Οι Polkar έρχονται πανέτοιμοι να υποδεχτούν το φθινόπωρο με τον δικό τους μοναδικό τρόπο και θα το κάνουν στις 4 Σεπτεμβρίου στο Gazarte σε ένα live γεμάτο βαλκανικούς ήχους και στίχους βγαλμένους απ’ τη ζωή. Ο front man του συγκροτήματος Γιώργος Παπαγεωργίου μιλάει στο musicity.gr για τις ανάσες πριν από τα μουσικά του μακροβούτια, απαντάει αν θα άφηνε για λίγο του Polkar λόγω φόρτου εργασίας και διαλέγει ανάμεσα σε ένα πανηγύρι και ένα διεθνές φεστιβάλ μουσικής.
Κάθε φθινόπωρο νιώθετε έτοιμοι και δημιουργικοί ή κρατάτε μια μελαγχολία του ότι πέρασε το καλοκαίρι και πώς θα είναι τώρα;
Κοίτα δεν ξέρω για τα προηγούμενα χρόνια, αλλά το φετινό φθινόπωρο θα είναι σίγουρα διαφορετικό. Υπάρχει σε όλους μια κρυφή ελπίδα για επιστροφή σε μια σχετική κανονικότητα και παράλληλα η ανάγκη να ξορκίσουμε ένα καλοκαίρι που μας φέρθηκε τρομερά σκληρά. Είναι σαν να έπρεπε να συμβούν οι φωτιές για να μας θυμίσει κάτι ότι αυτή η εποχή δεν θα μας αφήσει να πάρουμε “ανάσα”. Σε πείσμα όμως την εποχής, εγώ θέλω να παίρνω ανάσες πριν το μακροβούτι. Για να μην πνιγώ.
Από τον Ιούλιο που ήταν το τελευταίο σας live στο Gazarte μέχρι τώρα τι μεσολάβησε;
Το live του Ιούλη στο Gazarte, ήταν ένα σωστό πανηγύρι. Απίστευτη συμμετοχή κόσμου, αντάμωμα με το κοινό μας, γέλια και δυνατά τραγούδια. Αλλά με το που τελείωσε, μετά από μερικές μέρες έσκασε ο κακος χαμός. Παράλληλα για να μην γίνομαι εντελώς “μαύρος”, είχαμε και προσωπικές χαρές, γάμους και ταξίδια, τα οποία ευτυχώς είναι εδώ για να μας θυμίζουν ότι μέσα στο σκοτάδι θα δεις κάποια στιγμή και το φως.
Τα τραγούδια των Polkar έχουν πάντα ένα κλείσιμο ματιού στον στίχο. Αναφέρονται με χιούμορ σε ζητήματα κοινωνικά ή θέματα που απασχολούν αρκετά τους ανθρώπους. Ήταν κάτι που από την αρχή θέλατε ή σας προέκυψε;
Τα τραγούδια των Polkar αποτυπώνουν πλήρως το πως σκέφτομαι και δρω. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας ή κάποιος που να μου λέει πως και τι να γράψω. Άρα ναι, από τη στιγμή που τα ζητήματα είτε κοινωνικά, είτε προσωπικά, μας επηρεάζουν, θα επηρεαστούν και τα τραγούδια. Και ακόμα και αν η ζωή μας είναι σκ@τά, το να το κάνεις τραγούδι αυτό είναι απελευθερωτικό.
Θυμάστε ένα περιστατικό που συνέβη πρόσφατα ή κάτι που σας έκανε εντύπωση και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για να γράψετε ένα τραγούδι;
Σε ένα από τα τελευταία μας τραγούδια το “Ξωτικό”, έχω αποτυπώσει την καλοκαιρινή ερωτική ιστορία ενός φίλου μου στην Ικαρία, όπως μου τη διηγήθηκε ένα χειμώνα. Υπέφερε τότε με το θέμα του, δεν ήταν ωραία φάση. Όταν έγραψα και του έστειλα το κομμάτι γέλασε, αλλά ταυτόχρονα επειδή η ερωτική του σχέση είχε λήξει και ήταν μια χαρά στη ζωή του, το τραγούδι δεν ήταν πια “δικό του”. Έγινε όμως τελικά τραγούδι της μπάντας και κατά συνέπεια όλων και αυτό είναι το όμορφο με τις προσωπικές ιστορίες. Ότι η τέχνη μπορεί να τις κάνει δημόσιες.
Αν είχατε να επιλέξετε ανάμεσα σε ένα διεθνές φεστιβάλ της αρεσκείας σας ή σε ένα αχαλίνωτο πανηγύρι του Αιγαίου σε ποιο από τα δύο μέρη θα θέλατε να παίξετε;
Αχαλίνωτο πανηρύρι! Το ρωτάς;
Γιώργο, για σένα τι είναι οι Polkar; Λόγω των αυξημένων επαγγελματικών σου υποχρεώσεων στο θέατρο και την τηλεόραση σκέφτηκες ποτέ να κάνεις μια στάση στο ταξίδι των Polkar;
Ποτέ. Έτσι όπως πάνε οι συναυλίες και η ανοδική πορεία των Polkar, ίσως σκεφτώ να απέχω από άλλα πράγματα μελλοντικά. Θα δούμε όμως, προς το παρόν ότι κάνω το κάνω με τρομερή όρεξη όποτε δεν νιώθω κούραση.
Ποιο από τα τραγούδια των Polkar είναι το πιο προσωπικό σου και νιώθεις συγκίνηση όταν το ακούς;
Το “Αγάπησε με”.
Μετά το live του Gazarte έχετε κάποια σχέδια για νέα τραγούδια ή προγραμματισμένες εμφανίσεις;
Αν όλα πάνε καλά, θα ξεκινήσουμε σειρά συναυλιών στο “Σταυρό του Νότου”. Αν όλα πάνε καλά!
