Γιάννης Χαρούλης @ Σταυρός του Νότου
“Μαγγανείες”, μάγοι και μαγέματα
Μέθεξη, διονυσιακό κέφι, μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Ένα ευλογημένο τρίπτυχο, που συναντάς σε κάθε ζωντανή εμφάνιση του Γιάννη Χαρούλη. Φαίνεται πως οι μύθοι και οι μυρωδιές της κρητικής γης άφησαν το σημάδι τους ανεξίτηλα στην ψυχή του και γονιμοποίησαν τη φωνή και τις μουσικές του μια για πάντα.
Πότε ξεσηκωτικές και πότε γλυκές σα χάδι, τραβούν βαθιές χαρακιές στις στιγμές, ξυπνάνε συλλογικές μνήμες, ζαλίζουν σαν ερωτικά φίλτρα. Κάθε τραγούδι μια ιστορία, γλυκιά ή πικρή, δεν έχει σημασία, κάθε ερμηνεία μια μύηση στον πυρήνα του συναισθήματος. Οι εμφανίσεις του Γιάννη Χαρουλη κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Σταυρό του Νότου το συναντούν στην, ίσως, πιο ώριμη ερμηνευτικά στιγμή του, με πιο πρόσφατο όπλο στη φαρέτρα του τις «Μαγγανείες» του σπουδαίου Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ένα δίσκο «μαγεμένο», που θαρρείς ότι ακροβατεί στο μεταίχμιο ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, ευτυχώντας να έχει βρει στο πρόσωπο του Γιάννη Χαρούλη τον ιδανικό ερμηνευτή του.
Κατάμεστος, πραγματικά, ήταν ο Σταυρός του Νότου το βράδυ της Καθαράς Δευτέρας, με ένα κοινό αληθινά πιστό να δίνει το δικό του τέμπο, με αγνό και ανεπιτήδευτο ενθουσιασμό (που τόσο τον έχουμε ανάγκη) στις ιστορίες, που ο Γιάννης με το λαούτο του και την εξαίσια ορχήστρα του άρχισε να μας διηγείται. «Τότε κι εγώ», «Πλύστρα του Ουρανού», «Η ουρά του αλόγου», «Ανεμόσκαλα», «Ραμόν», «Το σκουλαρίκι», «Άγιοι», «Μια μάνα που είχε ένα γιο» από τις «Μαγγανείες», αγαπημένα τραγούδια από προηγούμενες δισκογραφικές δουλειές του, «Τριανταφυλλάκι», «Έλα πάρε με» , «Ένα γύρο το φεγγάρι», «Τι λάθος κάνω», «Χειμωνανθός», «Μαύρη πεταλούδα» αλλά και τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου, του Σωκράτη Μάλαμα, των Χαΐνηδων και παραδοσιακά, κρητικά και μη. Τη Δευτέρα το βράδυ βρέθηκαν, μάλιστα, στη σκηνή του Σταυρού και πολλοί φίλοι του Γιάννη, όπως η Ματούλα Ζαμάνη, ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και η Μαρίνα Δακανάλη, δίνοντας την δική τους νότα σε μια, ούτως ή άλλως, πανέμορφη βραδιά.
Πολλοί χαρακτηρίζουν το Γιάννη Χαρούλη ως διάδοχο του Νίκου Ξυλούρη. Και όντως. Όταν τραγούδησε το «Πώς να σωπάσω» και τον «Ερωτοκριτο», ήταν λες και σταμάτησαν οι ανάσες κι ένιωσα να με κυριεύει κάτι από το ρίγος, που αισθάνεσαι κάθε φορά, που τα ακούς από την φωνή του μεγάλου Ξυλούρη. Kαι όταν ύστερα από λίγο τα χέρια άρχισαν αυθόρμητα να μπλέκονται στον εξώστη του Σταυρού για να χορέψουν το «Σου μιλώ και κοκκινίζεις» του Σαββόπουλου ή τη «Ρόζα την ναζιάρα» της Μοσχολιού, ένιωσα πως κάπως έτσι γεννιέται ένα γνήσιο, λαϊκό γλέντι, μέσα από το αλισβερίσι με την παράδοση, που φτάνει να μπολιάζει το σήμερα, ένα μπόλιασμα, που ο Γιάννης Χαρούλης μοιάζει να κουβαλάει σε όλα του τα κύτταρα.
Μην αργείτε, λοιπόν. Αν λαχταράτε να υποκύψετε σε μάγους, μαγέματα και μαγγανείες, αν θέλετε να σας στοιχειώσουν ιστορίες με πάθη, έρωτες και μνήμες, αν ποθείτε να ενώσετε τις καρδιές σας σε χορούς κυκλωτικούς, οφείλετε να σπεύσετε στο Σταυρό του Νότου…
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
