

Η παράσταση θα λέγεται «Παράξενα Παιχνίδια». Το «Παράξενα παιχνίδια» είναι ένα τραγούδι που έχω γράψει εγώ την μουσική και τους στίχους ο Βλάσης Κωστούρος. Θα το παρουσιάσουμε εκεί. Το «Παράξενα παιχνίδια» έχει μια ιδιαίτερη έννοια. Ο τρόπος που έχω συναντηθεί με τους ανθρώπους της ζωής μου ήταν πολύ παράξενος. Τα παιχνίδια της ζωής με έφεραν κοντά σε ανθρώπους που με έναν παράξενο τρόπο με έχουν βοηθήσει στο να εξελιχτώ ως προσωπικότητα είτε μουσικά είτε ως άνθρωπος. Και όλα αυτά τα λιθαράκια μαζεύονται σε αυτό το κομμάτι και θα παρουσιαστεί το Σάββατο».

Διαπιστώνω ότι πρόκειται για ένα live προσωπικό και την ρωτώ πώς επιλέγει τα τραγούδια που θα τραγουδήσει.

«Ξεκινάω με τα κομμάτια που με αγγίζουν. Με τα κομμάτια που μπορώ να συγκινηθώ εγώ. Εάν δεν μου αγγίζουν κάποιες ευαίσθητες χορδές δεν μπορώ να τα βάλω μέσα στο πρόγραμμα, δεν μπορώ για να εξυπηρετήσω μία κατάσταση να πω κάποια κομμάτια τα οποία απλά επιφανειακά υπάρχουν. Είναι δύσκολη επιλογή.

Θέλω να πω ότι οι μουσικοί που θα παίξουν στο live είναι η Άννα Λάκη και ο Γιώργος Ντινάκης. Η Άννα Λάκη είναι μία εξαιρετική ακορντεονίστα. Είναι η μεγάλη της παρέας, η οποία μας οργανώνει και ο Γιώργος, που θα παίξει κιθάρα, είναι ο μικρός της παρέας, ο οποίος έχει μία εντελώς διαφορετική αισθητική που δένει τους τρεις μας. Γνωριστήκαμε πολύ πρόσφατα, αλλά αυτά τα παιδιά βγάζουν έναν πολύ γεμάτο και ζεστό ήχο. Κάνουν πολύ ωραίες ατμόσφαιρες.»

Η φωνή, το βλέμμα και το κοινό

Θα την ρωτήσω ποια είναι η σχέση της με το κοινό την ώρα που τραγουδά

«Συνήθως είμαι αρκετά εσωστρεφής. Δηλαδή μπορεί να είμαι ένας άνθρωπος αρκετά κλειστός και αρκετά αμυντικός απέναντι στο κοινό. Τις περισσότερες φορές βγαίνω έτσι. Ο λόγος είναι ότι είμαι εσωστρεφής χαρακτήρας και αυτό δεν κρύβεται. Από το τελευταίο live που κάναμε με τον Απόστολο Κίτσο έχω αρχίσει και κοιτάζω τον κόσμο στα μάτια. Έχω βρει αυτόν τον τρόπο να επικοινωνώ. Προσπαθώ να μπαίνω μέσα στις παρέες την ώρα που τραγουδάω, την ώρα που κάποιος παίζει με το κινητό του».

Από το Bookabar και πέρα

«Το Bookabar κάνει ποδαρικό σε μας κι εμείς στο Bookabar. Θέλω όμως να πω πώς το Bookabar δεν είναι ένας χώρος που πηγαίνουμε αποκλειστικά για live. Είναι ένας χώρος πολύ φιλόξενος, πολύ ζεστός κι όλο αυτό είναι φτιαγμένο από έναν άνθρωπο. Ο Αντώνης Θυσιάδης, ο ιδιοκτήτης, κάθε εβδομάδα δίνει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να ανεβαίνουν στην σκηνή του Bookabar και να δίνουν ένα live πολύ χειροποίητο.

Με το Bookabar θα ανοίξει ένας κύκλος. Δεν ξέρω τι ακριβώς... Θα κάνω πάλι κάποια lives με τον Απόστολο Κίτσο, κάποια μόνη μου.

Τα επόμενα σχέδια στην σύνθεση και την ερμηνεία;

Αυτό που γίνεται αυτήν την περίοδο είναι το εξής. Κάποιοι συνθέτες μου γράφουν κομμάτια. Παράλληλα θέλω να συλλέξω και κάποια κομμάτια που έχω γράψει εγώ ώστε να μαζευτεί ένα αριθμός και να κυκλοφορήσουν κάπως, εν ευθέτω χρόνο.

Στο κομμάτι της σύνθεσης θέλω ό, τι βγάλω να είναι πολύ προσεγμένο. Το να βγάλω ένα κομμάτι εκατό τοις εκατό δικό μου, είναι μεγάλη ευθύνη. Είναι διαφορετικό από το να σου εμπιστευτεί ένας δημιουργός το κομμάτι του, αλλά νομίζω και εκεί κάτι θα κάνω. Πιστεύω ότι έρχονται ωραία πράγματα το 2016.

Η Άννα-Μαρία Μπιλίδα με τις ιδιαίτερες μουσικές τις ιστορίες θα ανέβει για μία ακόμη βραδιά στη σκηνή στο Bookabar το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016.

Πληροφορίες για το live

Άννα-Μαρία Μπιλίδα «Παράξενα παιχνίδια» στο Bookabar

Εμφάνιση: Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016
Ώρα έναρξης: 22:30
Τιμή εισιτηρίων: +4€ στο πρώτο ποτό

Περισσότερα...

Facebook event: Άννα-Μαρία Μπιλίδα Live @ Bookabar Cafe

 

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

video

Έξυπνη αναζήτηση:

Που εμφανίζεται ο κάθε ηθοποιός ή τραγουδιστής;


"Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα" = Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες εμφανίσεις του καλλιτέχνη