Ανάμεσα σε μια οικογένεια της Ελλάδας που πενθεί την απώλεια και στην Ιωάννα την πρώτη της Καστίλης, ο Γιάννης Καλαβριανός βρήκε σημεία ένωσης. Σημεία ένωσης που αφορούν την αοριστία των επεξηγήσεων σε πράγματα που φαντάζουν εύκολο να εξηγηθούν με την πρώτη ματιά. Έτσι γράφτηκε η “Γρανάδα”, ένα από τα πιο ευαίσθητα και δυναμικά κείμενα της νεοελληνικής δραματουργίας των τελευταίων ετών. Ξεκινώντας από κάτι το συγκεκριμένο, δηλαδή τα πάθη, τα λάθη και την καθημερινότητα μιας απλής οικογένειας, ο Καλαβριανός με την παρέμβαση της Ιωάννας της Καστίλης οδηγεί την πλοκη του στο γενικό, το αόριστο, το καθολικό.
Μέσα στο καλοστημένο σκηνικό της Ευαγγελίας Θεριανού οι πέντε ήρωες βιώνουν αθόρυβα τα προσωπικά τους αδιέξοδα και περιπλανόνται σε λαβύρυνθους ζωής που ή οι ίδιοι δημιούργησαν στους εαυτούς τους ή η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα τους έχει οδηγήσει εκεί. Έτσι, το νήμα των σχέσεων και των συναισθημάτων ξετυλίγεται μαγικά, με τις ηλεκτρισμένες μουσικές του Άγγελου Τρυανταφύλλου και τους φωτισμούς του Αλέκου Αναστασίου να παίζυν βασικό ρόλο σε αυτό.
Όμως το βασικό πλεονέκτημα της παράστασης που με έμπνευση και συνέπεια στο κείμενό του σκηνοθέτησε ο Γιάννης Καλαβριανός, είναι οι ερμηνείες. Ο ρεαλισμός που διέπει αυτούς τους καθημερινούς αλλά και βαθιά ποιητικούς ήρωες κάνει την εμφάνιση του ήδη από την αρχή με τον τρόπο με τον οποίον αρθρώνουν τον λόγο τους. Φιλαρέτη Κομνηνού, Γιώργος Γλάστρας, Αλεξία Μπεζίκη, Στέφη Πουλοπούλου, Έφη Σταμούλη και Διαμαντής Αδαμαντίδης συνθέτουν έναν απόλυτα δεμένο θίασο. Ο κατακερματισμός της σκέψης τους των ηρώων τους και η άτυπη έλλειψη επικοινωνίας που υπάρχει ουσιαστικά μεταξύ τους, αποτυπώνεται επακριβώς σκηνικά δείχνοντας το πόσο δεμένοι είναι μεταξύ τους.
Ο ασταμάτητος λόγος, διακόπτεται άλλοτε από τις μουσικές και άλλοτε από την παρουσία σε video της μαγευτικής Λυδίας Φωτοπούλου (Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας) η οποία ερμηνεύει την Ιωάννα της Καστίλης αφηγούμενη στην πραγματικότητα την ιστορία του ίδιου του ανθρώπινου συναισθήματος, σε μια αόρατη, αλλά τόσο σαφή επικοινωνία με την οικογένεια που παρακολουθούμε.
Το αποτέλεσμα είναι μια παράσταση κατά τη γνώμη μου αριστουργηματική. Ανθρώπινη, βαθιά συγκινητική με ένα κείμενο που καταφέρνει μιλώντας πολύ συγκεκριμένα, να κάνει αναφορές σε όλα τα ζητήματα της ζωής. Το κάνει με άφθονο χιούμορ και ιδιαίτερη ποιητικότητα. Πιθανώς σε κάποιους η γραφή του Καλαβριανού να φανεί αρκετά προσωπική ή αφηρημένη. Είναι όμως ο τρόπος με τον οποίον παρουσιάζεται και αναπαρίσταται που κάνει focus σε αλήθειες που τριγυρίζουν ανά περιόδους όλους μας.
Η παράσταση θα παίζεται έως 9 Δεκεμβρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και είναι μία καταπληκτική ευκαιρία να απολαύσει κανείς ένα νεοελληνικό κείμενο σε μια ζουμερή και συναισθηματική παράσταση.
info
Η παράσταση “Γρανάδα” σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου από Τετάρτη έως Κυριακή
Περισσότερα… κλικ εδώ
