Γιάννης Χαρούλης – Μελαγχολία | Το musicity.gr προτείνει

Οι ήχοι κρητικής λύρας με τους οποίους ξεκινά σε προδιαθέτουν ότι η φωνή του θα «σκάσει» σε λίγο να σε μεταφέρει εκεί που ξέρει πάντα. Στα λημέρια της ψυχής που ανατινάζονται στο άκουσμά του, όπως ανατινάζεται και ο ίδιος κάθε φορά που τραγουδάει τις συνθέσεις του. Τις δικές του και των άλλων. Ο Γιάννης Χαρούλης λοιπόν είναι και πάλι παρών. Ένα διονυσιακό άκουσμα προαναγγέλλει το καλοκαίρι του, που συνήθως είναι και δικό μας καλοκαίρι. Οι στίχοι της Ελένης Φωτάκη δίνουν ξανά το στίγμα του αισθήματος που θέλει να μεταφέρει και αυτό είναι πιο έντονο και επαναστατικό από ποτέ. «Μη με φας μελαγχολία». Έτσι λέει ο ίδιος. Έτσι λέμε κι εμείς.

Ο Γιάννης Χαρούλης έχει έναν τρόπο να απευθύνεται στα πιο ιερά συναισθήματα. Του μιλάει στο αυτί και τα παρακαλάει, χωρίς να τα φοβάται ή να κρατιέται μακριά τους. Έτσι και τώρα. Βρίσκεται δίπλα στη μελαγχολία, την ακουμπά, την διαβάζει, αγγίζονται, αγκαλιάζονται, σχεδόν αγαπιούνται. Αλλά η συμφωνία ανάμεσά τους είναι σαφής και συγκεκριμένη. Κάνε με ό, τι θέλεις, όμως άσε με να ζήσω. Μόνο που πολλές φορές, ο τρόπος είναι εκείνος που κάνει τη διαφορά. Είναι ωραίο πράγμα να προστάζεις το συναίσθημα, αρκεί να έχεις προαποφασίσει ότι θα το δαμάσεις. Ο Γιάννης Χαρούλης και αυτή τη φορά δείχνει να το κατάφερε.

Συντάκτης: Διονύσης Χριστόπουλος

“Μελαγχολία” Νέο Τραγούδι από τον Γιάννη Χαρούλη σε μουσική δική του και στίχους της Ελένης Φωτάκη.

Στο τραγούδι έπαιξαν οι μουσικοί :

Λευτέρης Ανδριώτης/Λύρα
Βασίλης Μπαχαρίδης/Κρουστά
Πάνος Τόλιος/ Κρουστά
Θανάσης Τζινγκοβιτς/ Ηλεκτρική Κιθάρα
Ορέστης Μπενέκας/ Πλήκτρα
Γιάννης Χαρούλης/ Ακουσική Κιθάρα

Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο ODEON στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 2020 από τον Παναγιώτη Ριζόπουλο.

Το βίντεο που πλαισιώνει το τραγούδι, αποτελείται από στιγμιότυπα επίσκεψης της παρέας τον Μάιο του 2021 στην Κρήτη.

Φωνητικά :
Γιάννης Χαρούλης, Λευτέρης Ανδριώτης, Βασίλης Μπαχαρίδης, Πάνος Τόλιος, Θανάσης Τζίνγκοβιτς, Ορέστης Μπενέκας, Μιχάλης Καλκάνης

Στίχοι/Lyrics:

Ένα βλέμμα περσινό
ένα νικημένο χέρι
λίγο φως, μετά κενό
σάπια φρούτα, καλοκαίρι
κλάμα δίχως αφορμή
σκόνη πάνω στα βιβλία
δάγκωσέ με, όμως μη
μη με φας μελαγχολία.

Δρόμοι, θόρυβος, παιδιά
ένας φεύγει ,άλλος μένει
πού μου στέλνεις την καρδιά
και γυρίζει σκοτωμένη
και μου κόβεις την ορμή
κι ούτε μια ισοπαλία
δάγκωσέ με, όμως μη
μη με φας μελαγχολία.

Όλοι κι όλα περιττά
κόβω φύλλα απ’ τον ιβίσκο
ψάχνω κάτι να κρατά
και μονάχα εσένα βρίσκω
και μου παίρνεις το κορμί
και στο δίνω μ’ ευκολία
δάγκωσέ με, όμως μη
μη με φας μελαγχολία.