Βικτωρία Ταγκούλη @ Σταυρός του Νότου Club
Μελωδίες, όπως σταγόνες ομορφιάς…
Κάτι από παραμύθι, από γλυκό τριαντάφυλλο, κάτι από ήχο παιδικού ονείρου και από ποτήρι που το γέμισες με χρώματα –ξεκινώντας από τα πιο ανοιχτά φτάνοντας μέχρι τα πιο σκούρα- και το σήκωσες ψηλά στο φως…Κάτι από Βικτωρία Ταγκούλη!
Όταν ένα πιάνο, ένα μεταλλόφωνο, ένα σετ τυμπάνων και μία φωνή αρκούν για να σε πάνε στο γύρο όλων εκείνων των μελωδιών που αγαπάς, τότε η Τετάρτη βρίσκει έναν λόγο παραπάνω. Κι έτσι έγινε! Εκείνη την Τετάρτη στο Σταυρό του Νότου, την πρώτη τους, μια λίστα τραγουδιών συστήθηκε ξανά από την αρχή, βρίσκοντας έναν καινούριο τρόπο να σου απλώσει το χέρι και να σε κάνει να δεις πλευρές των τραγουδιών που δεν είχες φανταστεί. Ένας ήχος τόσο καινούριος όσο και παλιός, που ενώνει διαφορετικές υφές και φτιάχνει ένα αποτέλεσμα που μπορεί να γίνει από πολύ «μαλακό» μέχρι βαθιά «σκληρό» και δένει αυτές τις πλευρές μέσα από μια εξαιρετικά λεπτή αισθητική.
Να, ας πούμε ένα τρυφερό «Πες μου ποιον φόβο αγάπησες πάλι» δίπλα σε μια σκληρή «Εκκρεμότητα», ή εκείνο το ατμοσφαιρικής υφής «Θα κλείσω το παράθυρο» πλάι σε ένα ψυχικής προέλευσης «Νανούρισμα», ένα παιχνιδιάρικο «Puttheblame» και ένα λιτό «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» και όλα αυτά να πιάνουν τρυφερά το χέρι από τις μελωδίες του «Τετραδίου», του τελευταίου της δίσκου.
Με οδηγό την αισθητική, που ήθελε τα αριστοτεχνικά πλήκτρα του πιάνου δια εμπνεύσεως Χρίστου Θεοδώρου να μπλέκονται με τον, παιδικής ανάμνησης, ήχο του μεταλλόφωνου και το ρυθμό των τυμπάνων της Ρόλης Γιαμμοπούλου, η ροή του συναισθήματος έφτιαξε ένα δρόμο καθαρό. Καθαρός, να σε πάει σε όλα εκείνα τα διαφορετικά μονοπάτια και να σου δείξει τη βαθιά συγγένεια που συνδέει οτιδήποτε έχει ως βάση την ομορφιά, ακόμη κι αν εκ πρώτης όψεως μοιάζει ασύνδετο. Δεν υπάρχει έντεχνο, ροκ ή λαϊκό. Δεν υπάρχει ταμπέλα αυτό το βράδυ. Μόνο τραγούδια που μιλούν και λένε ιστορίες ζωής, επιλέγοντας το καθένα τον ήχο που του ταιριάζει.
Η Βικτωρία, σε ρόλο αναμεταδότη του συναισθήματος, θα είναι εκεί για να μεταλαμπαδεύσει τη γενναιοδωρία του χαμόγελού της στο μικρόφωνο, από εκεί στα ηχεία και από τα ηχεία στην καρδιά. Με την ποιητικότητα που φέρει ο ήχος της φωνής της να γίνεται οδηγός αλλά και υπογραφή, θα πάρει τα τραγούδια και τρυφερά θα τα βάλει να πιαστούν χέρι- χέρι, οδηγώντας σε ένα συναισθηματικό κρεσέντο, που σε έκανε κάθε στιγμή να αναρωτιέσαι για το παρακάτω.
Και κάπου εκεί, θα βρει ανθρώπους που με μεγάλη χαρά θα μοιραστούν μαζί της τη σκηνή και θα δώσουν ο καθένας κάτι διαφορετικό.Οι δύο «ανεπίσημες προσκεκλημένες», Μαρία Παπαγεωργίου και Βίκυ Καρατζόγλου, που θα μοιραστούν μαζί της το «Άβουλο Θεριό» και το «Τι γλυκό να σ’ αγαπούν», , ο «επίσημος» Θανάσης Αλευράς που θα δώσει τη συγκινησιακή πλευρά του ερμηνεύοντας το «Ημερολόγιο» και η επίσης «επίσημη» Χριστίνα Μαξούρη, που με φωνή βγαλμένη από άλλη δεκαετία, θα πατήσει στο σχοινί του «Ακροβάτη». Πώς θα γινόταν να λείψει, άλλωστε, η έννοια της παρέας από μια τέτοια βραδιά…;
Μια βραδιά, που όπως τα χέρια τους στα μικρόφωνα, έτσι και οι λέξεις, έγιναν ζευγάρια και έφτιαξαν κάτι δίπολα ονειρεμένα: ομορφιά και συναίσθημα, φως και σκοτάδι, ψυχή και ψυχή!
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
