Δήμος Αναστασιάδης
Η μουσική, δεν είναι μόνο διασκέδαση. Μας ξεκλειδώνει στο να ερωτευτούμε, να νιώσουμε να μελαγχολήσουμε
Καθώς πατάω το play και ξεκινώ να ακούω την συνέντευξη που κάναμε με τον Δήμο Αναστασιάδη, μεταξύ της φωνής μου και της φωνής του άκουγα κάποιους παφλασμούς κυμάτων. Ξαφνικά ήρθε μπροστά μου όλη η ατμόσφαιρα εκείνου του κυριακάτικου απογεύματος που βρέθηκα στο «Ακρωτήρι» για να τον συναντήσω. Άνετοι λευκοί καναπέδες, γαλάζιος ουρανός και γύρω γύρω θάλασσα. Ήρεμη και ανήσυχη μαζί. Κάπως έτσι ήταν και το κλίμα της πρόβας. Ήρεμο και ανήσυχο. Η Πέννυ Μπαλτατζή έκανε πρόβα μαζί με τους ακροβάτες και ο Δήμος Αναστασιάδης συζητούσε κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες. Λίγο αργότερα ο Δήμος κάθισε στον ίδιο καναπέ με εμένα και πάτησα το Rec. Το τι είπαμε μπορείτε να το διαβάσετε παρακάτω.
Γιατί «Το τσίρκο μας στην πόλη σας» είναι μία εναλλακτική μουσική πρόταση;
Γιατί; Δεν μπορώ να σου πω γιατί, αυτό είναι κάτι που το κρίνει και το λέει ο κόσμος. Δεν παρουσιάζουμε κάτι που το βαφτίζουμε με το ζόρι εναλλακτικό, όμως με χαρά βρήκαμε μία ιδέα που θα παρουσιάσουμε. Είναι μία μουσική παράσταση που θα λέγεται «Το τσίρκο μας στην πόλη σας». Μια μουσική παράσταση η οποία ξεκίνησε από τον Βοτανικό και ενθουσίασε τόσο πολύ εμάς που το κάναμε, αλλά νομίζω και τον κόσμο που το είδε και έτσι αποφασίσαμε να μην τελειώσει νωρίς, αλλά να του δώσουμε μία παράταση και να το φέρουμε σε ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέρος όπως είναι το Ακρωτήρι.
Ποιανού ιδέα ήταν αυτό το πρόγραμμα;
Αυτό το πρόγραμμα δημιουργήθηκε από μία παρέα συνεργατών. Και εγώ και οι συνεργάτες μου από παλιά σκεφτόμασταν να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Εγώ από παλιά χαιρόμουν ιδιαίτερα και ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα τσίρκο. Μου άρεσαν όλα τα σκηνικά και η ιδιαιτερότητα του τσίρκου. Έτσι κι εγώ σαν διαφορετικός που είμαι στην ζωή και στην μουσική ταυτίστηκα με όλο αυτό και νομίζω ο τίτλος που βρήκαμε μπορεί να αποσαφηνίσει καλύτερα αυτό το οποίο συμβαίνει πάνω στην σκηνή.
Πώς ήταν η διαδικασία τη ένταξης του τσίρκου μέσα σε ένα μουσικό πρόγραμμα και πώς δέσατε όλοι μεταξύ σας;
Αρχικά όταν βρήκαμε την ιδέα το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να γράψουμε ένα τραγούδι. Για να πάρουμε την αίσθηση και να δούμε πώς αυτό το πράγμα μπορούμε να το τραγουδήσουμε. Έγραψα λοιπόν ένα τραγούδι μαζί με την Λίνα Δημοπούλου «Το τσίρκο μας στην πόλη σας». Αυτή έδωσε τον τίτλο. Αυτό ξεκλείδωσε μία μεγάλη πόρτα και μουσικά και στιχουργικά στο τι θα ακολουθήσει. Μαζί με τον Δημήτρη Μαλισσόβα, που είναι ο σκηνοθέτης αυτής της παράστασης αρχίσαμε να ξετυλίγουμε την ιστορία γύρω από αυτό το τραγούδι. Ήταν πολύπλοκο. Είναι μαζί και η Πέννυ Μπαλτατζή που έχει κάτι το ξεχωριστό. Δίνει αυτήν την καλοκαιρινή διάθεση. Οπότε έτσι όπως το τσίρκο έχει πολλά διαφορετικά στοιχεία, έτσι κι εμείς, κάναμε κάτι με πολλές και διαφορετικές πτυχές. Και μουσικά έχει πολλά διαφορετικά πράγματα. Οι ενορχηστρώσεις και οι επιλογές των τραγουδιών πηγαινοέρχονται από το ένα είδος στο άλλο.
Πόσο σας δυσκόλεψε να το κάνετε αυτό;
Πολύ! Το συζητήσαμε πολύ, το προβάραμε πάρα πολύ. Σε αυτό μας βοήθησε και ο μαέστρος ο Γιώργος Ζαχαρίου που έχει κάνει τις ενορχηστρώσεις που μας οδήγησε στο να προσεγγίσουμε τι υπάρχει γύρω από το τσίρκο, αλλά και στο να μην χαθεί αυτή η χαλαρότητα που υπάρχει γύρω από τα τραγούδια.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε;
Το δυσκολότερο πράγμα ήταν να υπάρξει μία χημεία που τελικά βρέθηκε. Να συνδεθεί η μουσική μας με τα παιδιά τα οποία πλαισιώνουν την παράσταση και την κάνουν τσίρκο.
Έχω την αίσθηση ότι οι μουσικοί είναι κάπως πιο αφηρημένα πνεύματα από τους χορευτές ή τους ακροβάτες. Είναι έτσι;
Σίγουρα η δουλειά του χορευτή και του ηθοποιού φαντάζομαι, απαιτεί πολύ μεγαλύτερη πειθαρχία απ’ ότι αυτή του μουσικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πειθαρχεία στην μουσική. Βέβαια υπάρχουν μουσικοί που είναι πολύ πιο πειθαρχημένοι από κάποιους άλλους. Απλά με την μουσική ακόμα και με μία κιθάρα στον δρόμο μπορείς να φτιάξεις μια ατμόσφαιρα, ενώ ο χορευτής από τεσσάρων χρονών πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά μέχρι να αρχίσει να αποδίδει και αυτό χρειάζεται μεγαλύτερη πειθαρχία.
Αυτά τα δύο πνεύματα πώς συναντήθηκαν;
Η πειθαρχία με την χαλαρότητα; (γέλια) Νομίζω πως μας έβαλαν στη διαδικασία να πειθαρχήσουμε εμείς λίγο περισσότερο, αλλά κι αυτοί να χαλαρώσουν. Καθότι λοιπόν τα ετερώνυμα έλκονται και υπάρχει αυτό το «σου δίνω μου δίνεις» πήραμε πολλά πράγματα και μάθαμε πολλά από αυτούς και από το πόσο πειθαρχημένοι είναι. Από την άλλη, εμείς τους κάναμε να καταλάβουν πως η μουσική είναι κάτι που σε κάνει να χαλαρώνεις, να διασκεδάζεις και έχει την λογική του «πάμε να κάνουμε ένα όμορφο βράδυ που θα διασκεδάσουμε εμείς και ο κόσμος και βέβαια που θα αναρωτηθούμε για κάποια πράγματα και να περάσουμε δύο μηνύματα που θα θέλαμε».
Τι είδους μηνύματα θα θέλατε να περάσετε;
Θα πω πάλι για το τσίρκο. Το τσίρκο δεν είναι μόνο διασκέδαση. Βλέπουμε έναν κλόουν, αλλά παράλληλα βλέπουμε και ένα ζωγραφισμένο δάκρυ στην μάσκα του. Υπάρχει και η μελαγχολική πλευρά του. Αυτή του παλιάτσου, του ανθρώπου που περιπλανιέται από χώρα σε χώρα και έχει μία ευχάριστη μελαγχολία. Το ίδιο και η μουσική, δεν είναι μόνο διασκέδαση. Μας ξεκλειδώνει στο να ερωτευτούμε, να νιώσουμε να μελαγχολήσουμε. Όχι με την έννοια της μιζέριας όμως… το χτυποκάρδι. Έναν αναστεναγμό.
Πώς έγινε η επιλογή των τραγουδιών;
Η επιλογή των τραγουδιών έγινε σαν να περπατάς ένα δρόμο που την μία είναι ανηφορικός, την άλλη κατηφορικός, την μία είναι άσφαλτος την άλλη χωματόδρομος.
Πόσο σε απασχολεί το θέαμα πίσω από την μουσική;
Μου αρέσει το θέαμα. Μου αρέσει πολύ. Και χαίρομαι που είμαι σε μία φάση που μπορώ να το κάνω. Από μικρός που άρεσε να έχω όλες τις αισθήσεις ανοιχτές. Να μπορώ να βλέπω, να ακούω, να αγγίζω. Εμείς βέβαια το προσεγγίζουμε με έναν τρόπο που μπορεί και ο κόσμος να είναι χαλαρός. Να μην είναι κάτι αποστασιοποιημένο προς τον κόσμο. Προσπαθούμε να το κάνουμε διασκεδαστικό και απολαυστικό όλο αυτό.
Εσένα πού σου αρέσει να διασκεδάζεις και να ακούς μουσική;
Μου αρέσουν πολύ οι συναυλίες. Μου αρέσει αυτή η αίσθηση της ανοιχτωσιάς, που πηγαίνεις εκεί, σε χτυπά ο αέρας και είσαι με τον κόσμο. Θα πάω όμως και στα μαγαζιά που έχει η Αθήνα, την κουλτούρα μας δηλαδή στην διασκέδαση, που και εκεί συναντάς έναν υπέροχο κόσμο.
Επειδή έχω δει ότι στα προγράμματά σου εντάσεις και τραγούδια λαϊκά και άλλα πιο κλασικά πως τα προσεγγίζεις;
Τα λαϊκά τραγούδια τα προσεγγίζω ακριβώς με τον τρόπο που είναι. Δεν έχει και πολύ νόημα να προσεγγίσεις διαφορετικά. Αυτά τα τραγούδια, τα τόσο διαχρονικά μας μιλάνε τόσο πολύ ακόμα και σήμερα. Έχουν να πουν ακόμα πράγματα. Όταν τα παίζουμε ή τα ακούμε είναι σαν να γράφτηκαν σήμερα. Συνήθως δεν θέλουμε να τα πειράξουμε πολύ. Υπάρχουν όμως τραγούδια τα οποία τα έχουμε πειράξει με την φιλοσοφία του να τα φέρουμε πιο κοντά σε αυτό που κάνουμε. Αλλά υπάρχουν και τραγούδια που τα έχουμε αφήσει ατόφια.
Δισκογραφικά;
Δισκογραφικά έχω λιώσει στο να γράφω. Στο τέλος δεν ξέρω τι θα βγει, αλλά είμαστε πολύ κοντά στο να τελειώσουμε. Ηχογραφώ. Είμαι στην διαδικασία του να βγει ένας δίσκος. Με δική μου μουσική και στίχους της Λίνας Δημοπούλου με την οποία ξεκινήσαμε μία συνεργασία τον τελευταίο καιρό. Έχω αργήσει πολύ το ξέρω, ελπίζω να τελειώσω κάποτε.
Γιατί έχεις αργήσει.
Έχω αργήσει γιατί, αυτός ο δίσκος «μέσα μου» έπρεπε να βγει πέρυσι.
Τι εννοείς «μέσα σου»;
Νιώθω ότι έχω επικεντρωθεί πολύ περισσότερο από ότι θα έπρεπε σε κάθε λεπτομέρεια. Συνέβη αυτό με το τσίρκο που μου τράβηξε την προσοχή και την ενέργεια και μου έκλεψε πολύ χρόνο από το να κάτσω να τελειώσω την δουλειά. Κάπου φρέναρε. Αλλά τώρα έχω μπει σε μια διαδικασία να τελειώσω και με αυτό.
Τι ύφους είναι το cd;
Διάφορα. (γέλια)
Οι στίχοι του;
Οι στίχοι είναι Λίνα Δημοπούλου, όποιος την ξέρει
καταλαβαίνει και το στυλ του δίσκου.
Σε επηρέασε το τσίρκο στην δισκογραφία;
Πολύ. Και αυτό φοβάμαι! (γέλια)
Τι καινούριο σου άνοιξε αυτή η δουλειά;
Με ξεμπλόκαρε λίγο και μου δίνει την ευκαιρία να πω πράγματα που δεν θα έλεγα.
Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που σου έχει συμβεί πάνω στην σκηνή.
Όταν ήμουν φοιτητής είχα έναν φίλο κολλητό, ο οποίος φημίζεται για την γκαντεμιά του. Είχε έρθει κάποτε σε μια συναυλία μου και είχαν πάει όλα στραβά. Τον είχα παρακαλέσει λοιπόν να μην ξαναέρθει σε συναυλία μου, το λέω και ανατριχιάζω. Ξαναήρθε λοιπόν και πήγαν ξανά όλα στραβά. Χτύπησα πάω στο μικρόφωνο, η βάση έσπασε, το αναλόγιο το πήρε ο αέρας, δεν είχε ήχο η κιθάρα, ξέχναγα στίχους. Δεν πήγαινε τίποτα καλά! Λέω στον κόσμο «Παιδιά συγγνώμη, κάτι γίνεται» και ακούω από κάτω «Δήμο εγώ είμαι ρε φίλε!» και ήταν αυτός. Αυτό ήταν ό, τι χειρότερο μου έχει συμβεί.
Πώς νιώθεις μετά από κάθε live;
Πολύ ωραία! Τον τελευταίο καιρό το απολαμβάνω πολύ. Όταν έχεις πολύ άγχος τελειώνουν όλα γρήγορα. Θυμάμαι όταν είχα τραγουδήσει πρώτη φορά στο Μέγαρο. Τέλειωσα και νόμιζα ότι είχαν περάσει 10 δευτερόλεπτα. Δεν το ευχαριστιέσαι όταν έχεις άγχος. Ενώ όταν το διασκεδάζεις ο χρόνος κυλά κανονικά, το απολαμβάνεις και πριν και μετά και κατά τη διάρκεια. Εδώ είναι όλα τόσο προβαρισμένα, οπότε είμαι καλά.
Πόσο καιρό θα μείνετε στο Ακρωτήρι;
Θα κάνουμε τέσσερις περίπου εμφανίσεις και μετά θα γυρίσουμε την Ελλάδα παρέα μα την Πέννυ Μπαλτατζή!
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
