Παραστάσεις

Είδαμε: Dogville στο Θέατρο Ακροπόλ «Έντιμη προσπάθεια με σκηνικές αδυναμίες»

15

Θέατρο Ακροπόλ

Έντιμη προσπάθεια με σκηνικές αδυναμίες

 

Το μεγάλο πλαστικό κουτί στο κέντρο της σκηνής του θεάτρου Ακροπόλ είναι η πόλη του Dogville. Γνώριμη και ξένη, διπλανή και μακρινή, όπως την κινηματογράφησε και ο Λαρς Φον Τρίερ στην ομώνυμη ταινία του το 2003. Μια πόλη κάπου στο πουθενά όπου η ηρωίδα Γκρέις καταφεύγει για να σωθεί από τους γκάγκστερς που την κυνηγούν. Η παραμονή της στην πόλη έχει ένα αντάλλαγμα. Η Γκρέις θα ικανοποιεί τις ανάγκες των κατοίκων του Dogville εργαζόμενη σε αυτούς, πράγμα το οποίο αρχικά της προκαλεί ευχαρίστηση μιας και αγαπά την εργασία. Στην πορεία η συμπεριφορά των κατοίκων αλλάζει και η Γκρέις καλείται να υπερασπιστεί με όποιον τρόπο τον αδικημένο εαυτό της. Δικαιοσύνη, δυτικός πολιτισμός, απολυταρχία και ανθρώπινες αντοχές τίθενται στο κέντρο της παραβολής του Τριέρ, ο οποίος επηρεασμένος από μια σειρά θεατρικών τάσεων, όπως το μαύρο θέατρο, την αφήγηση, το θέατρο της μπρεχτικής αποστασιοποίησης και το θέατρο της σκληρότητας, κινηματογραφεί μία ενδιαφέρουσα ιστορία που μας αφορά.

Στο θεατρικό του ανέβασμα στην Ελλάδα λοιπόν, το οποίο και μας ενδιαφέρει, ο Αντώνης Γαλέος μετέφρασε την θεατρική διασκευή του Κρίστιαν Λόλλικ και η Έφη Γούση ανέλαβε να το σκηνοθετήσει και να το επεξεργαστεί δραματουργικά. Το έκανε με περίσσευμα κεφιού και αφοσίωσης και σε πολλές περιπτώσεις με επιτυχία. Η Γούση είχε μία επιτυχημένη άποψη πάνω στην θεατρική μεταφορά της ταινίας του Τριέρ, αυτό έδειξε όλο το στήσιμο της παράστασης, αλλά από εκεί και πέρα δεν μπόρεσε να αποφύγει μια σειρά από παγίδες που της επιφυλάχθηκαν.

Πρώτα και κύρια, ο χώρος. Μία τέτοια ιστορία και μία τέτοια αισθητική καμία δουλειά δεν είχαν να παιχτούν σε ένα τεράστιο θέατρο 500 θέσεων και ελισαβετιανής αισθητικής σκηνή και πλατεία. Δεν γνωρίζω εάν ήταν δική της επιλογή ο χώρος, πάντως δεν βοήθησε στην ανάδειξη της ιστορίας και την σκηνοθετικής ματιάς. Δεύτερον η δραματουργική επεξεργασία η οποία παρουσίαζε κενά, σε σημείο έλλειψης κατανόησης. Κενά τα οποία σε συνδυασμό με την μέτρια άρθρωση των ηθοποιών, τις αναίτιες φωνές και την παράταιρη ακουστική του χώρου – τα μικρόφωνα δεν βοήθησαν – μεγεθύνονταν. Οι ωραίες ατμόσφαιρες και οι σωστοί φωτισμοί της Ελίζας Αλεξανδροπούλου, σε συνδυασμό με το ευφάνταστο, αλληγορικό σκηνικό της Ήρας Σπαγαδώρου και κάποιες ωραίες ιδέες της Γούση όπως η κατανομή των ηθοποιών στον χώρο, το κουτί, η έντονη αποστασιοποίηση, το μικρόφωνο (από τις ελάχιστες φορές που δεν αφαίρεσε από την παράσταση), έδειχναν λίγα στο να διασώσουν την κατάσταση από ευρήματα όπως το άνοιγμα των φώτων της πλατείας, (για όποιον δεν είχε καταλάβει ότι το Dogville είμαστε εμείς)ή τις υπερβολικές ερμηνείες.

Στα των ηθοποιών, η Γιούλικα Σκαφιδά ήταν μία ατυχής επιλογή με ένα ατυχές αποτέλεσμα. Εμφανισιακά ταιριαστή στον ρόλο, αλλά χωρίς να διαθέτει σκηνικά το εύθραυστο που απαιτεί η Γκρέις. Από τις υπόλοιπες ομοιογενείς ερμηνείες διασώθηκε ο Ευθύμης Ζησάκης. Σωστά καθοδηγημένος σε έναν ωραίο ρόλο. Άξια λόγου υπήρξε η κινησιολογία του Βαγγέλη Τελώνη με το ζωώδες χορευτικό του να κλέβει την παράσταση. Εντός κλίματος τα κοστούμια της Δάφνης Ηλιάκη και η μουσική της Nalyssa Green.

Θα ήθελα το Dogville να μου αρέσει περισσότερο. Κατ’ αρχήν γιατί αξίζουν συγχαρητήρια σε μία νέα σκηνοθέτη που τολμά. Κατά δεύτερον γιατί η ταινία και η θεματική της είναι σύγχρονη και πρωτότυπα δοσμένη με καλλιτεχνικής αξίας αποτέλεσμα και τρίτον γιατί η προσπάθεια υπήρξε έντιμη και με καλών προσθέσεων. Κάτι χάλασε στην πορεία.

 

ads in article παραστάσεις top}

Συντελεστές:
Συγγραφέας: Λαρς Φον Τρίερ
Θεατρική προσαρμογή: Κρίστιαν Λόλλικ
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία / Art Direction / Δραματουργική επεξεργασία : Έφη Γούση
Μουσική: Nalyssa Green
Κινησιολογία – Βοηθός σκηνοθέτη: Βαγγέλης Τελώνης
Σκηνικά: Ήρα Σπαγαδώρου
Κοστούμια: Δάφνη Ηλιάκη
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Φωτογραφίες – Βίντεο: Έφη Γούση

Παίζουν:
Ευθύμης Ζησάκης
Ορέστης Καρύδας
Μιχάλης Λεβεντογιάννης
Ρομάνα Λόμπατς
Δημήτρης Πασσάς
Γιούλικα Σκαφιδά
Πηνελόπη Τσιλίκα

Παραγωγή: Θέμα Ακροπόλ

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Παρασκευή & Σάββατο 00.00 (μεταμεσονύκτιες)
Δευτέρα & Τρίτη 21.30
Τιμές εισιτηρίων: Ενήλικες 12 ευρώ – Παιδιά 10 ευρώ

 

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

Σχετικά Άρθρα

Απλή μετάβαση στο Θέατρο Ακροπόλ
Παραστάσεις

Είδαμε: “Απλή Μετάβαση” στο Θέατρο Ακροπόλ

Το σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ “Απλή Μετάβαση”, ανέβηκε για πρώτη φορά το 2019...

Underground στο Θέατρο Ακροπόλ
Παραστάσεις

Είδαμε: Underground στο Θέατρο Ακροπόλ

«Underground» ή αλλιώς κάτω από τη γη. Με αυτό τον δισυπόστατο τίτλο,...

Άρθρα στο αρχείο

Το έκτο πάτωμα, στο Θέατρο Ακροπόλ

Το έκτο πάτωματου Αλφρέντ ΖερίΣκηνοθεσία: Γιώργος ΒάλαρηςΣτο Θέατρο ΑκροπόλΠρεμιέρα: 2 Φεβρουαρίου 2023...

Παραστάσεις

Είδαμε: “Το έκτο πάτωμα” στο θέατρο Ακροπόλ

Στο…έκτο πάτωμα μιας πολυκατοικίας του Παρισιού, τη δεκαετία του ’30, οι ένοικοι...