Η Καινούργια Φιλενάδα
Άλλη μια μέρα χωρίς εσένα. Μπορεί αυτό το «άλλη μια μέρα χωρίς εσένα» να με κάνει να τρελαθώ, να αλλάξω, να γίνω άλλος άνθρωπος; Ο enfant terrible του γαλλικού σινεμά έρχεται με την νέα του ταινία: «Η Καινούργια Φιλενάδα» να μας τονίσει για μια ακόμη φορά (η τριλογία θανάτου ήταν αρκετή: Κάτω από την άμμο, Ο χρόνος που απομένει, Το καταφύγιο) πως ο θάνατος είναι πράξη, δηλαδή με το να πεθαίνουμε επιφέρουμε (πράττουμε) μια αλλαγή στον κόσμο.
Ο Φρανσουά Οζόν εμπνεόμενος από το διήγημα της Ruth Rendell μας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι βρίσκεται πολύ μακριά από την τρέχουσα τάση του γαλλικού κινηματογράφου (κοινωνικός ρεαλισμός). Ο θάνατος της Λορά οδηγεί την Κλαίρ, που είναι η καλύτερη της φίλη, σε βαθιά κατάθλιψη. Η εμφάνιση, όμως, μιας καινούργιας φιλενάδας που έχει ένα ασυνήθιστο μυστικό θα την βοηθήσει να βγει έξω από όλο αυτό και να αποκτήσει ξανά νόημα η ζωή της. Η απροσδόκητη εμφάνιση της καινούργιας φιλενάδας και η απροσδόκητη φύση της που επιλέγει ο σκηνοθέτης δημιουργούν Χιτσκοκικό σασπένς, ενώ ο δεξιοτεχνικός χειρισμός της μεταμοντέρνας ειρωνείας και της σάτιρας προσδίδουν γέλιο, που όμως ανά στιγμές διακόπτεται από συγκλονίστηκα συμβάντα και επανέρχεται. Πρόκειται για μαύρη κωμωδία. Δεν ξέρω αν το γέλιο βοηθά να αποδεχθείς και να ξεπεράσεις ένα δυσάρεστο γεγονός, αν το κάνει πιο σκληρό αυτό το γεγονός ή αν είναι πτυχή τρέλας. Άλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος ο Φρανσουά Οζόν στην συνέντευξη του στο INDIEwire, στόχος του είναι να αφήνει σε μία ταινία αρκετό χώρο στο κοινό για να κατασκευάζει αυτό την δική του ταινία – να γεμίζει τα κενά της αφήγησης – έτσι ώστε να υπάρχουν δύο ταινίες: αυτή που υπάρχει στην οθόνη και αυτή που φτιάχνει ο θεατής από μόνος του.
Αδιαφορώντας για οποιοδήποτε καλλιτεχνικό, οικονομικό , σεξουαλικό, και κοινωνικό κόστος πλησιάζει το πειραματικό σινεμά (όχι βέβαια όπως με το A Summer Dress) για να μας δείξει την παράνοια που προκαλείται από τον θάνατο του πιο αγαπημένου προσώπου. Σεξ, ομοφυλοφιλία, αμφισεξουαλισμός (επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην φιλμογραφία του) κάνουν την καινούργια φιλενάδα όχι μπλε κωμωδία, αλλά κριτική του αστικού προσωπείου. Θέλει να δείξει την παρακμή των κοινωνικών αξιών. Μία από αυτές είναι ο γάμος, ο εκφυλισμός της αστικής οικογένειας (πιο ακραία στο Sitcom) ακολουθώντας την γραμμή του Bunuel.
Εξαιρετικές ερμηνείες από Anais Demoustier (Κλαίρ) και Raphael Personnaz (Ζιλ: σύζυγος της Κλαίρ). Θα ξεχωρίσω τον RomainDuris (Νταβίντ) ο οποίος στο ρόλο του συζύγου της Λορά υλοποιεί με την φοβερή ερμηνεία του την μεταμοντέρνα ειρωνεία που επιδιώκει ο Φρανσουά Οζόν. Η καινούργια φιλενάδα μας διδάσκει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει με ποιόν τρόπο θέλει να πενθήσει!
Υ.Γ.: Θα ήθελα τόσο πολύ να αναφερθώ στη τόσο αινιγματική καινούργια φιλενάδα αλλά έτσι θα μηδενίσω την Χιτσκοκική αγωνία.
*Από 16 Απριλίου 2015 στους κινηματογράφους
ads in article εκδηλωσεις top}
Πληροφορίες:
Η filmtrade παρουσιάζειτη νέα ταινία του Φρανσουά Οζόν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ.
Μια ερωτική ιστορία γεμάτη σασπένς που δεν μοιάζει με καμία άλλη!
Σύνοψη
Μετά το θάνατο της καλύτερής της φίλης, η Κλαιρ πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη, ώσπου μια καινούργια φιλενάδα, που κρατά ένα εντελώς ασυνήθιστο μυστικό, μπαίνει στη ζωή της. Η νέα αυτή σχέση την οδηγεί σε πολλές αναπάντεχες ανακαλύψεις που ενώ αρχικά την σοκάρουν, ταυτόχρονα της ανοίγουν νέους ορίζοντες και τελικά την οδηγούν στο να ξαναβρεί το κέφι της για ζωή μέσα από μια νέα μεταμορφωμένη προσωπικότητα.
Διάρκεια: 107′
Σκηνοθεσία – σενάριο: François Ozon
Πρωταγωνιστούν: Romain Duris , Anaïs Demoustier , Raphaël Personnaz
Παραγωγή: Eric Altmayer – Nicolas Altmayer
Μουσική: Philippe Rombi
Φωτογραφία: Pascal Marti
