Θέατρο Του Νέου Κόσμου
Loot – Τα λάφυρα του Τζο Όρτον
Το Loot είναι κωμωδία θεατρική. Α, ναι και μαύρη! Μια υπόθεση γύρω από ένα πτώμα. Α, και μία ληστεία. Να σας εξηγήσω για να καταλάβετε. Είναι, λέει, δύο τύποι, ο Χαλ και ο Ντένις ο τρομερός (όχι ο γνωστός, άλλος ). Αυτός είναι φίλος του Χαλ. Πολύ στενός όμως! Φίλος! Αυτοί, που λέτε, κλέψανε μια τράπεζα. Το κακό είναι ότι ο Χαλ έχει ένα χούι. Από αυτά που σου βγαίνουν μετά την ψύχη. Πρώτα η ψυχή και μετά το χούι που λένε; Ξέρετε. Δεν μπορεί να πει ψέματα ποτέ. Σε κανέναν. Ούτε καν στον ντεντέκτιβ Τρασκοτ …εεε συγγνώμη στον υπάλληλο από την Εταιρεία Υδάτων εννοώ. Ο Ντένις από την άλλη προσπαθεί να τα μπαλώσει, αλλά είναι που θέλει να παντρευτεί την πρώην νοσοκόμα της μητέρας του Χαλ που τώρα αυτή θέλει να γίνει γυναίκα του άντρα της μαμάς του Χαλ. Βασικά η μαμά του Χαλ είναι το πτώμα και η κούκλα ραπτικής ταυτόχρονα. Α ξέχασα! Είναι και τα λεφτά. Αυτά από τη ληστεία. Καταλάβατε;
Μπλέχτηκαν τα εγκλήματα και ένα μυστήριο πλανάται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Το ίδιο μυστήριο που έγραψε κάποτε το 1964 ο Τζο Όρτον ως βετεράνος της βρετανικής μαύρης κωμωδίας. Τώρα όμως σκηνοθετείται από τον Μάκη Παπαδημητρίου που παίζει χωρίς να εμφανίζεται ποτέ. Όλα θυμίζουν Παπαδημητρίου. Το ύφος, οι ατάκες, ο αέρας. Είναι εκεί χωρίς να υποδύεται κανέναν. Και θες τόσο πολύ να τον δεις να πετάγεται από μια πόρτα. Πώς να το πω διαφορετικά να με καταλάβετε; Είναι σαν να βλέπεις τα ξαδέρφια των Μόντυ Πάιθον να παίζουν σε μια διασκευή ελληνική που σατιρίζει τον καθωσπρεπισμό όπως διδάχτηκε στη Βρετανία και δυστυχώς απαντάται που και που και εντός των δικών μας συνόρων. Σεξουαλικότητα, θρησκεία, πατρίς και οικογένεια. Θεσμοί όπως αστυνομία και δημόσιο, μικροαστική τάξη και διαφθορά. Όλα θίγονται στο κείμενο του Όρτον και διατηρούνται από τον Μάκη Παπαδημητρίου ανάλαφρα με μία αίσθηση φαρσοκωμωδίας ραμμένης πάνω στους ηθοποιούς.
Στην αρχή κοιτάς στραβά, σκέφτεσαι από μέσα σου «μμ κρυάδες». Οικειοποιείσαι σιγά σιγά τους χαρακτήρες και τους μαθαίνεις ακριβώς όπως και στα κόμιξ. Διαλέγεις τον αγαπημένο σου και παρακολουθείς την εξέλιξη. Οι ατάκες και οι αστείοι αντιπερισπασμοί πυκνώνουν όλο και πιο πολύ και φτάνεις κάπου στη μέση που γελάς σαν μεθυσμένος από τις αναθυμιάσεις γκάφας και επαναλαμβανόμενων λεκτικών παιγνίων. Γεγονός είναι βέβαια ότι αφορά ένα συγκεκριμένο στυλ χιούμορ, που εάν δεν το έχεις, θα κοιτάς τους γύρω σου με το βλέμμα της απορίας και το στόμα στραβό σαν αυτό του εγκεφαλικού. Θα σε πιάσει κρίση σοβαρότητας και δηθενισμού και μετά θα πας να γράψεις στα social media ότι η κωμωδία έχει χάσει την πεμπτουσία της κι άλλα τέτοια.
Αν υποθέσουμε όμως ότι δεν μπήκες τυχαία στην θεατρική αίθουσα του Νέου Κόσμου και είχες ήδη μυριστεί το ύφος από το άκρως ταιριαστό δελτίο τύπου της παράστασης. Σε αυτήν και μόνο την περίπτωση θα αποθεώσεις τον Γιάννο Περλέγκα ως ντεντέκτιβ Τρασκοτ που ακροβατεί μεταξύ αστυνόμου Σαΐνη και Κλουζώ. Θα λατρέψεις τον Όμηρο Πουλάκη όταν πανικοβάλλεται και τρεκλίζει από φόβο. Θα συμπαθήσεις τον Γιώργο Μακρή που υποδύεται το μεγαλύτερο θύμα της υπόθεσης, ενώ ο Δημήτρης Πασσάς και η Κατερίνα Λυπηρίδου θα υφαίνουν την παρωδία με την εκφραστικότητα τους. Το κερασάκι της παράστασης, ο Σπύρος Γραμμένος ως Πολυς-μαν και όχι μόνο αφού υπογράφει και στην μουσική του μυστηρίου. Μαζί με τα κουστούμια (Χριστίνα Κάλμπαρη και Βίλλυ Αττάρτ) δημιουργείται μια ολοκληρωμένη σάτιρα αστυνομικού μυστηρίου με επιδέξιους φωτισμούς από τον Σάκη Μπιρμπίλη.
Μια παρεΐστικη κωμωδία που σου δημιουργεί σπασμούς γέλιου όμοιους με αυτούς από ένα χαζό ανέκδοτο που κάποιος είπε στην παρέα μετά από αλκοόλ και ξενύχτι. Η διαφορά είναι ότι περπατά πιστά πάνω στις γραμμές του βρετανού συγγραφέα και αφήνει αιχμές ακόμα και για την ελληνική καθημερινότητα. Δεν στερείται επαγγελματισμού και ταλέντου καθώς γίνεται απολαυστική σάτιρα ανάμεσα σε τόνους καταθλιπτικής και βαριάς θεατρικής τέχνης που δε θα πάψουμε μεν να εξυμνούμε. Λίγη βλακεία, άλλωστε, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και μεταξύ μας ήταν πάντα πιο καλή παρέα απ’ την σοβαροφάνεια.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαδημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Μαούτσου
Σκηνικά-Κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη, Βίλλυ Αττάρτ
Μουσική: Σπύρος Γραμμένος
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Κατασκευές: Νίκος Δεντάκης
Παίζουν: Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Γιάννος Περλέγκας, Όμηρος Πουλάκης
Guest star: Σπύρος Γραμμένος
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 12€
Φοιτητικό: 10€ / Ανέργων: 8€
Θέατρο του Νέου Κόσμου: Αντισθένους 7 και Θαρύπου , Αθήνα /Στάση Μετρό-Τραμ «Συγγρού-Φιξ», Τηλέφωνο: 210 9212900
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
