Στην περίπτωση του Μισανθρώπου, που παρουσιάζεται στο Σύγχρονο Θέατρο σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη και διασκευή για έξι πρόσωπα της ίδιας και του Άρη Ασπρούλη πάνω στη μετάφραση του Γιάγκου Ανδρεάδη, οι ήρωες μοιάζουν να κυνηγούν τις προσωπικές του επιβεβαιώσεις, με δικαιολογία την ψευδεπίγραφη κοινωνική και ηθική δικαιοσύνη, ενώ ταυτόχρονα βουλιάζουν στην μοναξιά και τις δικές τους προσωπικές φιλοδοξίες. Δείχνουν να χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον, έντεχνα και άτεχνα και τελικά να βυθίζονται στο σκοτάδι των επιδιώξεών τους.