Γνώρισα την Δήμητρα Φουντούκη την πρώτη χρονιά που δίδαξε θέατρο στα παιδιά του Νέου Κόσμου και από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα παιδιά είναι πολύ τυχερά. Από τότε πέρασαν πέντε χρόνια και συνεχίζει να γράφει, να σκηνοθετεί και να διδάσκει ενώ παράλληλα περιοδεύει με τον δικό της θίασο. Πολυπράγμων, ακούραστη, τελειομανής και ταυτόχρονα πολύ αγαπητή στα παιδιά. Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για το φαινόμενο που λέγεται Δήμητρα Φουντούκη, αλλά προτιμώ να μας μιλήσει η ίδια.
Τι είναι αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το παιδικό θέατρο;
Θέατρο για παιδιά έκανα από πολύ μικρή – στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσα. Δε νομίζω πως καταλάβαινα τότε τι μπορούσε να προσφέρει το Θέατρο στα παιδιά. Χρειάστηκε να γίνω μητέρα και να βιώνω τις αλλαγές δίπλα στην κόρη μου για να συνειδητοποιήσω πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει ένα παιδί με το Θέατρο, πόσο μπορεί να το επηρεάσει, να το γαληνέψει ή να του προσφέρει μνήμες μοναδικές! Το Θέατρο για μένα είναι ο τρόπος μου να δίνω. Δίνοντας στα παιδιά, γίνομαι πλουσιότερη!
Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσουμε στη γλώσσα των παιδιών όταν είμαστε ενήλικες;
Είναι εύκολο και δύσκολο μαζί. Αν μπορείς να ξαναγίνεις παιδί, να γυρίσεις πίσω και να θυμηθείς τι σε σημάδεψε, είναι εύκολο. Αν δεν μπορείς να βγεις από τον πολύπλοκο εαυτό σου και να αφήσεις τη φαντασία να σε ταξιδέψει, είναι δύσκολο.
Φέτος ανεβάζεις τρία διαφορετικά έργα σε τρία σχολεία. Μίλησε μας για αυτό.
Κάθε ομάδα έχει τις δικές της δυνατότητες και κάθε παιδί λειτουργεί μέσα στην ομάδα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», ο «Πήτερ Παν» καθώς και «Το πάρτι της Λυσιστράτης» επιλέχθηκαν προκειμένου να προσφέρουν τα πολύτιμα μηνύματά τους στα παιδιά αλλά η βάση όλων είναι η αγωγή της ψυχής που έλεγε και ο Σακελλάριος. Εξαιρετικά πολύτιμο στις φορτωμένες με τόσα προβλήματα μέρες μας.
Στα βαθιά λοιπόν. Πώς ανταποκρίνονται τα παιδιά σε ένα τόσο απαιτητικό κείμενο όπως είναι το σαιξπηρικό;
Τα παιδιά μαθαίνουν πιο εύκολα κολύμπι από τους ενήλικες! Βούτηξα λοιπόν κι εγώ μαζί τους και περιμένουμε να μας πείτε εσείς το αποτέλεσμα στις 6 του Μάη! Ωστόσο φέτος ξεκινήσαμε τα γέλια από τα πρώτα διαβάσματα (δύσκολο για Σαίξπηρ) κι αυτό λέει πολλά για την κατανόηση του κειμένου.
Έχεις διδάξει θέατρο σε παιδιά για τρία συνεχόμενα χρόνια χωρίς να αμείβεσαι. Πόσο σημαντικός είναι ο εθελοντισμός για σένα;
Τα παιδιά καθώς και οι γονείς δεν ήξεραν τι μπορούσε να κάνει το Θέατρο σ’ αυτούς! Ήταν λοιπόν απαραίτητο στην αρχή να λειτουργήσει εθελοντικά από τη μεριά μου. Ήταν πρωτόγνωρο γι’ αυτούς. Το Θέατρο μεταμορφώνει τους ανθρώπους. Μικρούς και μεγάλους. Αυτό το «χαλάκι» που σκουπίζουμε τα πόδια μας πριν να βγούμε στη σκηνή ξεχνώντας έτσι ότι μας βαραίνει, είναι ακόμη πιο απαραίτητο στην εποχή μας!
Αναμφισβήτητα το θέατρο προσφέρει πολλά. Τι μπορεί να μάθει ένα παιδί που
διδάσκεται θέατρο;
Εκτός από τα μηνύματα που έχει να δώσει κάθε έργο ξεχωριστά, τα παιδιά εντάσσονται σε μια ομάδα και μαθαίνουν να λειτουργούν ο ένας για τον άλλο. Δένει με τέτοια σχέση τα παιδιά που θα μπορούσες να την αποκαλέσεις και «συγγενική». Είναι η δεύτερη οικογένειά τους! Επίσης το Θέατρο σε βοηθάει να αποκτήσεις ψυχική ισορροπία, σε σκαλίζει, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Πιο αισιόδοξο, πιο δυναμικό! Αυτός που ανεβαίνει στη σκηνή πιστεύει πως μπορεί να καταφέρει τα πάντα!
Σε μια αμφίδρομη σχέση όπως είναι αυτή του δασκάλου – μαθητή θα ήθελα να ρωτήσω τι έχεις μάθει από τα παιδιά;
Τα παιδιά μετά από τόσα χρόνια έχουν πλάσει και το δικό μου χαρακτήρα. Πιάνω τον εαυτό μου να ταξιδεύει πολλές φορές με τα λεγόμενά τους. Αλλά αυτό που ζηλεύω και προσπαθώ να υιοθετώ είναι η ειλικρίνειά τους. Τα παιδιά μπορούν να σου πουν αυθόρμητα το σοβαρότερο πράγμα του κόσμου! Με τα παιδιά, είμαι παιδί. Κάνω όλα αυτά που ένας μεγάλος κοροϊδεύει κρυμμένος πίσω από το σοβαρό προσωπείο που του επιβάλλει η ηλικία του ή η κοινωνία.
Οι παραστάσεις σου εντυπωσιάζουν μικρούς και μεγάλους. Έχοντας υπόψη μας την οικονομική κατάσταση της χώρας πόσο δύσκολο είναι να κάνεις θέατρο με μηδαμινό προϋπολογισμό;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλήθεια! Ωστόσο, μου είναι αδύνατο να μην ονειρεύομαι. Κι όταν ονειρεύομαι βάζω στόχους. Κι όταν βάζω στόχους πρέπει να τους πραγματοποιήσω! Η αισιοδοξία που λέγαμε…;
Πιστεύεις ότι το ταλέντο είναι έμφυτο χαρακτηριστικό ή κάποιος μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά με σωστή καθοδήγηση;
Σίγουρα το ταλέντο είναι απαραίτητο, ωστόσο εγώ πιστεύω πάρα πολύ στη δουλειά. Οπότε αν υπάρχουν και τα δύο, αγγίζουμε το τέλειο!
Ποιο είναι το έργο που θα ήθελες να ανεβάσεις αλλά δεν το έχεις κάνει μέχρι τώρα;
Λατρεύω τις Τρωάδες. Τώρα βέβαια θα με ρωτήσετε «Τρωάδες για παιδιά»; Η αλήθεια είναι πως πλέον έχω παιδιά στην ομάδα που τελειώνουν το Λύκειο και θέλουν να συνεχίσουν το Θέατρο. Οπότε κρίνεται αναγκαίο να δημιουργηθεί μια ομάδα για ενήλικες. Να ενσωματώσουμε και γονείς που χρόνια τώρα επιθυμούν να διασκεδάσουν μαζί μας! Με το καλό από του χρόνου- να ΄μαστε γεροί..
