Φωνή βελούδινη και ρομαντική, η Μυρτώ Βασιλείου έχει καταφέρει να ξεχωρίσει από τη γενιά της και να μεταφέρει το δικό της προσωπικό ύφος στη σκηνή και στο ρεπερτόριο. Με αφορμή την εμφάνισή της στο Σταυρό του Νότου, την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου, μας μιλάει για τις μουσικές τις επιρροές, τα όνειρά της και το πώς είναι να τραγουδάς Νίκο Γκάτσο σε πρώτη εκτέλεση.
Μυρτώ, ξανά live στο Σταυρό μετά από αρκετό καιρό. Τι ετοιμάζετε;
Είμαι πιο χαρούμενη από ποτέ και πιο σίγουρη από ποτέ, για την παράσταση που ετοιμάζουμε! Επιτέλους, μετά από 2 χρόνια και κάτι, επιστρέφουμε στο Club του Σταυρού του Νότου με νέο ήχο, κάποια από τα καινούρια μας τραγούδια, τα παλιά μας -αν μπορώ να τα πω έτσι- και διασκευές τραγουδιών από δημιουργούς κι ερμηνευτές που έχουμε επηρεαστεί και αγαπάμε πολύ!
Στην περίοδο της καραντίνας και όσο δεν τραγουδούσατε ζωντανά, υπήρξες δημιουργική; Σκεφτόσουν πράγματα που θα ήθελες να κάνεις;
Νιώθω ότι παρ’ όλη τη δύσκολη κατάσταση που επικρατούσε, κατάφερα να “κρατηθώ” όρθια από τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου αλλά κι από δραστηριότητες που με απομάκρυναν απ’τα σκοτάδια μου. Όλη αυτήν την περίοδο δουλεύαμε τον 3ο δίσκο που ετοιμάζουμε με τον Κώστα Τσίρκα και τους συνεργάτες μας. Κάνοντας έναν πολύ σύντομο απολογισμό, θα έλεγα πως ο χρόνος που είχαμε για να δημιουργήσουμε και να οραματιστούμε τα επόμενά μας βήματα ήταν με το μέρος μας!
Υπήρξε κάποια συνήθεια που απέκτησες, όσο καιρό δεν μπορούσες να κάνεις ζωντανές εμφανίσεις;
Το σημαντικότερο, ίσως, πράγμα που αποφάσισα να κάνω όλο αυτό το διάστημα και που δεν έχω μετανιώσει ούτε λεπτό, είναι το μεταπτυχιακό που ξεκίνησα πριν 1,5 χρόνο κι έχει σχέση με τη Συμβουλευτική Ψυχοσωματικής Υγείας.
Στο πρόγραμμα ερμηνεύεις τραγούδια αγαπημένων κλασικών δημιουργών. Υπάρχει κάποιο τραγούδι τους που λειτούργησε καθοριστικά για σένα και σημαίνει πολλά;
Ειλικρινά σας μιλώ, δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι μέσα στο πρόγραμμα που έχουμε φτιάξει για την παράσταση αυτή που να μη σημαίνει κάτι για ‘μένα και να μην το έχω συνδέσει με ένα πρόσωπο ή μια εμπειρία. Ο “Βυθός” του Αλκίνοου Ιωαννίδη είναι ένα τραγούδι που το τραγουδώ πάντα στις συναυλίες μας και μου θυμίζει πως είναι να αποδέχεσαι και να αγαπάς ανιδιοτελώς.
Το καλοκαίρι κυκλοφόρησε και η «Φυλακή της Αντιγόνης» σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Νίκου Χιώτογλου, πώς ήρθε στα χέρια σου αυτό το τραγούδι και πώς το αντιμετώπισες;
Οι συνεργάτες μου, Δημήτρης Συρεγγέλας και Μαρία Ιωάννου (Menta Art Events), μαζί με την αγαπημένη μου Αγαθή Δημητρούκα είχαν αποφασίσει τη δημιουργία ενός δίσκου με 12 τραγούδια, γραμμένα τη δεκαετία του ‘80, με γενικό τίτλο “Η Παγωμένη Θεατρίνα”. Ήξερα από καιρό ότι με είχαν επιλέξει να ερμηνεύσω ένα από τα τραγούδια του, χωρίς όμως να ξέρω περισσότερες λεπτομέρειες. Θυμάμαι ήταν μεσημέρι όταν ο Νίκος Χιώτογλου με πήρε τηλέφωνο για να μου πει πως μελοποίησε τη Φυλακή της Αντιγόνης. Ήταν το τελευταίο τραγούδι που γράφτηκε για τον δίσκο αυτόν. Απ’ την πρώτη ακρόαση κατάλαβα ότι ήταν ένα από τα σπουδαιότερα δώρα που μου είχαν κάνει ποτέ!
Πώς είναι να τραγουδάς Νίκο Γκάτσο σε πρώτη εκτέλεση;
Η συγκίνηση και η ευγνωμοσύνη που νιώθω κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη με το τραγούδι αυτό, μου θυμίζουν τους λόγους που τραγουδώ. Προσπάθησα να ερμηνεύσω τη Φυλακή της Αντιγόνης με την ευαισθησία και την τρυφερότητα με τις οποίες έγραφε ο Νίκος Γκάτσος πάντα.
Πριν την πανδημία εσύ και αρκετοί νέοι τραγουδοποιοί και ερμηνευτές ξεχώρισαν στην μουσική σκηνή και έκαναν τα πρώτα τους σημαντικά βήματα. Αυτή την στιγμή πώς είναι τα πράγματα για τη γενιά σου στη μουσική;
Είναι αλήθεια πως ο χώρος της μουσικής έχει πληγεί πάρα πολύ. Και η δισκογραφία αλλά και οι συναυλίες, ειδικά για τους νέους καλλιτέχνες, είναι μία “πίστα” που δυσκολεύονται πολύ να την πλησιάσουν. Θέλει πολλή δουλειά, κεφάλαιο και πείσμα για να κάνεις βήματα μπροστά. Αυτό που βλέπω όμως είναι ότι υπάρχει όρεξη για να γίνει κάτι κι αυτό δεν είναι λίγο μέσα στην κατάσταση που ζούμε.
Πρόσφατα διάβασα μια συνέντευξη της Ελένης Τσαλιγοπούλου που έλεγε ότι δεν αρκεί μια καλή φωνή για να κάνεις καριέρα. Εσύ τι άλλο πιστεύεις ότι χρειάζεται εκτός από μια καλή φωνή;
Αλήθεια, όραμα, συνέπεια, τύχη και μια δυνατή κι ενωμένη παρέα ανθρώπων.
Αυτή την περίοδο τι μουσική ακούς; Ποιο είναι το τελευταίο τραγούδι που έχεις ακούσει στο κινητό σου;
Εδώ και καιρό έχω ερωτευτεί τον Stromae και το νέο του τραγούδι “L’enfer”.
Ευσεβείς πόθοι και όνειρα. Ποια η σχέση σου μαζί τους και μπορείς να μοιραστείς ένα όνειρό σου μαζί μας;
Μετά από τόσο καιρό, μοιάζει με όνειρο η συναυλία μας στις 25 του Φλεβάρη στον Σταυρό του Νότου! Ειλικρινά δεν έχω τίποτα καλύτερο να περιμένω από αυτήν τη βραδιά!
Info:
Η Μυρτώ Βασιλείου
Στο Σταυρό του Νότου Club
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022
